روایت شنیدنی از لحظه‌ بازگشت تکاوران ارتش به خرمشهر در سوم خرداد ۶١

به مناسبت هفتم آذر،روز نیروی دریایی ناخدا یکم هوشنگ صمدی فرمانده تکاوران ارتش در آزادسازی خرمشهر مهمان ما بود.

او در تیرماه ١٣۵٩ بازنشسته می‌شود اما دوماه بعد با شروع جنگ ایران و عراق دوباره به ارتش بازمیگردد.
ناخدا صمدی در این باره گفت: من بازنشست شده بودم و منتظر بودم که فرمانده جایگزین منصوب شود که جنگ شروع شد. به من گفتند «میروی یا میمانی؟»گفتم دشمن در خانه ماست کجا بروم؟ من حتی نتوانستم به خانواده‌ام خبر دهم که بازنخواهم گشت و آنها گمان کردند من شهید شده‌ام. نمی‌توانستم به خانواده‌ام بگویم حالا که کشور به من نیاز دارد به خانه برگشته ام.

تلخ‌ترین روز زندگی ما چهارم آبان ١٣۵٩ بود که مجبور بودیم از خرمشهر خارج شدیم اما آنجا با تکاوران هم‌پیمان شدیم و از خدا خواستم از همین راهی که از خرمشهر خارج شدیم دوباره به این شهر برگردیم و الحمدالله دوباره یکم خرداد ١٣۶١ به این شهر بازگشتیم و سوم خرداد خرمشهر آزاد شد.

ما برای ایران موظف و مکلفیم. لباس نظامی من همیشه تنم است، همیشه آماده‌ام. اگر همین امروز ارتش با من تماس بگیرید که برگرد و خدمت کن لحظه‌ای درنگ نمی‌کنم. حتی اگر بگویند به دورترین پایگاه دریایی ارتش برو

1981