معرفی فیلم "سونامی"
در این نوشتار به طور خلاصه با فیلم سینمایی
«سونامی» به طرز عجیبی فیلم بدی است: شخصیت ها در هر سکانس مثل کتلت از این رو به آن رو می شوند؛ نه تنها نمی فهمیم آن مربی کهنه کار چه خصوصیت ممتازی داشته که او را با سلام و صلوات از ینگه دنیا آورده اند بلکه بیشتر آدمی گیج و بدون صلاحیت به نظر می رسد؛ آنتاگونیست ماجرا بیشتر جوانی روان پریش به نظر می رسد تا جوانی جاه طلب که آرزوی حضور در المپیک را دارد؛ سکانس های مبارزه و تمرین محدود به نماهایی شده اند که نه احساس مبارزه و تمرین را به ما القا می کنند و نه درکی از فضا به ما می دهند؛ فیلمنامه جوری نوشته شده که گویی هر سکانس از آن توسط یک فرد مجزا و بدون کوچک ترین اطلاعی از سکانس های دیگر نگاشته شده است؛ و انگار خود بازیگران هم سر صحنه نمی دانستند که در این سکانس قرار است چه موضعی در قبال کاراکترهای دیگر داشته باشند! حتی یک لحظه در فیلم وجود ندارد که در ما کوچک ترین درکی از دنیای تکواندو ایجاد کند!
منبع: دنیای تصویر آنلاین
1981