هر سرباز ۶۲ میلیون تومان مالیات می‌پردازد!
مالیات پنهان (تفاوت حداقل حقوق و حقوق سربازان) که پارسال هر سرباز پرداخت کرده ۵۴ و امسال ۶۲ میلیون تومان مالیات بود!
طبیعتا اگر کمی هم اخبار این روزها را رصد کرده باشید، اخبار مربوط به سربازی، از خبرهایی بوده که با آن مواجه شده‌اید؛ فارغ از بحث اخبار هم سربازی چند سالی است که به طور جدی یکی از موضوعاتی است که بحث‌ها و نظرات در مورد آن زیاد است؛ هم در جامعه و هم از سمت مسئولین.
اما آنچه این روزها این موضوع را آنقدر پررنگ کرده است، اقدامات بدون تدبیر از سوی مجلسی‌هاست؛ بی‌تدبیری‌هایی که چیزی جز سرخورده کردن دوباره جوانان به دنبال نداشته است.
چند روز پیش بود که به یکباره و در حالی که مدت‌ها موضوع سربازی مسکوت مانده بود، خبری در مورد خرید سربازی منتشر شد؛ در این خبر عنوان شده بود که سربازی برای مشمولان غایب خارج از کشور قابل خرید می‌شود که در پی اعتراضات مشمولان داخل، کمیسیون تلفیق اعلام کرد این مصوبه برای سربازان داخل هم عملی خواهد شد.
باوجود تمام اعتراضاتی که به این اخبار وجود داشت، به ناگاه همه اخبار منتفی شد. اعتراضات به سربازی زیاد است، اما اقدامات مفید در این مسیر اندک.
حال که بازار اخبار سربازی داغ شده، شاید بد نباشد تا نگاهی داشته باشیم به آسیب‌هایی که سربازی به نسل جوان جامعه وارد می‌کند. تنها چند دقیقه نشستن پای حرفهای سربازان و یا جوانان مشمول کافی است برای آنکه از آسیب‌هایی که سربازی برای این قشر دارد، مطلع شوید.
یا نه شاید بهتر باشد تا تصور کنید جوانی ۱۸ساله هستید؛ دو راه در مقابلتان قرار دارد؛ کنکور و سربازی. اگر کنکور را انتخاب کنید، یا سال اول قبول می‌شوید و به دانشگاه می‌روید؛ یا این اتفاق نمی‌افتد و مجبورید یک سال دیگر پشت کنکور بنشینید؛ حال فکر کنید سال دوم هم آنچه خواستید نشد، در انجا دو راه بیشتر نیست؛ سربازی و یا رشته و دانشگاهی که دوست ندارید.
تازه این اول راه است. اما نکته اصلی آنجاست که پایان تمام این راه‌ها هم به سربازی ختم می‌شود؛ یعنی حتی اگر به رشته مورد علاقه‌تان بروید، هدفتان احتمالا این است که کاری مناسب و مرتبط پیدا کنید ولی در اینجا هم دیگر چاره‌ای ندارید جز اینکه ابتدا به سربازی بروید.
در این مرحله، بسیاری از جوانان به سربازی می‌روند و وقتی برمی‌گردند یا موفق می‌شوند و کارشان را پیدا می‌کنند که در این حال هم دو سال از همه چیز عقب افتاده‌اند و یا دیگر موفق به پیدا کردن شغل مورد علاقه نمی‌شوند و از فضای درس و کار و دانشگاه فاصله گرفته‌اند. حالا بماند تمام آسیب‌های روحی که در این دو سال به جوانان وارد می‌شود؛ آن هم در این شرایط جامعه که تورم بیداد می‌کند و حتی یک روز بیشتر کار کردن هم یک روز است و مشخص نیست دو سال بعد که سربازی این جوانان تمام می‌شود، اقتصاد به کدام سمت و سو رفته است. مثال ساده جوانانی هستند که در سال ۹۶ وقتی دلار ۴۰۰۰تومان بود، به سربازی رفتند و وقتی برگشتند دلار به بیش از ۲۰هزار تومان رسیده بود.
این دو سال به معنی واقعی کلمه یک عمر این جوانان را از همه چیز عقب انداخته بود و مثلا اگر یکی از این جوانان می‌خواست بعد از این دو سال ازدواج کند، آیا دیگر شدنی بود؟
همه این‌ها یک طرف، اگر تصمیم بگیرید سربازی نروید، همه چیز به مراتب بدتر خواهد بود؛ چراکه دیگر جوانی هستید که نه می‌توانید کار کنید؛ نه می‌توانید از کشور خارج شوید و نه هیچ چیز دیگر؛ تقریبا تمام کارهایی که اکنون به عنوان یک شهروند عادی انجام می‌دهید دیگر برایتان ناممکن خواهد شد! بماند که یک عمر هم استرس دارید که هر لحظه ممکن است کسی بیاید و شما را به سربازی ببرد.
صادق الحسینی، اقتصاددانی است که سربازی را از منظر اقتصادی مورد تحلیل قرار می‌دهد؛ او درباره سربازی می‌گوید: سربازی مالیات از نسل آماده به کار کشور است؛ اما چرا؟ اولا ۲ سال امکان کار را از آنان می‌گیرد. یعنی ۲ سال درآمد کمتر که بصورت تصاعدی در زندگی آن‌ها تاثیر منفی می‌گذارد و کلا ثروت کمتری برای جامعه خلق می‌شود. این مالیات غیرمنصفانه است چون از نسلی گرفته می‌شود که ثروتی ندارد و شروع به کار نکرده است.
الحسینی می‌گوید: سال گذشته هر سرباز ۳۵۰هزار تومان حقوق می‌گرفته و امسال با فشارهای اجتماعی، متوسط پرداختی به حدود یک میلیون و صد هزار تومان رسیده که قدم بزرگی بود اما کافی نیست! با این‌حال مالیات پنهان (تفاوت حداقل حقوق و حقوق سربازان) که پارسال هر سرباز پرداخت کرده ۵۴ و امسال ۶۲ میلیون تومان مالیات بود! مجموع مالیات پنهان سربازان به دولت در سال ۹۹ برابر ۱۰ هزار میلیارد تومان بود و در ۱۴۰۰ مجموع مالیات سربازان به دولت حدود ۱۲ هزار میلیارد تومان است!
بنابر آنچه گفته شد، چه لزومی دارد چنین قانونی که در تمام دنیا منسوخ شده و برای کشور و جوانان هم عایدی خاصی نداشته ادامه داشته باشد؛ اگر قانون سربازی خوب است، اصلا چرا سرباز فراری داریم؟ و نکته دیگر اینکه چرا باید برای سربازان فراری قانون وضع کنیم؟ چرا مشکل را از ابتدا حل نمی‌کنیم؟ اگر سربازی درست ساماندهی شود اصلا سرباز غایبی هم نداریم که بخواهیم برایش قانون بنویسیم و آن را قابل خرید کنیم.
سال‌هاست که اقتصاددانان از سربازی حرفهای می‌گویند و این در حالی است که معنی سربازی حرفهای حتی برای برخی مجلسی‌ها مشخص نیست؛ روزهای گذشته یک نماینده مجلس سربازی حرفهای را اینگونه تعریف کرد که سربازی حرفهای یعنی سربازان حرفه بیاموزند؛ اگر سربازی نخواهد تعمیر خودرو یاد بگیرد، باید چه کند؟
چرا باید با اجبار و قوانین منسوخ شده عمر و جوانی جوانان را بازیچه خود کنیم؟ آن هم قوانین منسوخی که هم به ضرر کشور و هم به ضرر جوانان است.
