حاشیه نگاری یک زائر  پیادروی اربعین برای تهیه ارز  

وقتی رسیدم نجف تصمیم گرفتم دیواری که از آن ارز به زائرین می‌دادند را پیدا کنم. احساس می‌کردم آبروی ما بین این‌همه زائری که دارند از همه‌جای دنیا می‌آیند رفته و فقط می‌خواستم مسئول آنجا را پیدا کنم دو کلمه از او بپرسم، ماجرا چیست؟ حتماً باید این شکلی ارز به دست ما ایرانی‌ها می‌رسید. پرس‌وجو کردم و گفتند بسته‌شده است و می‌توانی از باجه‌های بانک ملی ارز تهیه کنی.

می‌رویم یک باجه بانک پیدا می‌کنیم 10دقیقه‌ای در باجه منتظر ماندیم و دینار عراقی را دریافت کردیم. همان بنده خدا که کار ما را راه انداخته بود از باجه آمد بیرون سراغش رفتم و گفتم: ماجرا چیست؟ گفت:

ما از بانک مرکزی عراق پول برق و چه و چه را طلب داریم آن‌ها هم می‌خواهند بدهند ولی به خاطر تحریم‌ها نمی‌توانند، خلاصه باید راهی پیدا می‌شد. بانک مرکزی عراق مخالفت کرد که دینار به ایران بیاید خلاصه‌اش این شد که بانک ملی وظیفه خودش دید بیایید در عراق و دینار زائران را تأمین کند.
‎
اینجا روزی چند ساعت برق می‌رود، اینترنت مثل ایران نیست و سیستم‌های ما همه وابسته به این دو است، حل این مشکل خودش به‌اندازه حل کردن یک بحران مثل سیل یا زلزله زمان‌بر بود.

از بعضی از گروه‌ها کمک خواستیم اما باجه‌های آن‌ها سروشکل خوبی نداشت. پرسیدم: ارز دیواری را می‌گویی. جوابش این بود: آن‌که فقط یک روز بود. ما الآن در مهران و شلمچه و نجف و کربلا و کاظمین ارز مردم را تأمین می‌کنیم. ولی همه‌چیز در فضای مجازی به شکلی می‌چرخد که نمی‌شود هیچ جوری جبرانش کرد.

منبع: خبرآنلاین

35