فارس تمیمی، قهرمان فداکار

آقافارس در محدوده جاده اهواز ـ دغاغله و روی ریل قطار با یک پژوپارس واژگون، مواجه می‌شود. از دور هم قطار را می‌بیند که به سمت پژو و سرنشینان از همه جا بی‌خبرش در حال حرکت است.

فارس که شاگرد اول مکتب خوزستان است که در آن برای نجات جان انسان و دفاع از حریم وطن، کسی محاسبه نفع و ضرر نمی‌کند؛ هر جوری که هست وارد پژو می‌شود و یکی‌یکی سرنشینان آن را بیرون می‌کشد و به محل امن می‌رساند. این جوان فداکار خوزستانی که وضعیت اقتصادی بسیار ضعیفی برخوردار بود توانست ۳ سرنشین خودرو را که در معرض برخورد قطار بودند، نجات دهد.

اما فارس ایثارگر در لحظه آخر که برای برداشتن وسایلش که روی ریل گذاشته بود برمی‌گردد بر اثر برخورد با قطار جان خود را از دست می‌دهد.

فارس تمیمی شغل ثابت و بیمه نداشت، حالا خانواده او در شرایط سختی قرار گرفته‌اند، آن‌ها چتر بالای سر خود را از دست داده‌اند. ستون خیمه خانواده‌ای فرو افتاده است. فارس جان خود را در راه نجات ۳ هموطنش از دست می‌دهد. در حالی‌که می‌توانست بی‌تفاوت باشد و به مسیر خود ادامه دهد.

حالا انتظار است که مسئولین به میدان بیایند و در کنار خانواده فارس تمیمی باشند.

اگر می‌خواهیم سنت فتوت و جوانمردی و مکتب ایثار و مهربانی در جامعه ایرانی همچنان پُررونق باشد، اگر می‌خواهیم نسل این انسان‌های فداکار منقرض نشود، اگر می‌خواهیم فارس تمیمی تکثیر شود، اگر می‌خواهیم جامعه بدون الگو نماند؛ اجازه ندهیم خانواده این انسان فداکار در زیر بار مشکلات پس از پدر، له شوند.

مسئولان خوزستان کنار خانواده فارس تمیمی باشند. این جامعۀ از قهرمان تهی شده به شدت نیازمند الگوست، نیازمند چراغ‌هایی روشنابخش که در ظلمات جهل و منفعت‌طلبی، راهی اخلاقی، آرمانی و ارزشی را پیش روی جامعه بگذارند.

بگذارید اعتراف کنیم که جامعه امروز ما به دلیل شکاف‌های اجتماعی، بحران‌های بین‌نسلی و فشارها و مسأله‌های حل نشده از تحریم تا تورم، دچار یأس فراگیر ملی و در معرض فروپاشی روانی است، ظهور فارس‌های قهرمان و فداکار، جامعه بی‌روح و یخ‌زده ما را برای رسیدن به آینده‌ای بهتر امیدوار می‌کند. فارس و نظایر او، ستاره‌هایی هستند که برای قافله گمراه جامعه راه را نشان می‌دهند.

قصه فداکاری فارس را در کتاب‌ها بیاوریم. فیلم حماسه او را بسازیم. اشعاری در مدح او بسراییم. فارس تنها جان سه انسان را نجات نداد. فارس به جامعه زنگار زده، تلنگر وارد کرد. فارس جامعه افیونی را از خواب بیدار کرد. او قهرمان بیداری است.

بیداری از جنس آگاهی است. کاری کنیم فارس، فارس‌ها شود. راستی که این خاک تفتیده، فارس‌خیز است با او مدارا کنیم و قدر آن را بدانیم. همین.