سرنوشت پروژه کلیدی شرکت «بی.ام.و» در شهر کوچکی از ایالت باواریای آلمان رقم میخورد
حدود ۲ هزار و ۷۰۰ رای دهنده در اشتراس کرشن، شهری کوچک در بایرن روز یکشنبه دیدگاه خود را نسبت به برپایی یک واحد بزرگ تولید باتری الکتریکی در شهرشان اعلام میکنند.
آینده خودروهای برقی «بی.ام.و» در آلمان گرو تصمیمی است که باید در یک شهر کوچک ایالت باواریا (بایرن) در این کشور گرفته شود.
اشتراس کرشن، شهری آرام و کوچک با یک ساعت و نیم فاصله از مونیخ که قرار است کارخانه تولید باتری الکتریکی شرکت خودروسازی بی.ام.دبلیو در آن برپا شود نقشی مهم در پروژه کلیدی صنعت آلمان با هدف جلوگیری از افول و حرکت به سمت نوگرایی ایفا میکند.
تاسیس یک کارخانه بزرگ تولید باتری خودروهای برقی در این شهر به موضوع بحثبرانگیزی تبدیل شده است به نحوی که از حدود ۲ هزار و ۷۰۰ رای دهنده خواسته شده است تا روز یکشنبه دیدگاه خود را نسبت به برپایی این واحد تولیدی در شهرشان اعلام کنند.
این پروژه به عنوان یک سیگنال یا نشانه برای تغییر مسیر عمل می کند زیرا صنعت آلمان در حال گذران دوره رکود است و با مشکلاتی عمده همچون هزینههای بالای انرژی و نیز افت شدید سفارشهای خارجی روبرو است.
به این موارد باید الزامات نظارتی سختگیرانه و یارانههای جذاب ارائه شده در دیگر کشورها از جمله ایالات متحده را نیز اضافه کرد؛عواملی که سبب میشود کارآفرینان و صنعتگران آلمانی نحوه اداره موسسات تولیدی خود را مورد بازنگری قرار دهند.
شرکت خودروسازی «بی.ام.و» به گفته یکی از مسئولانش قرار است در چارچوب پروژه توسعه خودروهای الکتریکی در آلمان «چند صد میلیون یورو» در کارخانه تولید باتری در اشتراس کرشن سرمایهگذاری کند.
این واحد تولیدی بیش از ۳ هزار و دویست نفر را استخدام خواهد کرد و قرار است سالانه حدود ۶۰۰ هزار باتری الکتریکی برای نصب در مدلهای جدید خودروهای برقی این شرکت که از کارخانههای ایالت باواریا در رگنسبورگ، مونیخ و دینگولفینگ بیرون میآیند، تولید کند.
از آنجایی که باتری خودروهای الکتریکی بزرگ و سنگین هستند، کارخانههای تولید آنها باید تا حد امکان نزدیک به خطوط مونتاژ وسایل نقلیه باشند.
شرکت «بی.ام.و» در حال حاضر همین استراتژی را برای کارخانههای خود در خارج از کشور (در مجارستان، ایالات متحده، مکزیک و چین) به کار گرفته است.
شهر کوچک اشتراس کرشن در ایالت باواریا که اغلب کارخانههای بزرگ شرکت بی.ام.دبلیو در آن واقع شده نیز با رعایت همین معیار مجاورت انتخاب شده است.
این در حالیست که برخی از ساکنان اشتراس کرشن با این پروژه مخالفند و اعتقاد دارند که قلمرو شهرشان، در جنوب دانوب و جنگل باواریا، با افزایش ترافیک جادهای به یک منطقه صنعتی تبدیل میشود.
توماس اسپویتزل، شهروند ۴۴ ساله اشتراس کرشن که سخنگوی مخالفان این پروژه نیز هست، میگوید: «بیش از ۱۰۰ هکتار از زمینهای زراعی مرغوب این منطقه در صورت راهاندازی چنین کارخانهای برای همیشه نابود خواهند شد.»
در مقابل، مارتین گوتز ۴۵ ساله، به عنوان سخنگوی حامیان این پروژه در اشتراس کرشن معتقد است که راهاندازی این پروژه «فرصتی بزرگ برای سرمایهگذاری در فنآوریهای پایدار و مشاغل آینده در منطقه» محسوب میشود.
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان اخیراً از مسئولان شهری و منطقهای و حتی اپوزیسیون پارلمانی خواسته است از آنچه که به عنوان «پیمان آلمان» به منظور حمایت از کشور در جهت پویایی بیشتر و کاستن از موانع بوروکراتیک تدوین شده، حمایت کنند؛ فراخوانی که هنوز بسیاری از محافل اقتصادی را متقاعد نکرده است.