یک تحلیلگر مسائل سیاسی:
در انتخابات ١۴٠٣ باید شرکت کرد/ دمکراسی فقط در غرب نیست، اکنون در بنگلادش هم وجود دارد و به آن هم رضایت دادیم
«دمکراسی فقط در غرب نیست، اکنون دمکراسی در بنگلادش هم وجود دارد، به معنای احزاب رقابت میکنند و حزبی که در انتخابات پیروز میشود، دولت را شکل میدهد. اکنون بسیاری از مردم ما از آرمانهای خود دست کشیدند، ما به بنگلادش شدن هم رضایت دادیم.»
احمد زیدآبادی روزنامه نگار و فعال سیاسی در نشست سیاست، تحزب، مشارکت و سرمایه اجتماعی در خانه اندیشهورزان گفت: اگر قرار است گفتگو کنیم، گفتگو منطق و حکمت خاص خود را دارد، همچنین دمکراسی نیز قواعدی دارد.
دمکراسی فقط در غرب نیست، اکنون دمکراسی در بنگلادش هم وجود دارد، به معنای احزاب رقابت میکنند و حزبی که در انتخابات پیروز میشود، دولت را شکل میدهد. اکنون بسیاری از مردم ما از آرمانهای خود دست کشیدند، ما به بنگلادش شدن هم رضایت دادیم.
همگان به مشکلات واقف هستیم و انتظار این است که حداقل موانع اصلی برطرف شود. بسیاری از مردم دمکراسی هم رها کردند و به حکومت مانند بن سلمان هم رضایت دارند، اما مکانیزم آن چیست؟ چگونه به آن میتوان رسید؟
باید تفکر استراتژی داشت تا بتوان مانند دنیا تحلیل کرد، آدم دارای تفکر استراتژی قطعا میداند در انتخابات سال ١۴٠٠ نباید شرکت کرد و در انتخابات ١۴٠٣ باید شرکت کرد، چراکه در محیطی هستیم که دایما تغییر میکند.
آرایش فعلی کاندیدا نشانه این است که سیستم متوجه شده است که باید رفتار خود را تغییر دهد یا نه، تنها به دنبال افزایش مشارکت است و بعد از انتخابات رفتار خود را ادامه میدهد؟ باید این بررسی شود که چرا پزشکیان تایید صلاحیت شده است؟
اگر صلاحیت پزشکیان تایید شده است که قرار است با او همکاری شود تا کابینه متخصص تشکیل دهد، یعنی سیستم به این نتیجه رسیده است که یکدست بودن را تغییر دهد و این خوب است، اما اگر تایید صلاحیت پزشکیان تصادفی بوده و تنها از دستشان در رفته است، میتواند فاجعهبار است.
چرا که اگر قرار است پزشکیان انتخاب شود و با او همکاری نکنند و کارشکنی کنند، زمینگیر میشود. چرا که بدون همکاری نمیتوان کار اجرایی انجام داد؛ بنابراین این مسأله تبین شود که سیستم به چنین نتیجهای رسیده است یا خیر؟
انتخابات یعنی من مردم انتخاب کنم نه اینکه حکومت منتخبانش را به رای بگذارد ...تمام
أفراد منتخب هيچ فرقي نمي كند ،هدف مشاركت است تعقيري در كار نيست
خوش به حال شما. بنظرم بهترین دموکراسی در آسیا را اول کره شمالی و بعد ما داریم
تمامی این آرایش های ظاهری صرفا برای رهایی از بحرانی است که خالص سازان حاکمیت برای ایران به ارمغان آوردند. سیستم حکمرانی نیست که تازه متوجه شده باشه چون از قبل هم متوجه بود اما هنگامی که درصد مشارکت مردم در دور دوم انتخابات به رقم فاجعه ۸ درصدی (در اصل ۵.۸ درصد) رسید حاکمیت تکانی خورد و متوجه شد که هم در عرصه داخلی و هم در عرصه بین المللی در حال باخت و از دست دادن میدان عمل و کم محلی محافل داخلی و و بین المللی است
به والله قسم مابه طالبان هم بیشتراز اینها رضایت داریم،نگاهی به پول افغانستان بکنید.....درودبه شرف ملاعمر.