بار سنگین تغییرات اقلیمی بر دوش کشورهای در حال توسعه؛ غرب از چه چیز فرار می‌کند؟
متاسفانه باربادوس و دیگر کشورهای در حال توسعه شاهد آن نیستند که کشورهای توسعه یافته تعهدات خود برای مسئولیت‌پذیری در مقابل تغییرات اقلیمی و کمک به کشورهای در حال توسعه را بر عهده بگیرند.
باربادوس منتظر مسئولیت پذیری کشورهای توسعه یافته در بیست و هفتمین کنفرانس تغییرات اقلیمی در مصر است اما متاسفانه این کشور و دیگر کشورهای در حال توسعه شاهد آن نیستند که کشورهای توسعه یافته تعهدات خود برای مسئولیت‌پذیری در مقابل تغییرات اقلیمی و کمک به کشورهای در حال توسعه را بر عهده بگیرند.
«جان کری»، فرستاده آمریکا در امور تغییرات آب و هوایی جمعه گذشته در این کنفرانس گفت واشنگتن از ایجاد صندوق غرامت به کشورهای فقیر متاثر از تغییرات اقلیمی حمایت نخواهد کرد بلکه معتقد است «باید در پلتفرم‌های موجود برنامه‌های مالی مناسب را پیدا کرد.»
اتحادیه اروپا هم موضع مشابهی دارد. «جاکوب ورکسمن» مشاور ارشد کمیسیون روابط اقلیمی بین‌المللی اتحادیه اروپا نیز چهارشنبه گذشته در کنفرانس کاپ 27 گفت: «گفتگوی ما بر یک راه‌حل انفرادی مانند ایجاد یک صندوق یا تسهیلات جدید متمرکز نخواهد شد».
این موضعگیری‌ها به معنای آن است که در مورد تعهد کشورهای توسعه یافته مبنی بر ارائه 100 میلیارد دلار کمک اقلیمی به کشورهای در حال توسعه، این کشورها کماکان از صحبت درباره این تعهد راضی هستند و تمایلی به عملی کردن همه‌جانبه آن ندارند در حالیکه موعد آن هم سر رسیده است.
بر اساس مطالعات انجام شده، کشورهای توسعه یافته 92 درصد از انتشار کربن انباشته موجود جهان را از زمان شروع انقلاب صنعتی به خود اختصاص داده و باید مسئولیت تاریخی بیشتری را در قبال تغییرات آب و هوایی کنونی بر عهده بگیرند.
این کشورها نیز در سال 2009 متعهد شدند که تا سال 2020 سالانه 100 میلیارد دلار به کمک به کشورهای آسیب پذیر در تغییرات اقیمی ارائه کنند اما تاکنون نتوانسته‌اند به این وعده خود به‌طور کامل عمل کنند.
یکی از مهمترین موضوعات کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل امسال، عدالت اقلیمی است و گلایه از بی عدالتی را می‌توان در سخنان «میا موتلی»، رئیس‌جمهور باربادوس دریافت که گفته: «خون، عرق و اشک ما بودجه انقلاب صنعتی را تامین کرده، و اکنون، آیا بهای گازهای گلخانه‌ای را هم باید بپردازیم؟ این اصلی منصفانه نیست!»
