جایگاه اندیشکده‌ها در پیاده‌سازی یک برنامه راهبردی
محمد مولوی
تعیین مسیر و طرح استراتژیک با تصمیم‌گیری برای چگونگی یافتن منابع مورد نیاز درجهت رسیدن به مقصود، صورت می‌گیرد. لازمه تحقق مطلوب این فرایند، در نظر گرفتن افراد و پتانسیل‌های بیرونی و درونی سازمان(جامعه) است. اما در این راستا، متولی «تبیین یک برنامه راهبردی و تصمیم‌سازی درست» در ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و «تعیین ساختارمحتوایی رسانه‌ها» کجاست؟
پاسخ، «اندیشکده» است! اندیشکده‌ها در غرب آنقدر فعال هستند که مسیر آینده را تعیین و البته بعضا آن را پیش‌بینی می‌کنند! مذاکرات روسیه با اسرائیل، فرجام ناامیدکننده برجام، اهمیت فشار به نظام مقدس جمهوری اسلامی با ابزار قراردادن مسئله کم‌آبی، استفاده از بحران رکود-تورم در ایران و ... از جمله مباحثی است که طی ماه‌های قبل، بررسی، پیش‌بینی و پیرامونشان ارائه راهبرد شده بود.
اینک نیز یکی از اندیشکده‌های غربی به اسم شورای آتلانتیک(Atlantic Council) در تازه ترین گزارش خود(28 خرداد) برنامه‌ای را به یک جریان انحرافی در ایران معرفی می‌کند. این اندیشکده این‌چنین می‌نویسد: طیف احمدی‌نژاد با ایجاد تغییر در ساختار رهبری مخالفان نظام و تکیه به قشر مستضعف به‌جای قشر نخبه به‌خوبی توانسته خود را به بزرگ‌ترین جریان اپوزیسیون ایران تبدیل کند. این جریان می‌تواند با معرفی یک کادر رهبری جدید دوباره به عرصه قدرت بازگردد.*
آن‌ها که به قطع مخالف نظام و مردم ایران هستند، در پی اهداف سودجویانه خود برای استفاده از منابع موجود در کشور به هرشکلی، برنامه دارند.
گل‌آلود کردن آب و ماهیگیری از آن اصلی‌ترین اقدام راهبردی آن‌هاست به‌طوری‌که در همین گزارش، برنامه‌هایی برای تظاهرات در ایران و همچنین شانس جریان انحرافی در استفاده از آن را مورد بررسی قرار داده‌اند.
تعدادی اندیشکده در کشورمان موجود می‌باشد(هرچند کم) اما یا تعداد مطلوبی خروجی راهبردی ندارند و یا مشکل همان «فاصله نخبگان از مسئولان، حوزه تصمیم‌گیری و صنعت» است.
گوش‌های شنوا و چشم بینا هست، اما کم هست! مسئولان، لطف کنند و کمی به سفارش قرآن کریم، مشورت‌پذیرتر شوند!
15
