نتایج تحقیقات دانشمندان: رابطه جنسی دهانی از عوامل اصلی ابتلا به سرطان گلو است

این اتفاق به دلیل افزایش شدید نوع خاصی از سرطان گلو بوده است که اصطلاحا سرطان «اوروفارنکس» (ناحیه لوزه‌ها و پشت گلو) نام دارد. عامل اصلی این سرطان ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که همزمان عامل اصلی سرطان دهانه رحم نیز به شمار می‌رود. این ویروس عمدتا از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. 

دانشمندان می‌گویند در موارد ابتلا به سرطان اوروفارنکس، که اکنون بیشتر از سرطان دهانه رحم در آمریکا و بریتانیا شایع شده است، عامل خطر عمده داشتن رابطه جنسی دهانی با شرکای جنسی متعدد بوده است.

مطالعات رفتاری جنسی نشان می‌دهد رابطه جنسی دهانی در شماری از کشورها بسیار رایج است. نتایج پژوهشی که توسط تیمی از محققان در دانشگاه بیرمنگام انگلیس انجام شده نشان می‌دهد از تقریبا ۱۰۰۰ نفری که در بریتانیا جراحی لوزه (غیرسرطانی) انجام داده‌اند، دستکم ۸۰ درصد از بزرگسالان گفته‌اند که در مقطعی از زندگی‌شان رابطه جنسی دهانی داشته‌اند.

هشام مهنا، استاد مرکز سرطان و علوم ژنومی دانشگاه بیرمنگام، می‌گوید: «وقتی افراد بر اثر ویروس پاپیلومای انسانی دچار عفونت می‌شوند، بدن به طور عادی می‌تواند آن را پس از گذشت مدت زمانی پاک کند. با این حال تعداد کمی از افراد به دلیل نقص در سیستم ایمنی بدنشان نمی‌توانند از شر عفونت خلاص شوند و در نتیجه ویروس در بدن این بیماران به طور مداوم تکثیر شده و به مرور زمان با ترکیب با دی‌ان‌ای سبب سرطانی شدن سلول‌ها می‌شود.»

هر چند ویروس پاپیلوم انسانی در مواقعی با تشکیل زگیل‌های تناسلی در بدن افراد خود را نشان می‌دهد، با این حال اکثر افرادی که دچار این عفونت هستند از آن بی‌اطلاعند چرا که در بسیاری از موارد ابتلا به این ویروس بدون علائم و بدون ایجاد مشکلات بهداشتی است.

در بسیاری از کشورها برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم، واکسیناسیون برای این ویروس با واکسن گارداسیل (Gardasil) در دختران جوان اجرا شده است. واکسن گارداسیل که در ایران نیز یافت می‌شود، برای پیشگیری از انواع ویروس پاپیلوم انسانی کاربرد دارد.

مؤسسه ملی سرطان آمریکا پیشتر اعلام کرده بود که اثربخشی واکسن‌های گارداسیل نزدیک به ۱۰۰٪ بوده و تزریق آن در کشورهای مختلف دنیا به‌طور بالقوه کاهش ۹۰ درصدی بروز سرطان دهانه رحم را در پی خواهد داشت. حالا اما محققان می‌گویند شواهد غیرمستقیمی وجود دارد که نشان می‌دهد واکسیناسیون می‌تواند در جلوگیری از عفونت دهانی این ویروس نیز موثر باشد.

محققان می‌گویند اگر پوشش واکسیناسیون دختران و زنان بالاتر از ۸۵ درصد حفظ شود، «ایمنی جمعی» به پسران و مردان اجازه خواهد داد تا از این ویروس در امان بمانند. هر چند این عامل مردانی را که در سفرهای خارجی خود با شریک‌های جنسی کشورهای ضعیف به لحاظ پوشش واکسیناسیون ارتباط برقرار می‌کنند، محافظت نخواهد کرد.

این در حالی است که به عنوان مثال در ایالات متحده و در سال ۲۰۲۰، تنها ۵۴.۳ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۵ ساله دو یا سه دوز واکسن دریافت کرده‌اند. امری که با آمار ایده‌آل فاصله دارد.

به منظور رسیدن به سطح ایمنی جمعی حالا چندین کشور از جمله بریتانیا، استرالیا و ایالات متحده در برنامه‌ای تحت عنوان «واکسیناسیون خنثی به لحاظ جنسیتی» توصیه‌های کشوری خود برای واکسیناسیون را به پسران جوان نیز گسترش داده‌اند و گفته‌اند پسران نیز باید واکسن ویروس پاپیلومای انسانی را بزنند.

این در شرایطی است که در کشورهای دیگر به دلایل مختلف، از جمله وجود فرهنگ سنتی و نگرانی در مورد تشویق نوجوانان و جوانان به «بی‌بند و باری»، با این نوع واکسیناسیون مخالفت می‌شود.

این در حالی است که مطالعات نشان داده در کشورهای بسته‌تر به لحاظ فرهنگی، جایی که «بکارت» مهم شمرده شده و آمیزش جنسی قبل از ازدواج تابو محسوب می‌شود، نوجوانان و جوانان احتمالا برای پرهیز از مقاربت دخولی رابطه جنسی دهانی انجام می‌دهند.

دانشمندان ابراز امیدواری کرده‌اند که افزایش واکسیناسیون برای ویروس پاپیلومای انسانی در چند دهه آینده به کاهش سرطان دهان و حنجره منجر شود.