کتاب همیشه به فرصتی برای دیده شدن نیاز دارد؛ فرصتی که پرده نقرهای آن را بیشتر از هر راه دیگری فراهم میکند.
دستنوشتههای برجای مانده از هوشنگ گلشیری حین ویرایش گلستان سعدی منتشر میشود.
گلشیری در ادبیات ما در جایگاه مؤلفی نشسته که هم گفتارهای موجود را در آثارش و در نحوه حضورش بازتاب داده، و هم با نوع پرداختش به ادبیات، ساحت گفتاری در ادبیات ما پدید آورده است.
نوشتههای گلشیری در زمان حیاتش جزو آثار پرفروش همچون رمانهای احمد محمود، محمود دولت آبادی و اسماعیل فصیح نبود، اما اثرگذاری اش بر داستاننویسی ایران به مراتب از این چهرهها فراتر رفته بود.