ایرانی آدامس ایرانی بجو

یک زمانی که شما هم یادتان هست این طوری بود که آدامس جای پول خرد را گرفته بود و بقالی‌ها به جای بقیه پول به آدم آدامس می‌دادند.
آن زمان آدامس چه خارجی و چه ایرانی قیمتی نداشت که کمرشکن باشد. اما حالا آدامس ایرانی هم گران شده است و آن قدر گران شده است که دیگر در بهترین جای وتیرین می‌نشیند و پز می‌دهد.
شما حتما یادتان هست. وقتی پدران و مادران می‌خواستد سر ما را شیره بمالند تا از خانه بیرون برویم و برایشان چیزی بخریم مثلا بیست تومن می‌دادند و می‌گفتند برو تخم‌مرغ و نان بگیر و بقیه‌اش را برای خودت آدامس بخر. و همیشه خدا ته پول یک چیزی برای آدامس می‌ماند.
حالا اما هر بسته آدامس آن قدر گران است که فقط در بالاشهر تهران ممکن است کسی بتواند با بقیه پولش آدامس بخرد.
یادش بخیر آن وقت‌‌ها که جنگ بود هیچ مغازه‌ای روی جنس‌های بیرون دکان تور دروازه فوتبال نمی‌انداخت و برای دیدن پیاده‌رو دوربین نمی‌گذاشت.
حالا اما حتی بالای یخچال‌ها هم دوربین هست مبادا کسی قالبی پنیر زیر کت قایم کند. حالا نه بقال حساب دفتری دارد و نه کاسبی نسیه می‌دهد.
طنز ماجرا اینجاست که در سال حمایت از کالای داخلی زورمان به خرید کالای تولید داخل نمی‌رسد. وقتی نمی‌توانیم حتی آدامس وطن را بجویم چه طوری می‌توانیم از دیگر تولیدات وطن حمایت کنیم؟
باور کنید همین الان که این مطلب را تمام کردم دیدم سایت‌ها نوشته‌اند سکه ۱۰۰ هزارتومان گران شد.
یعنی بعد از نوشتن ۳۰۰ کلمه ۱۰۰ هزارتومان رفت روی سکه. به خدا می‌ترسم ادامه بدهم و باز سکه گران بشود.
خدایا سکه را خود به ختم به خیر کن. آدامس را حالا می‌شود چند بار استفاده کرد. به شرطی که هر کس آدامس خودش را دوباره بجود.
باقی بقای‌تان

35