ناسا در پی بهترین گزینه برای انتقال نمونه‌های مریخ به زمین
اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا؛ ناسا، به دنبال راهی است تا با هزینه مناسب‌تر و سرعت بیشتر، لوله‌های حاوی نمونه‌های سنگ‌ها و رسوباتی را که مریخ‌نورد استقامت (Perseverance) در مریخ جمع‌آوری کرده است، به زمین انتقال دهد.
وبگاه ناسا در گزارشی آورده است: اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا (ناسا) روز سه‌شنبه اعلام کرد در برنامه بازآوری نمونه مریخ خود از روشی جدید استفاده خواهد کرد تا احتمال موفقیت در انتقال اولین نمونه‌های سنگ و رسوبات مریخ به زمین در راستای منافع انسان‌ها، به حداکثر برسد. این آژانس به طور هم‌زمان طرح‌ریزی دو شیوه فرود یا طرح راهبردی را دنبال خواهد کرد و مشوق رقابت و نوآوری و همچنین صرفه‌جویی در هزینه و برنامه خواهد بود.
ناسا قصد دارد بعداً یک مسیر واحد را برای این برنامه انتخاب کند که هدف آن فهم بهتر اسرار جهان و کمک به مشخص‌کردن این موضوع است که آیا تاکنون در سیاره سرخ حیات وجود داشته است یا خیر. قرار است ناسا این برنامه و طراحی آن را در نیمه دوم سال ۲۰۲۶ میلادی تأیید کند.
بیل نلسون (Bill Nelson)، مدیر ناسا گفت: پیگیری دو مسیر بالقوه پیشِ رو تضمین می‌کند که ناسا می‌تواند این نمونه‌ها را با صرفه‌جویی چشمگیر در هزینه و زمان در مقایسه با برنامه قبلی، از مریخ بازگرداند. این نمونه‌ها این قابلیت را دارند که نحوه فهم ما از مریخ، جهانمان و در نهایت، خودمان را تغییر دهند.
در سپتامبر (شهریور، مهر) ۲۰۲۴ میلادی، ناسا ۱۱ پژوهش درباره بهترین روش بازگرداندن نمونه‌های مریخ به زمین را پذیرفت. گروه بررسی استراتژیک بازگشت نمونه مریخ مسئول ارزیابی این پژوهش‌ها و سپس تعیین ساختار اولیه این مأموریت، از جمله برآورد هزینه و برنامه آن بود.
نیکی فاکس (Nicky Fox)، رئیس اداره مأموریت علمی ناسا گفت: مریخ‌نوردهای ناسا در شرایط سخت محیط مریخ نمونه‌های علمی را جمع آوری می‌کنند. می‌خواهیم نمونه‌ها را در سریع‌ترین زمان ممکن به زمین بیاوریم تا آن‌ها را با استفاده از امکانات پیشرفته مطالعه کنیم.
طی مدت طرح‌ریزی، ناسا به کاوش و ارزیابی دو ابزار مجزا برای فرود سکوی حامل نمونه‌ها بر روی مریخ ادامه خواهد داد. اولین گزینه سامانه فرود جرثقیل آسمانی یا جرثقیل فرود است.
جرثقیل آسمانی (sky crane method) دستگاهی برای فرود نرم است که در آخرین بخش از توالی ورود به جو (EDL) توسط ناسا و آزمایشگاه پیش‌رانش جت برای دو مریخ‌نورد بزرگ کنجکاوی و استقامت ساخته شد.
مریخ‌نوردهای پیشین از کیسه‌های هوایی برای فرود استفاده می‌کردند؛ اما وزن مریخ‌نورد کنجکاوی و استقامت بیش از حد بود که بتوان این روش را به کار برد. در نتیجه، سامانه‌ای ترکیبی از چتر نجات و جرثقیل فرود طراحی شد. جرثقیل فرود سکویی است با هشت موتور که مریخ‌نورد را با استفاده از سه بند نایلونی پایین آورده و آن را به آرامی فرود می‌آورد.
گزینه دوم از قابلیت‌های تجاری جدید برای رساندن محموله کاوشگر به سطح مریخ استفاده می‌کند.
