شلختگیِ مدیرتی در مرکز آموزشی درمانی اطفال
بیمارستان‌ها به عنوان مراکز اصلی درمان و سلامت، موظف به ارائه خدماتی هستند که نه تنها به لحاظ پزشکی بلکه از نظر بهداشتِ محیطی و سازماندهی فضاهای خود، استانداردهای بالایی را رعایت کنند.
در مرکز آموزشی درمانی بیمارستان ابوذر اهواز (اطفال)، گزارش‌های موجود از وضعیت مدیریتی و محیطی نشانگر مشکلات قابل‌توجهی است که می‌تواند به طور مستقیم بر سلامت بیماران و کارآیی خدمات درمانی تاثیر منفی بگذارد.
یکی از موارد قابل نقد، وضعیت نامطلوب بهداشتی توالت‌های بخش اطفال در محوطه‌ی عمومی است. نبودِ "در" و "مایع دستشویی" در این بخش، نشان از عدم رعایت ابتدایی‌ترین استانداردهای بهداشتی دارد. محیط‌های بیمارستانی باید به ویژه در بخش‌هایی که با کودکان سروکار دارند، از حداکثر بهداشت برخوردار باشند. این گونه نواقص، نه تنها برای کودکانِ بستری بلکه برای همراهان آنها نیز خطرات جدی بهداشتی به همراه دارد و احتمال انتقال عفونت‌ها را افزایش می‌دهد.
از سوی دیگر، عدم وجود تابلوهای راهنمای مناسب و در دسترس، معضلی است که موجب سردرگمی مراجعین و همراهان بیماران می‌شود. این مشکل به طور خاص در هدایت بیماران به آزمایشگاه کودکان مشهود است. وجود راهنماهای مناسب در یک بیمارستان، یکی از اصول اولیه مدیریت فضا و خدمات است که نبود آن نشان‌دهنده‌ی ضعف مدیریتی است و می‌تواند به مشکلات در دسترسی سریع و صحیح به خدمات منجر شود.
یکی از مسائل قابل تامل دیگر، روند غیربهداشتی انتقال نمونه‌های آزمایش توسط خود مراجعین است. این عمل که به شکل سنتی و غیر علمی انجام می‌شود، نه تنها از استانداردهای بین‌المللی و ملی سلامت فاصله دارد، بلکه خطر انتقال آلودگی و اشتباه در فرآیندهای آزمایشگاهی را به همراه دارد. بر اساس اصول سلامت و بهداشت، جابجایی نمونه‌های خونی و سایر آزمایشات باید توسط پرسنل بیمارستان و با استفاده از ابزارها و روش‌های استاندارد انجام شود تا خطر انتقال بیماری‌ها به حداقل برسد.
چسباندن برچسب‌ها در نقاط نامناسب و غیرمرتبط در سطح بخش‌های مختلف بیمارستان و آزمایشگاه نیز از دیگر نواقص مدیریتی در این بیمارستان است. این امر نه تنها باعث ایجاد آشفتگی بصری می‌شود، بلکه به کاهش بهره‌وری و کارآیی کارکنان نیز منجر می‌شود. در فضاهای درمانی و آزمایشگاهی، نظم و انضباط از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که بی‌نظمی می‌تواند منجر به تأخیر در خدمات‌رسانی و افزایش خطاهای انسانی شود.
اگر ترکیبِ رنگ‌های کودکانه را از این بیمارستان حذف کنید، دیگر هیچ نشان و اِلِمان کودکانه را پیدا نمی‌کنید. برچسب‌های کارتونیِ پوسیده و کهنه شده بر در و دیوار نشان از بی‌توجهیِ مدیریت به رفتارشناسی و ذوقِ کودکان دارد.
همچنین بلاتکلیفیِ مراجعه کنندگان در حدِ فاصلِ زمانیِ بینِ مراجعه به آزمایشگاه تا دریافتِ جوابِ آزمایش از دیگر نقدهای وارد بر مدیریتِ این مجموعه است. مدیریت این مرکز خصوصا در بخشِ اطفال برای مراجعه کنندگانی که ممکن است نتیجه‌ی آزمایشِ کودکشان تا سه ساعتِ بعد باشد هیچ محلی برای میزبانی از کودکان یا مراقبت و سرکشی از آنها برای کنترلِ وضعیتِ سلامتیشان را ندارند.
در مجموع، وضعیت مدیریتی بیمارستان اطفال ابوذر اهواز نشان از نیاز فوری به بازنگری در سیستم‌های بهداشتی و مدیریتی دارد. بهبود این وضعیت نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، آموزش کارکنان و رعایت دقیق استانداردهای بهداشت و سلامت است تا محیطی ایمن و سالم برای بیماران، به‌ویژه کودکان، فراهم شود.
