پیامدهای جنبش دی اینفلوئنسینگ؛ پایان سرمایه داری بازار؟
اینفلوئنسرها ( اثرگذاران شبکههای مجازی) را میتوان فاتحان بیچون و چرای رسانه های اجتماعی دانست.

آنها ارتشی وفادار به دور خود جمع کردهاند و تصمیمها، انتخابها، و سبک زندگی مخاطبان خود را تحت تاثیر قرار میدهند. هر از گاهی محصولی جدید معرفی میکنند، به رستورانهای جدید میروند و کتابی میخوانند و مخاطب اینگونه مجاب میشود که باید پا جای پای آنها بگذارد.
این حد از تاثیرگذاری به مذاق همه کاربران خوش نمیآید تا جایی که جنبشی اعتراضی در برابر این شکل از تبلیغات اینفلوئنسری به وجود آمد که دیاینفلوئنسینگ نام گرفته است. از این رو حدود یک سال است که گروهی از اینفلوئنسرها تصمیم گرفتهاند مسیر جدیدی انتخاب کنند و محتوایی شفافتر، صادقانهتر و با ملاحظات بیشتر اجتماعی و زیست محیطی تولید کنند.
دیاینفلوئنسرها (مخالفان اینفلوئنسرها) را پرچمدار جنبش جدیدی میدانند که مصرفگرایی و خرید کالاهای لوکس را نفی میکنند. آنها در راستای کنشگری اجتماعی خود، پلاتفرمی راه انداختهاند با عنوان «تیکتاک».
پیام این گروه از کنشگران اجتماعی روشن است. مردم به بسیاری از کالاهای وایرال شده در رسانههای اجتماعی نیاز ندارند. این جنبش جدید در مدت کوتاهی طی سال ۲۰۲۳ چنان فراگیر شد که برخی آن را پایان سرمایهداری دانستند.
دیاینفلوئنسرها با انتقاداتی مواجه شدهاند، از جمله اینکه؛ استراتژی و راهبرد آنها ایجاد عذاب وجدان در مصرف کنندگان است. آنها نیز به دنبال تاثیرگذاری بر مخاطب هستند.
شاید جنبش دیاینفلوئنسینگ قادر نباشد هدفهای آرمانی خود را حفظ کند و پیش ببرد ولی مهمترین پیامد آن یادآوری این نکته به مردم است که تنها قدرت آنها، قدرت خریدشان نیست بلکه از قدرتی برخوردارند که بسیار فراتر است از آنچه میخرند و مصرف میکنند.
مردم طریقه ی زندگی نرمال را گم کرده اند و بدنبال آرامش در زندگی دیگران میگردند.