عوامل تشدیدکننده تشنج چیست؟

دکتر هدی نقشینه متخصص مغز و اعصاب گفت: تشنج به دنبال تحریک غیرطبیعی یا بیش از اندازه‌ی سلول‌های مغزی اتفاق می‌افتد و بسته به محل این تحریک ممکن است طیف گسترده‌ای از علائم شامل یک تغییر گذرا در وضعیت‌آگاهی فرد، احساس ترس، احساس بوی نامطبوع و خیرگی تا سفتی و حرکات ریتمیک و غیر ارادی در اندام‌ها، قفل شدن فک و از دست رفتن کامل هوشیاری رخ دهد که زمان تشنج‌ها بسته نوع آن متغییر می‌باشد و ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.

دکتر نقشینه بیان داشت: صرع پایدار وضعیتی است که تشنج بیش از ٣ دقیقه طول بکشد یا بیمار بین حملات مکرر تشنج به وضعیت هوشیاری اولیه خود بازنگردد که این وضعیت خطرناک و نیازمند مداخله فوری می‌باشد.

وی با اشاره به اینکه حدود یک‌سوم بیماران مبتلابه صرع مقاوم به درمان دارویی هستند، بیان داشت: در دوسوم بیماران هم که انتظار می‌رود به درمان دارویی پاسخ دهند نیز ممکن است مقاومت به درمان دیده شود که به آن مقاومت کاذب گفته می‌شود.

این متخصص افزود: علت‌های مختلف در مقاومت کاذب به درمان دخیل بوده که ۳ علت اصلی آن شامل سبک زندگی، تداخلات دارویی و عدم پایبندی به مصرف دارو می‌باشد.

وی با ذکر این نکته که استرس و بی‌خوابی دو عامل اصلی تشدیدکننده‌ی اغلب انواع تشنج است، بیان داشت: خستگی، مواجه با نور‌های flashing، گرما، گرسنگی طولانی و مصرف الکل از علل دیگر تشنج خواهد بود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با ذکر این نکته که دارو‌های شیمیایی و گیاهی با ۲ مکانسیم ممکن است با کنترل تشنج تداخل کند، اذعان داشت: این دارو‌ها ممکن است با پایین آوردن آستانه تشنج و یا پایین آوردن سطح دارو‌های ضد تشنج در خون، باعث درود تشنج شوند.

‎دکتر نقشینه ادامه داد: به‌عنوان مثال گل‌گاوزبان و جینکو با هر دو روش فوق می‌تواند با داروی ضد تشنج تداخل کند و جنسینگ و ارگوت‌ها باعث کاهش آستانه‌‎ تشنج می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه عدم پایبندی به مصرف دارو، شایع‌ترین علت تشدید تشنج، پس از یک دوره پاسخ به درمان می‌باشد، اذعان داشت: زیاد بودن تعداد دارو‌های مصرفی، تواترمصرفی بالای هر دارو، سن بیمار و وضعیت اقتصادی و اجتماعی در بروز این پدیده تأثیرگذار می‌باشد.

متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه برای افزایش پایبندی بیماران صرعی، چهار راه اصلی برای درمان وجود دارد، اظهار داشت: استفاده از یادآور‌ها مثل زنگ گوشی همراه یا برنامه‌های کاربردی یا پک‌های آماده‌ی دارویی، نظارت توسط مراقبین، والدین و معلمین مدرسه، تغییراتی در دارو‌های مصرفی بیمار به نحوه‌ی که تعداد یا تواتر مصرف کمتر شود و همچنین مشاوره‌های آموزشی و رفتاری از راه‌های اصلی درمان این بیماری می‌باشد.

وی بیان داشت: اگر فردی دچار تشنج شد بهتر است محیط اطراف را خلوت کنید تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود و با به پهلو خواباندن او، تکیه‌گاهی برای سر ایجاد شده و از بسته شدن راه‌های هوایی به علت به عقب افتادن زبان هم پیشگیری می شود.