چرا بازگشت به مذاکرات برای بورسبازان مهم است؟
رکود معاملات بورس تهران و پیشروی آن به نقطه ضعف بزرگ این بازار مبدل شده است و ارزش معاملات خرد سهام در بیشتر روزها در سطوح کمتر از 2هزارمیلیارد تومان قرار داشته و خروج پولهای حقیقی از گردونه معاملات سهام نیز ادامه پیدا کرده است.
این فرار سرمایهها و نبود خریدار در حالی ادامه دارد که جدیدترین برآوردها از رفتار معاملهگران نشان میدهد؛ریسکهای اقتصادی و سیاسی از آنها «سرمایه گذارانی محتاط» برجای گذاشته است.
داد و ستدهای تیرماه بازار سهام در حالی سپری شد که مطالبات گسترده و البته بهحق بورسیها از رئیس دولت چهاردهم، حال و هوای جدیدی را در این بازار به راه انداخت.
اهالی بازار اعم از کارشناسان و سهامداران با راهانداختن هشتگهای گوناگون در ایکس سعی داشتند مخالفت خود را با برخی سیاستگذاریهای احتمالی تیم اقتصادی جدید به ویژه مباحث مرتبط با سیاستهای پولی و مالی اعلام کنند.
گروهی دیگر نیز خواستار اعمال نقش رئیس سازمان بورس در تصمیمات اقتصادی و لغو قیمتگذاری دستوری شدند.
اما یکی از نکات مهمی که اینروزها کارشناسان بورسی در مورد آن اظهار نظر میکنند؛ احتمال از سرگیری مذاکرات هستهای کشور است.با اوج گرفتن تب انتخاباتی، سهامداران نیمنگاهی به سناریوهای مختلف پیرامون مذاکرات هستهای داشتند.
خبرهایی که هر از گاهی از تقویت امید به احیای برجام سخن میگفت. آنچه در این میان اهمیت دارد،رفع تحریمهایی است که طی سالهای اخیر وضعیت نامناسبی را برای صنایع تولیدی کشور رقم زدهاند.
کارشناسان بر این اعتقادند که با حصول توافق هستهای، شاهد کاهش هزینه نقل و انتقال پول برای شرکتهای صادرکننده و واردکننده خواهیم بود که طبیعتا میتواند سود آوری شرکتها ، ایجاد بازارهای هدف جدید و پر کردن ظرفیت خالی تولید را فراهم آورد.
در سالهای اخیر بسیاری از شرکتها برای مبادلات خود مجبور بودند کل هزینه را به صورت نقدی و حتی با ارقامی نجومی به واسطهها، پرداخت کنند.
توافقات بینالمللی علاوه بر اینکه از منظر بهبود متغیرهای کلان اقتصادی،بورس را منتفع میکند؛منجر به بهبود شرایط معیشتی برای عموم مردم نیز خواهد شد.
به همین دلیل است که احیای مذاکرات و گشایشهای اقتصادی و سیاسی برای فعالان اقتصادی گزینهای حیاتی محسوب میشود.