پشت‌پرده خشم رئیس فدراسیون کشتی روسیه در براتیسلاوا و امضا پای برگه خیانت!/ همه چیز در گروی روابط مافیایی
آیا حرکت زشت و غیرورزشی‌ای که رئیس فدراسیون کشتی روسیه با قهرمان روسی‌تبار وزن ۷۴ کیلوگرم قهرمانی اروپا کرد، منجر به تغییراتی در کشتی روسیه خواهد شد؟
جدای از برد و باخت‌های غیرمنتظره کشتی قهرمانی اروپا که ۱۸ تا ۲۴ فروردین ماه در کشور اسلواکی به انجام رسید، یک اتفاق عجیب در هنگام اهدای جوایز نفرات برتر وزن ۷۴ کیلوگرم، همه اخبار مربوط به این رقابت‌ها را تحت‌الشعاع خود قرار داد.
در حالیکه روس‌ها نتوانسته بودند عبدالرشید سعدالله‌یف را در این رقابت‌ها همراه داشته باشند و میخایین مامیاشویلی طی مصاحبه‌ای گفته بود بابت مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب هم نگران است. چراکه از سال ۲۰۲۴ به این طرف کشور‌های عضو شینگن، اجازه ورود رشید به کشورهای‌شان را نداده‌اند و اگر اتحادیه جهانی به موضوع ورود نکند، احتمال اینکه سعدالله‌یف مسابقات جهانی ۲۰۲۵ را هم از دست بدهد، بسیار زیاد خواهد بود؛ شکست سیداکوف در فینال قهرمانی اروپا، بار دیگر صدای مامیاشویلی را درآورد.
این بار البته او روی سکو و نسبت به کشتی‌گیر روسی‌تباری که کشتی‌گیر تیم ملی روسیه را شکست داده بود، واکنش نشان داد. چیزی که تمام کشور‌های اروپایی به صورت زنده، شاهدش بودند. چرمن والی‌یف کشتی فینال را از زائوربک سیداکوفِ قهرمان المپیک و جهان برد، این مصاف دو اوسِتیایی مقابل هم بود که به زیر و بم کشتی همدیگر شناخت داشتند. والی‌یف تا همین چند وقت قبل برای روس‌ها کشتی می‌گرفت، اما حالا او در ترکیب تیم ملی آلبانی که از چندین دو تابعیتی در تیم ملی خود سود می‌برد، طلای اروپایی گرفت.
اهدای مدال و جوایز وزن ۷۴ کیلوگرم کشتی آزاد قهرمانی اروپا به میخایین مامیاشویلی واگذار شد، چیزی که شاید خودش از برگزار کنندگان مسابقه خواسته بود تا خشم خود را نسبت به والی‌یف ابراز کند. او پیش از آنکه مدال طلا را به گردن کشتی‌گیر روسی‌الاصل تیم ملی آلبانی بیندازد، به او چیزی گفت که والی‌یف را ناراحت کرد و قهرمان ۷۴ کیلوگرم، سرش را برای دریافت مدال خم نکرد تا مامیاشویلی با خشم زیاد، مدال را به گردن والی‌یف بکوبد. چیزی که همه به صورت زنده و مستقیم تماشایش می‌کردند و در نهایت، در این لحظه خنده‌ای عصبی تحویل دوربین‌ها داد.
اما این تمام ماجرا نبود، او جایزه نفر اول را به جای والی‌یف، به سیداکوف داد و سکو را ترک کرد تا در جایگاه خود بنشیند، اما در میانه راه پشیمان شده و تغییر مسیر داد و در این هنگام، بازگشت او با ترک سکو از سوی نفرات برتر ۷۴ کیلوگرم همراه شد و بار دیگر مامیاشویلی و والی‌یف با هم برخورد کردند و دوباره رئیس فدراسیون کشتی روسیه چیزی به والی‌یف گفت که کشتی‌گیر تیم ملی آلبانی را عصبانی کرد.
کسانی که اطراف این دو نفر بودند، اجازه ندادند درگیری فیزیکی ایجاد شود، اما این صحنه‌ها نیز تمام ضبط شد. هنوز کسی دقیقاً نمی‌دانست مامیاشویلی چه حرفی به والی‌یف زده که ختیگ گازیموف، قهرمان اوسِتیایی تبار کشتی جهان که هدایت تیم ملی آذربایجان را برعهده دارد، طی مصاحبه با رسانه‌ها در اسلواکی، اعلام کرد مامیاشویلی، والی‌یف را به خیانت متهم کرده است.
دلیلش هم این بود که این کشتی‌گیر را روسیه پرورش داده و حالا کشتی‌گیر تیم ملی روسیه را شکست داده است؛ اساساً حرفی غیرمنطقی، آن هم در روال روتین و عادی این سال‌های کشتی جهان که خیلی از کشتی‌گیران دو تابعیتی شده‌اند.
کار مامیاشویلی از هیچ حیثی قابل قبول نبود، چیزی که خود روس‌ها هم نسبت به حرکت او گارد گرفته و هیچ کسی کارش را تأیید نکرد. بلافاصله بعد از این اتفاق، جانبولات تدیف مربی سرشناس و بسیار موفق کشتی جهان که پیش از حاجی‌مراد گاتسالوف هدایت تیم ملی این کشور را برعهده داشت، در مصاحبه‌ای تند علیه مامیاشویلی موضع گرفت و کارش را به شدت زیر سؤال برد. او البته اتهامات دیگری هم به رئیس فدراسیون کشتی روسیه زد که پول ترانسفر دو تابعیتی‌ها را به جیب خود زده و در کشتی روسیه هزینه نکرده است.
جدای از آنکه از هر طرفی به موضوع نگاه شود، ذره‌ای حق به مامیاشویلی داده نمی‌شود، یک موضوع بسیار مهم وجود دارد و آن اینکه، در موضوع ترانسفر و دو تابعیتی شدن کشتی‌گیران سراسر جهان، برای نهایی شدن انتقال، نیاز به امضای رئیس فدراسیون کشتی کشور مبدأ وجود دارد، یعنی اینکه مامیاشویلی پای برگه انتقال چرمن والی‌یف روس امضا زده و پس از آن، هزینه ترانسفر به حساب آنها واریز شده است و انتقال والی‌یف، بدون رضایت مامیاشویلی نمی‌توانست اتفاق بیافتد.
مامیاشویلی امسال و چند ماه پیش از المپیک هم یک بار دیگر چهره مافیایی خود را به جهان نشان داد، زمانی که تلاشش برای بازگرداندن قهرمانان و ستاره‌های روس به المپیک ۲۰۲۴ بی‌فایده ماند و زورش به کمیته بین‌المللی المپیک نرسید
معمولاً کشور‌های صاحب کشتی مثل روسیه و ایران، به نفرات دوم و سوم خود که آنها را شانس کسب مدال برای تیم خود نمی‌دانند یا اینکه نفر اول خود را با اختلاف بالاتر از بقیه مدعیان داخلی‌شان می‌دانند، برای ترانسفر شدن امضا می‌دهند.
حالا برد والی‌یف مقابل نفر اول ۷۴ کیلوگرم کشتی دنیا که اهل روسیه است، در میدان قاره‌ای اتفاق افتاده و اینطور خشم مامیاشویلی را به همراه داشته، در حالیکه این اتفاق مسبوق به سابقه است. مامیاشویلی اگر خشمی داشت، بهتر بود پیش از والی‌یف، روی اخمد تاج‌الدینوف پیاده کند! کشتی‌گیری که از سال ۲۰۲۳ در کشتی جهان مطرح شده و با شکست کایل اسنایدر آمریکایی و عبدالرشید سعدالله‌یف روس، طلای ۹۷ کیلوگرم جهان را به دست آورد و در المپیک پاریس هم تکرارش کرد. برد او، در میدان بسیار مهمی اتفاق افتاد و سعدالله‌یف که به نوعی در نسل امروز کشتی روس‌ها نماد بوده را هم مغلوب کرد. البته عده‌ای که در اسلواکی و در حین این اتفاق حضور داشتند، معتقد بودند مامیاشویلی در شرایط طبیعی نبوده که این واکنش را نشان داده است!
والی‌یف یک ورزشکار بوده و در چارچوب قانونی، ترانسفر شده است. اینجا میدان جنگ نبوده که به خیانت محکوم شود. خصوصاً آنکه اگر سیداکوف فینال را می‌برد، آن وقت رفتن والی‌یف به آلبانی، هرگز موضوع مهمی به نظر نمی‌آمد، مثل ده‌ها روس دو تابعیتی دیگری که در همین مسابقات قهرمانی اروپا حضور داشتند.
جایگاه مامیاشویلی به شدت با این واکنش سست شد و به شدت مورد حمله قرار گرفت چراکه حرکتش هرگز منطقی و ورزشی نبود. فدراسیون آلبانی همان موقع اعلام کرد که به اتحادیه جهانی شکایت می‌کند، اما آلبانی حتماً از روابط مافیایی مامیاشویلی و اتحادیه جهانی خبر دارد. آنهایی که کشتی جهان را می‌شناسند، می‌دانند رئیس فدراسیون کشتی روسیه، صرفاً رئیس یک فدراسیون نیست و تا پیش از محرومیت اخیر روس‌ها، او رئیسِ در سایه UWW بود. چیزی که البته در این سال‌ها آمریکایی‌ها تلاش مضاعفی برای سوئیچ کردن قدرت در اتحادیه جهانی به سود خود داشتند.
حالا آلبانی باید محاسبه کند که شکایت از مامیاشویلی، نتیجه‌ای در برخواهد داشت و آیا روابط مافیایی او این اجازه را خواهد داد که حتی در خصوص برخوردی که در مقابل دیدگان میلیون هوادار کشتی در پخش زنده تلویزیونی اتفاق افتاد و خشم همه را به دنبال داشت، پرونده به سود آنها پیش برود؟ یا اینکه قید شکایت را خواهد زد و این را به نوعی درگیری بین کشتی‌گیر و مسئول در کشتی روسیه می‌بیند، یک موضوع داخلی. هرچند که باتوجه به تابعیت جدید والی‌یف، این هرگز موضوع داخلی نیست و اساساً تابعیت آلبانیایی او و تلاشی که برای بردن مدال طلا با دوبنده تیم ملی این کشور مقابل کشور زادگاهش داشته، محل درگیری و متهم شدن به خیانت بوده است.
مامیاشویلی امسال و چند ماه پیش از المپیک هم یک بار دیگر چهره مافیایی خود را به جهان نشان داد، زمانی که تلاشش برای بازگرداندن قهرمانان و ستاره‌های روس به المپیک ۲۰۲۴ بی‌فایده ماند و زورش به کمیته بین‌المللی المپیک نرسید. IOC لیستی بلند بالا از چهره‌های شاخص روسیه از جمله عبدالرشید سعدالله‌یف، زائوربک سیداکوف، زائور اوگویف، سرگی سیمینوف و... که همه در اوزان خود شانس مدال المپیک بودند، تحویل اتحادیه جهانی داد که هر کدام با اسناد و مدارکی که کمیته بین‌المللی المپیک به آن استناد کرده بود، به نوعی در پرونده جنگ روسیه علیه اوکراین دخیل بودند که البته بیشتر آن، مربوط به استخدام این قهرمانان از سوی نهاد‌های نظامی روسیه مربوط می‌شد.
مامیاشویلی درپی این تصمیم، اعلام کرد که روسیه رقابت‌های کشتی المپیک را تحریم خواهد کرد، اما در این بین شمیل ممدوف که یکی از مدعیان اصلی مدال وزن ۶۵ کیلوگرم محسوب می‌شد و در لیست محرومان کمیته بین‌المللی المپیک نبود، طی نامه‌ای به IOC اعلام کرد که برخلاف تصمیم اعلام شده از سوی مامیاشویلی، میخواهد از سهمیه خود استفاده کرده و در المپیک کشتی بگیرد.
این خشم و کلافگی مامیاشویلی را به همراه داشت و برخی فکر می‌کردند شمیل ممدوف در خارج از خاک روسیه بوده و این تصمیم را به کمیته بین‌المللی المپیک اعلام کرده که اتحادیه جهانی نامش را دوباره در لیست نفرات حاضر در المپیک اضافه کرده است، اما اینطور نبود و یک روز بعد از رسانه‌ای شدن نامه شامیل ممدوف به IOC، مامیاشویلی به رسانه‌های روسی خبر داد که این کشتی‌گیر به دلیل مصدومیت قادر به حضور در المپیک نخواهد بود! چیزی که همه می‌دانستند واقعیت ندارد و شمیل ممدوف مجاب به عدم حضور شده است.
به هر شکل، بر کشتی جهان روابط پیچیده‌ای حکم فرماست، آنچه مشخص است چهره مامیاشویلی بیش از قبل متزلزل شده و جایگاهش سست‌تر از همیشه است. حالا قدرت رئیسِ با نفوذ فدراسیون کشتی روسیه همچنان به اندازه‌ای است که در قدرت بماند و برای کشتی جهان تصمیمات مهم بگیرد و یا اینکه اتفاقات اخیر، منجر به اتمام دوره ریاست او و بازنشستگی از قدرت خواهد شد.
