گزارشگر فوتبال از دغدغه‌هایش گفت
محمد سیانکی درخصوص ویژگی‌هایی که یک گزارشگر باید داشته باشد توضیح داد و از سختی‌های این کار گفت.
محمد سیانکی گزارشگر فوتبال در پاسخ به این پرسش که تفاوت کار گزارشگری در رادیو و تلویزیون چیست؟ بیان کرد: «زمانی که در رادیو، فوتبال گزارش می‌کنید باید لحظه به لحظه اتفاقات را برای شنونده بیان کنید و به طور مداوم اطلاعات بدهید. سکوت معنایی ندارد و این کار سخت است. اما در گزارش تلویزیونی با این که مخاطب بیشتری وجود دارد، شما راحت‌تر می‌توانید کار گزارش را انجام دهید زیرا تصاویر در بسیاری از اوقات همراه شماست.»
سیانکی افزود: «در تلویزیون برخلاف رادیو رقابت سنگینی وجود دارد. به نظرم یکی از ضعف‌های رادیو، نبودن رقابت بین گزارشگران است، اما در تلویزیون اگر ساعتی از رقیبی که رفیقت است، غافل شوی عقب می‌مانی و مخاطب از شما خرده می‌گیرد؛ برای مثال چند ساعت قبل از بازی ذوب آهن و العین امارات یکی از بازیکنان ذوب آهن صاحب فرزندی شد و بینندگان ایراد گرفتند که چرا موقع گزارش این خبر را اعلام نکردید.»
او با اشاره به آغاز فعالیت خود در رادیو و تلویزیون بیان کرد: «تا سال ۱۳۸۰ فقط در رادیو کار می‌کردم، زمانی که شبکه سه افتتاح شد، به صورت رسمی در این شبکه مشغول به کار شدم. اولین کار من گزارش یک فوتبال ضبطی از باشگاه‌های فرانسه بود که قرار بود در برنامه منتخب ورزشی پخش شود. از این گزارش به بعد کار گزارشگری تلویزیون برایم جدی شد. نزدیک به ۱۵ سال است که در تلویزیون کار گزارشگری فوتبال را انجام می‌دهم و تقریبا سالانه نزدیک به ۵۰ گزارش انجام داده‌ام.»
این گزارشگر فوتبال در پاسخ به این پرسش که آیا گزارش جزییات در فوتبال که اخیرا انجام می‌شود، باعث جذابیت گزارش فوتبال شده است، گفت: «اینترنت در گذشته مانند امروز در اختیار همه نبود. قبل از بازی باید اسم بازیکنان را از پشت پیراهنشان یادداشت می‌کردیم، اما الان به وسیله گوشی‌های هوشمند تمامی اطلاعات را می‌توان به دست آورد، با این حال کار گزارشگر سخت شده است. من اعتقاد دارم اگر قرار است اطلاعات جانبی به مخاطب بدهیم، اطلاعاتی را روی آنتن زنده بگوییم که با فرهنگ ما همخوانی داشته باشد.»
سیانکی ادامه داد: «فوتبال، ورزشی است که کوچک و بزرگ نمی شناسد و همه در هر سنی و با هر موقعیت اجتماعی و تحصیلی به آن علاقه‌مندند. اگر بناست مطلبی خارج از فرهنگ و باورهای ما مطرح شود که به گروهی از مخاطبان آسیب بزند فایده کار چیست؟ بنابراین بهتر است در انتخاب مطالب دقت زیادی انجام گیرد.»
او به ویژگی یک گزارشگر فوتبال اشاره و بیان کرد: «اولین ویژگی یک گزارشگر این است که فوتبال را بفهمد، معضلی که در گزارشگران فوتبال وجود دارد این است که خودشان فوتبالیست نیستند. در برنامه «آقای گزارشگر» کسانی می‌آیند که از من هم بهتر گزارش می‌کنند اما خودشان فوتبال بازی نکرده‌اند. برای مثال آقای هادی عامل گزارشگر کشتی است و هم زمان با گزارش تفسیر نیز می‌کند زیرا آقای عامل کشتی‌گیر بوده است و کشتی را می‌فهمد.»
سیانکی با بیان خاطره‌ای درباره تاثیرگذاری رفتار بازیکنان و مربیان فوتبال بر جامعه گفت: «روزی سر تمرین فوتبال یک کودک هشت ساله را دیدم که تمام دستش را با آدامس‌های عکس برگردان عکس زده بود. وقتی از او پرسیدم این چیست؟ گفت که دیشب یک فوتبال خارجی دیدم که بازیکنی از این ها چسبانده بود، بچه هشت ساله از تتو چیزی نمی‌داند اما از بازیکن فوتبال تقلید می‌کند. این از نظر فرهنگی برای ما هم فرصت است و هم خطر و باید به آن توجه کنیم.»
محمد سیانکی در پاسخ به این پرسش که گزارشگر احساسات خود را در لحظاتی که بازی فوتبال به اوج هیجان می‌رسد، چگونه کنترل می‌کند؟، بیان کرد: «در بازی استقلال و السد قطر بود که بیش از صد هزار تماشاچی، آبی پوشان استقلال را تشویق می‌کردند و جو عجیبی بود، من حتی این جو شور و تعصب را در بازی‌های تیم ملی هم ندیده بودم. من در این زمان باید از کلماتی استفاده می‌کردم که بربیننده‌ها تاثیر بگذارم، در آن زمان از ۲۰سال تجربه خود استفاده کردم و فریاد طرفداران بعد از گل را من با یک جمله ادا کردم.»
او با اشاره به اشتباهات لفظی برخی گزارشگران افزود: «گزارشگر بیش از ۹۰ دقیقه گزارش یک بازی فوتبال را زنده و بدون هر گونه متنی باید اداره کند و طبیعی است که گاهی اشتباه کند. کار گزارشگری واقعا سخت است و باید دایره لغات وسیعی داشته باشیم.»
این گزارشگر فوتبال اضافه کرد: «ما دو نوع مخاطب داریم مخاطب متعصب و مخاطبی که به فوتبال نگاه فنی دارد. تماشاچی متعصب از هر لحظه گزارش شما ایراد می‌گیرد، به‌خصوص اگر تیم مورد علاقه‌اش بازی خوبی ارائه نکند. اما یک تماشاچی فنی بدون بیان حواشی از شما انتظار یک گزارش خوب را دارد.»
منبع: خبرآنلاین
10
