به قول کیمیایی می توان هر وقت دلتنگ مهرجویی شدید سری به فیلم هایش بزنید اما برای فرهنگ و هنری که جلوی چشم همه ما دارد سلاخی می شود چه می توان کرد؟
بهروز افخمی گفت: پیشنهاد میدهم وزیر جدید ارشاد به عنوان اولین کارش، فیلم سینمایی «لباس شخصی» را از توقیف دربیاورد؛ او با این کار سینمای ایران در وضعیت تهاجمیتر و فعالتری قرار میدهد. در بخش دیگر برنامه هفت نیز، انتقادات تندی نسبت به بیتوجهی به افکار عمومی به ویژه در شرایط حساس منطقهای مطرح شد.
مهدی فخیمزاده گفت: ما مدیران فرهنگی خوبی داریم. کسانی که سینما را میشناسند باید بر سر کار بیایند. چون ظاهر سینما خیلی ساده است، اما مدیریت آن خیلی پیچیده است؛ بر این اساس باید مسئولان لایق و کاربلدی بر سر کار گذاشته شوند.
سینمای ایران از ابتدای امسال تا دوم مهرماه، به فروش ۹۳۵میلیارد تومان رسیده و آمارها نشان میدهد که ۷۵درصد از این فروش، معادل ۶۹۷میلیارد تومان، از اکران فیلمهای کمدی به دست آمده است. بازار سینما سالهاست که در تسخیر فیلمهای کمدی قرار گرفته و سینماها تمایلی به اکران ژانرهای دیگر ندارند.
معادی یا همان افعی تهران از آن شخصیتهای خاص و متفاوتی بود که در سالهای اخیر، در مجموعههای خانگی کم دیده بودیم. او که در نقش قاتلی مرموز و حقطلب و البته در قاموس یک کارگردان دیده میشد، تیپی هنری داشت.
وقتی حضور یک بازیگر در فروش بالای یک فیلم تأثیرگذار است و باعث بازگشت سرمایه و سوددهی سرشار به کمپانی سازنده میشود، دستمزد پرداختی هم منطبق با همین میزان پولسازی است.
با استقرار دولت جدید و انتخاب سیدعباس صالحی بهعنوان وزیر فرهنگ و ارشاد، روزنه امیدی در دل اهالی سینما ایجاد شد تا با انتخاب مدیرانی جدید و سینماشناستر و تغییر در سیاستگذاریها، ریلگذاری تازه و راهگشاتری صورت بگیرد یا دستکم قطار سینما به همان ریل قبلی خود برگردد تا حداقل شاهد تداوم مسیری که در چند سال اخیر طی شده، نباشیم.
تاکنون ۶۱ کشور با معرفی نمایندگان خود به کمیته اسکار، تکلیف خود را در بخش رقابتی بهترین فیلم بینالمللی نود و هفتمین دوره اسکار روشن کردهاند.
رایزن فرهنگی چین در ایران میگوید، فیلم سینمایی رنگ خدا اثر مجید مجیدی در چین خیلی معروف است و هواداران زیادی دارد.
رضا صدیق، کارشناس تلویزیون روی آنتن زنده، گفت: «مسعود فراستی در دو دهه اخیر سینمای ایران جز فحاشی به سینماگران و بازیگران چه کار دیگری کرده است؟ مسعود فراستی یک شومن است که امروز قبای مستقل بودن کمی بر تن او گشادی میکند. با سفیدشویی گذشته، مردم و اهالی سینمای ایران آنچه را که او کرده است، فراموش نخواهند کرد.»