کاری به کیهان و شرق نداریم

اسماعیل امینی در این گفتگو سانسور کتاب را حق حاکمیت ندانسته و تاکید می‌کند ممیزی و سانسور حق عرف حاکم بر جامعه است چرا که حاکمیت‌ها و دولت‌ها دادم در حال تغییر هستند اما عرف جامعه خیر.

وی در ادامه با اشاره به اینکه ناشران معتبر در کشور خود دارای گروه‌های ارزیابی کیفی و محتوایی هستند، از طیف ناشران به تعبیر او، کاسب یاد می‌کند که بیشترین هیاهو در بازار کتاب درباره ممیزی را صورت می‌دهند: برخی ناشران کاسب با هیایو درباره ممیزی کتاب بازار گرمی می‌کنند. مثلا طرف کتابی را که متعلق به ناشر دیگری است برای انتشار عرضه کرده و مجوزش را نگرفته و بعد هیاهو می‌کند که من ممنوع الکار شده‌ام. مثل کسی که به جرم دزدی بازداشت می‌شود و بعد مدعی می‌شود دولت تحمل من را ندارد.

امینی در بخشی از این گفتگو تاکید کرده است که هر کسی که دستور و قانونی را صادر می‌کند باید مسئولیت آن را نیز بپذیرد، عنوان داشته است: روحیه‌ای وجود دارد که تصمیمی حکومتی را می‌گیرد اما مسئولیتش را قبول نمی‌کند در حالی که باید از تصمیمات معقول دفاع کرد و پشت آن ایستاد.

امینی در بخش دیگری از این گفتگو درباره سانسور سلیقه‌ای کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید: ممکن است در جریان ممیزی کتاب چیزی از چشم ممیز افتاده باشد. بودند کتابهایی که سراسرش توهین به همه چیز ما بود اما به دلیل بی‌سوادی بررس کتاب مجوز گرفته بود. من جلوی تجدید چاپ این اثر که از قضا پرفروش هم بود گرفتم. مولفانی که اسمشان همراه است با مفسده و با این نام مشهورند یا کسانی که فساد و وطن‌فروشی شهره‌اند مثل شاهین نجفی، حتی یک خط از آثارشان مجوز انتشار نمی‌گیرد.

این شاعر در ادامه با خاطره‌ای از محسن نامجو گفت: ایشان روزگاری آثارش را در حوزه هنری منتشر کرد. همان موقع هم من مخالف اینکار بودم و می‌گفتم ایشان دارد همه چیز ما را مسخره می‌گیرد اما فقط می‌گفتند که پرفروش است. نگاه حاکم سیاسی آن موقع در حوزه‌هنری کار او را منتشر کرد و چند ماه بعدش ماجرای توهین او به آیات قرآن شکل گرفت. در کشور ما شما اگر کاری به کار سیاست نداشته باشی هر کاری که بخواهی شدنی است برای همین است که معتقدم در سراسر دنیا سیاستمداران هستند که عامل ابتذال می‌شوند.

امینی تاکید می‌کند که اشتهار به فساد داشتن موضوعی است که در کاربرگ‌های اجرایی اداره کتاب با مصادیق روشن درباره آنها صحبت شده است. اگر شاعری و یا نویسنده‌ای مورد پسند روزنامه کیهان و شرق نباشد برای قانون فرقی نمی‌کند و در بررسی اثر تاثیری ندارد. هیچ فردی جز به تشخیص دادگاه از حق قانونی انتشار کتابش محروم نیست الا اینکه بتوان مواردی را که گفتم درباره‌اش تشخیص داد.

وی در ادامه این گفتگو بیشتر مطالبات از اداره کتاب را سیاسی و نه فرهنگی بر می‌شمارد و می‌گوید: بسیاری از ناشران و نویسندگان ما از منظر فضای ذهنی سیاست زده هستند و ذهنشان خط کشی شده است. ما هیج لیست سیاه از کلمات و ناشران در اداره کتاب نداریم. هرگز اصطلاحات و عبارت خاصی در کتاب جستجو نمی‌کنیم. شاید بررسی به حساب و کتاب خودش چیزی در متن جستجو کرده اما این کار قانونی نیست.

منبع: مهر

منبع: مهر

10