نبض ما خبر از چه چیزهایی می دهد؟

یک نبض بسیار پایین به همراه سرگیجه می تواند باعث شوک شود و به شناسایی خون ریزی داخلی کمک کند.و در مقابل، یک نبض بسیار سریع و تند، به بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا اشاره می کند. گرفتن نبض ما کار بسیار ساده ای است که با دانستن روش اولیه و تمرین کردن به راحتی می توان آن را انجام داد. ولی ضربان چیست، چرا مهم است و راحت ترین راه برای پیدا کردن و اندازه گیری ضربان چیست؟

زمانی که قلب می تپد، شریان ها منبسط و منقبض می شوند. این همان ضربان است.

راحت ترین نقاط برای اندازه گیری ضربان روی مچ دست یا گردن میباشد.

یک ضربان سالم بیت ۶۰ تا ۱۰۰ ضرب در دقیقه میباشد. (bpm)

ضربان چیست؟

در اصل نبض ما ضربان قلب ما را نشان می دهد. ضربان منبسط شدن شریان ها می باشد. منبسط شدن شریان به دلیل افزایش فشار خون به دیواره های کشسان شریان ها در هنگام هر تپش قلب اتفاق می افتد. این انبساط و انقباض ها در گذر زمان با هر پامپاژ خون بالا و هنگام ثابت ماندن برای پر شدن دوباره پایین می آید. نبض ما در نقاط خاصی از بدن احساس می شوند که شریان های بزرگ تر به پوست نزدیک تر هستند.

پیدا کردن نبض ما

گرفتن نبض مچ دست برای اندازه گیری ضربان قلب

شریان ها در مچ دست و گردن در نزدیکی پوست جریان دارند که اندازه گیری ضربان در این نقاط بخصوص راحت است.

حال به بیان مراحلی ساده برای گرفتن ضربان می پردازیم.این روش به ضربان شعاعی شناخته می شود.

یک دست خود را بچرخانید ، به طوری که کف آن بالا باشد.

از دست دیگر استفاده کنید و دو انگشت را به آرامی روی شیار ساعد قرار دهید ، پایین تر از برآمدگی مچ دست و حدود یک اینچی مبنا انگشت شست.

درصورتی که به درستی این روش را انجام دهید، باید ضربان تپش قلب خود را احساس کنید.

نبض به روشی مشابه در زیر گردن نیز قابل اندازه گیری می باشد. به آرامی شیار نرم هر طرف از حلق را لمس کنید.

این ضربانی است که از طریق یکی از شریان های شاهرگ عبور می کند. این ها شریان های اصلی می باشد که از قلب به سر وصل می شود.

نبض ما در نقاط دیگری نیز وجود دارد که البته پیدا کردن آنها کمی سخت تر است:

پشت زانو ها

درون یک آرنج وقتی که دست باز شده باشد

توی کشاله ران

در گیجگاه ، در اطراف سر

بالای قسمت درون پاها

ضبط کردن نبض ما

زمانی که ضربان ها با روش های ذکر شده در بالا پیدا شد، بی حرکت ایستاده و مراحل زیر را انجام دهید:

از یک ساعت دستی یا دیواری با دست دیگر استفاده کنید، یا به یک ساعت نگاه کنید.

در طی دوره یک دقیقه ای یا سی ثانیه ای ، تعداد تپش ها را بشمارید.

مقدار ضربان ها در طی یک دقیقه استاندارد اندازه گیری ضربان قلب می باشد. این کار را می توان با دو برابر کردن مقدار اندازه گیری شده در ۳۰ ثانیه انجام داد.

نبض ما باید بین مقادیر ۶۰ تا ۱۰۰ باشد.

اندازه گیری معمولی تپش قلب

قلب باید به طور پیوسته بتپد، با مکثی معمولی بین هر انقباض، پس نبض نیز باید پیوسته باشد.

به عنوان یک قانون عمومی، افراد بالغ ضربان قلب ثابتی بین ۶۰ تا ۱۰۰ تپش در دقیقه (bpm) دارند. عموما، افراد دارای شرایط فیزیکی مساعد تر، ضربان قلب پایین تری نسبت به افرادی که تمرین نمی کنند دارند.

با این حال، این موضوع طبیعی است که نبض ما به خاطر جا به جایی، فعالیت و تمرین کردن، استرس، هیجان و ترس متغیر باشد.

اگه شما احساس می کنید که تپش قلب شما خارج از ریتم و با سرعت پایین تر از ۴۰ bpm و یا بالاتر از ۱۲۰ bpm می تپد و این نکته هنگام گرفتن نبض قابل احساس می باشد، حتما با یک دکتر در میان بگذارید.

شما همچنین ممکن است احساس کنید که قلب شما یک ضربان انجام نداده یا "پرش" داشته است، یا یک ضربان اضافی وجود داشته است. به یک ضربان اضافی، ضربان نابجا میگویند. ضربان های نابجا بسیار متداول هستند، معمولا خطرناک نیستند و به هیچ درمانی نیاز ندارند.

اگه نگرانی های بابت تپش ها یا ضربان های نابجا وجود دارد، به هر حال به دکتر مراجعه کنید.

منبع: بهداشت نیوز

1261