آیا مرگ گوشی تلفن همراه هوشمند آغاز شده است؟

به نقل از ال پائیس، از زمان ظهور آیفون در سال ۲۰۰۷ میلادی گوشی تلفن همراه هوشمند محصولی با اهمیت بوده است، اما شاید آن مرحله اکنون رو به پایان باشد. علائم خستگی از گوشی‌های تلفن همراه هوشمند و جایگزینی آن با وسایل دیگر دیده می‌شود. اکنون اعتیاد به تماشای صفحه نمایش یک ننگ رو به رشد محسوب می‌شود و باعث شده تا تمام تقصیر‌ها بر گردن گوشی‌های تلفن همراه هوشمند انداخته است. براساس نتیجه مطالعه‌ای که سال گذشته در مجله بین المللی سلامت روان و اعتیاد منتشر شد تقریبا یک سوم کاربران در معرض خطر بالای ابتلا به اعتیاد جدی به گوشی‌های تلفن همراه هوشمند قرار داشتند.

اگر پیش‌تر گوشی تلفن همراه هوشمند به وسیله‌ای که هر کسی میل به داشتن آن را داشت قلمداد می‌شد اکنون به عنوان وسیله‌ای مضر محسوب می‌شود.

اکنون از قطع ارتباط دیجیتال به عنوان مترادف سلامت روان بهتر یاد می‌شود. یک واقعیت نیز وجود دارد: اکنون گوشی‌های تلفن همراه هوشمند کم تری فروخته می‌شوند. افراد هنوز هم گوشی‌های تلفن همراه هوشمند می‌خرند، اما میزان این خرید در حال کاهش است. برخی فعالان این عرصه در سال ۲۰۱۷ میلادی اعلام کرده بودند که روند پایان گوشی‌های تلفن همراه هوشمند آغاز شده، زیرا فروش آن در وضعیت راکدی قرار گرفته بود.

واقعیت آن است که همه ما از پیش یک گوشی تلفن همراه داریم. در نتیجه، گوشی ابزاری است که دیگر رشد نخواهد کرد. اگر به دهه آینده فکر کنیم به جای استفاده از یک گوشی تلفن همراه هوشمند دستگاه‌های مختلفی وجود خواهند داشت و آن دستگاه‌ها جایگزین گوشی‌های تلفن همراه هوشمند خواهند شد. این روند از پیش آغاز شده است.

در سال ۲۰۲۲ افت شدیدی در خرید گوشی‌های تلفن همراه هوشمند در سراسر جهان مشاهده شد: ۱۱.۳ درصد کم‌تر از سال قبل از آن. در سه ماهه پایانی سال ۲۰۲۲ میلادی زمانی که انتظار می‌رفت در کریسمس مصرف گوشی‌ها چندین برابر افزایش یابد این کاهش با ۱۸.۳ درصد بیش‌تر همراه بود. برای یافتن چنین ارقام پایینی باید یک دهه به عقب بازگردید.

این روند در سال گذشته با کاهش ۳.۲ درصدی یا ۴ درصدی به گفته تحلیلگران مختلف ادامه داشت. سازندگان گوشی‌های تلفن همراه هوشمند به دنبال منابع درآمد دیگری هستند. مورد اپل شاخص‌ترین آن است، زیرا بیش از نیمی از گردش مالی آن به فروش آیفون بستگی دارد که در سه ماهه نخست سال ۲۰۲۴ میلادی ۱۰ درصد کم‌تر از سال گذشته بود. با این وجود، آن شرکت‌ها تلاش‌هایی را برای اصطلاحا ماهیگیری در آب‌های دیگر انجام داده اند. برای مثال، اپل یک اکویسیتم کامل از اپلیکیشن‌های کاربردی را توسعه داده که با مشترک شدن کار می‌کنند مانند اپل میوزیک، اپل نیوز، اپل فیت و حتی سریال‌های خود را از طریق اپل تی وی تولید و توزیع می‌کند تا کاربران را به سوی دنیای خود جذب کند.

با این وجود، گوشی تلفن همراه نه تنها به عنوان یک دستگاه بلکه به عنوان یک چاقوی چند منظوره درک می‌شود که شیوه ارتباط ما را متحول کرده است. گجت‌های متعددی می‌توانند جایگزین‌های آینده باشند. برای مثال، پین هوش مصنوعی یک دستیار فیزیکی مبتنی بر اندروید یک مدال الکترونیکی مربع کوچک است که روی لباس آویزان می‌شود و  فرمان‌های صوتی را دریافت کرده و از آن برای پیش بینی آب و هوا، یافتن رستورانی در منطقه‌ای خاص یا برای پاسخ به هر پرسشی که از گوگل می‌پرسید می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و به لطف هوش مصنوعی از طریق صوتی پاسخ می‌دهد. هم چنین، از فناوری‌های دیگر می‌توان به صفحه‌ای از فسفرسنس سبز بر روی دست کاربر اشاره کرد که امکان خواندن متون کوچک را فراهم می‌کند.

گجت Rabbit R۱ با مفهومی مشابه بازی می‌کند. آن دستگاه پرس و جو‌های صوتی را دریافت کرده و هم چنین دارای صفحه نمایش کوچکی است. این دستیار هوش مصنوعی نارنجی رنگ که با همکاری شرکت Teenage Engineering طراحی شده دستیار شخصی بسیار هوشمندی است که می‌تواند نحوه تعامل با برنامه‌ها را به‌سرعت بیاموزد. آن دستگاه به کاربر کمک می‌کند بدون بیرون آوردن گوشی از جیب اش تنها با فرمان صوتی اپلیکیشن‌های مورد نظرش را اجرا کند.

شما می‌توانید از آن دستیار صوتی مبتنی بر هوش مصنوعی بخواهید برای تان یک پرواز و یک هتل رزرو کند. در واقع، با استفاده از آن به حس ۲۵ سال قبل باز خواهید گشت زمانی که به طور مشابه با آژانس مسافرتی تماس می‌گرفتید تا برای تان بلیت مقصد را رزرو کند. فهرست گجت‌هایی که به نظر می‌رسد از زمان چاپ رمان‌های "آیزاک آسیموف" به این سو متولد شده اند کماکان ادامه دارد. برای مثال، تازه‌ترین  عرضه بزرگ اپل عینک "ویژن پرو" می‌باشد که به کاربران اجازه می‌دهد از طریق تصاویر گرفته شده توسط دوربین‌های با وضوح بالا محیط اطراف خود را ببینند. آنان این درک بصری را با پخش ویدئو‌ها و سایر محتوا‌ها ترکیب می‌کنند. گویی کاربر در سینمای غول پیکر و خصوصی با پنجره‌ای رو به جهان است.

به گفته سازندگان آن گجت‌ها هیچ یک از آن محصولات به عنوان جایگزینی برای گوشی تلفن همراه در نظر گرفته نشده اند، اما تصور این که آن‌ها به آن سو حرکت می‌کنند اجتناب ناپذیر است. دستگاه‌هایی مانند عینک هوشمند Lucyd از همین مسیر پیروی می‌کنند و به گفته سازندگان آن‌ها اولین دستگاه‌هایی هستند که چت بات چت جی پی تی  (Chat GPT) را ادغام می‌کنند. آن دستگاه‌ها درخواست‌ها را به زبان طبیعی درک می‌کنند، اما آن‌ها تنها نیستند.

متا عینک خود را با همکاری برند ری بَن راه اندازی کرده و سازندگان گوشی‌های تلفن همراه TCL و Oppo عینک‌های هوشمند خود را ارائه کردند. این اولین باری نیست که عینک‌های الکترونیکی آزمایش می‌شوند. گوگل گلس در سال ۲۰۱۳ ظهور کرد و این نام هنوز در دفاتر گوگل به عنوان یک شکست تجاری بزرگ طنین انداز است. با این وجود، در آن زمان ما در مورد یک اسباب بازی کوچک صحبت می‌کردیم. اکنون ما در مورد یک ترند رو به رشد صحبت می‌کنیم.

فراوانی جایگزین‌هایی که جرات می‌کنند گوشی تلفن همراه را به چالش بکشند نشانه‌ای از ضعف فزاینده دومی است. کاربران اکنون به شدت از پین هوش مصنوعی و Rabbit R۱ انتقاد می‌کنند، اما اگر در مورد آن فکر کنیم می‌بینیم که کاربران هنگام عرضه آیفون نیز بسیار انتقاد می‌کردند آنان آیفون را مسخره می‌کردند و می‌گفتند اپل متحمل شکست خواهد شد.

باید در نظر داشته باشید که این یک دوره انتقالی و گذار به مرحله بعد است. ما از یک دستگاه به چندین دستگاه خواهیم رفت. اگر به سال ۱۹۹۸ میلادی فکر کنید به یاد می‌آورید که در آن زمان یک لپ تاپ، یک پخش کننده DVD قابل حمل، پخش کننده MP۳ و مینی دیسک داشتید. پس از آن تمام آن دستگاه‌ها یکی شدند که همان گوشی تلفن همراه هوشمند یا اسمارت فون بود. اکنون با هوش مصنوعی به سمت مجموعه‌ای از دستگاه‌های متعدد می‌رویم و دستگاه‌های بسیار زیادی را خواهیم دید. آزمایش‌های زیادی انجام خواهند شد. به نظر می‌رسد در آینده هر فرد زرادخانه‌ای از گجت‌ها را خواهد داشت و هوش مصنوعی همه آن‌ها را به یکدیگر متصل خواهد کرد. این فناوری خواهد بود که ضربه مرگبار را به گوشی تلفن همراه آن طور که ما می‌شناسیم وارد خواهد ساخت.

در نهایت آن که گوشی‌های تلفن همراه هوشمند به مثابه یک جعبه ابزار هستند که مملو از اپلیکیشن‌های کاربردی مانند گوگل، واتس اپ، جی میل، نتفلیکس یا اسپاتیفای می‌باشند. ما از آن جعبه ابزار برای حمل همه اپلیکیشن‌ها و استفاده از ان‌ها در هر مکانی استفاده می‌کنیم. ما اپلیکیشن‌های زیادی ایجاد کرده ایم و با گذشت زمان متوجه شدیم که در نهایت چیزی که می‌خواهیم خود اپلیکیشن نیست بلکه سودی است که برای ما به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی همان چیزی خواهد بود که نتایج سودمندی را که ما می‌خواهیم ایجاد می‌کند. این جعبه ابزار در حال حاضر غیر ضروری است. یک سرویس هوش مصنوعی از نوع Chat GPT به شما این امکان را می‌دهد که از هدفون برای تماس یا درخواست تنها با استفاده از صدای خود استفاده کنید. در نتیجه، نقش گوشی تلفن همراه هوشمند رو به کاهش خواهد بود.

همان طور که آزمایشگاه‌های فناوری پیش می‌روند  ارتباط صوتی بین افراد و ماشین‌ها بسیار موثرتر از آن چه تاکنون در سیری یا الکسا بوده خواهد بود. راه ارجح برای برقراری ارتباط با ماشین‌ها صحبت کردن است درست مانند صحبت کردن ما با انسان‌های دیگر. آن چه هوش مصنوعی امروز در بازار وجود  دارد را تقویت می‌کند تنها اغاز راه است. ما در حال نزدیک شدن به یک مکالمه روان با هوش مصنوعی هستیم زمانی خواهد رسید که حتی می‌توانیم با دستیار هوش مصنوعی مان شوخی کنیم.

ما در لحظه انفجار هوش مصنوعی قرار داریم زمانی که هوش مصنوعی تکامل پیدا کرده و به یک دستیار شخصی واقعی تبدیل خواهد شد و در آن صورت خیلی زودتر یک رابطه صوتی یعنی یک رابطه محاوره‌ای خواهیم داشت. این تحول به مثابه یک زمین لرزه در عرصه فناوری خواهد بود و سخن گفتن در مورد آن بسیار آسان‌تر از نوشتن درباره آن است. چنین تغییری بر اقتصاد نیز تأثیر خواهد گذاشت.

براساس پیش بینی‌ها هوش مصنوعی در سال ۲۰۳۰ کسب و کار ۱.۳ تریلیون دلاری را در مقایسه با ۱۵۰.۲ میلیارد دلار سال گذشته ایجاد خواهد کرد. منطقی است که هوش مصنوعی در همه جا و در هر دستگاه احتمالا وجود خواهد داشت از ساعت‌های هوشمند، دستبند و هدفون گرفته تا حتی حلقه.

امروزه گوشی تلفن همراه هوشمند دیدن، خواندن و استفاده از دست‌های شما را شامل می‌شود. ما احتمالا می‌توانیم کار‌های بیش تری را با رابط صوتی انجام دهیم. این طور نیست که صفحه نمایش به عنوان یک رابط ناپدید شود، اما ما قرار است بیش‌تر به صورت صوتی تعامل داشته باشیم. این یک انقلاب است.

با این وجود، نظریه پایان گوشی  تلفن هوشمند یک دشمن قدرتمند دارد: یک فرهنگ بسیار بصری. اینستاگرام، تیک تاک و یوتیوب بر اساس ویدئو‌ها و تصاویری هستند که به طور اجباری روی صفحه نمایش داده می‌شوند. این یکی از دلایل قوی‌ای است که نشان می‌دهد گوشی‌های تلفن همراه هوشمند مردنی نخواهند بود. حتی دستگاه‌های پوشیدنی نیز برای مشاهده داده‌هایی که جمع‌آوری می‌کنند به صفحه نمایش بزرگ تری نیاز دارند.

دلیل آن که شما به گوشی تلفن همراه خود نیاز دارید آن است که پنجره بزرگ تری برای دیدن اطلاعات است، اما در مورد برخی از دستگاه‌ها مانند هدفون یا عینک شما به گوشی تلفن همراه نیازی ندارید. به همین دلیل است که احتمالا استفاده از گوشی‌های تلفن همراه کاهش خواهد یافت. به مرور زمان کاربران کم‌تر به گوشی‌های شان وابسته خواهند بود.

در نتیجه، تعداد گوشی‌های تلفن همراه کاهش می‌یابد، اما ناپدید نمی‌شود. سپس فناوری‌های جدید می‌توانند راه دیگری را برای معرفی عنصر بصری بدون نیاز به گوشی تلفن همراه به ارمغان بیاورند. فرض کنید اگر هر سطحی به صفحه نمایش تبدیل شود چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ البته شما نیاز خواهید داشت که این صفحه الکترونیکی باشد. با این وجود، اکنون فناوری‌هایی برای انجام این کار وجود دارد مانند گرافن یک ماده خالص بر پایه کربن که بسیار نازک و مقاوم است که آدمی را به یاد فیلم "گزارش اقلیت" می‌اندازد سکانسی که در آن "تام کروز" بازیگر ان فیلم بازنمایی داده‌ها را روی دیوار‌های شیشه‌ای بررسی کرد.

هنوز ابهامات زیادی در پیش است. اما شاید دورانی که سرمان را دائما پایین انداخته تا به صفحه نمایش گوشی تلفن همراه هوشمند نگاه کنیم و انگشتان مان برای نوشتن بر روی آن حرکت کنند به پایان برسد. شاید تکامل تغییر کند و ما دوباره به حالت قائم ایستاده تغییر جهت دهیم و از طریق صدا با دستگاه‌های خود ارتباط برقرار کنیم و صحبت کردن با خودتان در خیابان رفتاری کاملا طبیعی به نظر برسد.