اپیدمی کرونا ، تابلوی نقایص دموکراسی آمریکا

شمار کلی موارد تایید شده مبتلایان به ویروس کرونا در ایالات متحده ۱۳ دسامبر (۲۲ آذر) از ۵۰ میلیون نفر عبور کرد و آمار فوتی‌ها نیز به ۸۰۰ هزار نفر نزدیک شد و به این ترتیب همچنان جایگاه نخست جهان در اختیار آمریکاست. انتشار آمار فوق از جانب دانشگاه «جانز هاپکینز» باید خیلی‌ها را شوکه کرده باشد.

شمار کلی موارد تایید شده مبتلایان به ویروس کرونا در ایالات متحده ۱۳ دسامبر (۲۲ آذر) از ۵۰ میلیون نفر عبور کرد و آمار فوتی‌ها نیز به ۸۰۰ هزار نفر نزدیک شد و به این ترتیب همچنان جایگاه نخست جهان در اختیار آمریکاست.

انتشار آمار فوق از جانب دانشگاه «جانز هاپکینز» باید خیلی‌ها را شوکه کرده باشد. حالا آمریکایی‌ها علاوه بر درد و غم ناشی از فقدان عزیزان خود خشمگین هم هستند. اما آیا آن دسته از سیاستبازان آمریکایی که همواره شعار «دموکراسی» و «حقوق بشر» را بر لب دارند از درجه اطمینان خود وقتی این دو عبارت را زمزمه می‌کنند،‌ خبر ندارند؟

۵۰ میلیون مبتلا و ۸۰۰ هزار کشته، این دو عدد بزرگ چه معنی دارد؟ عدد اول حدود یک پنجم شمار کلیِ مبتلایان به کرونا در سراسر جهان است و عدد دوم از مجموع کشته‌شدگان آمریکا در جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم،‌ جنگ کره، جنگ ویتنام،‌ جنگ عراق و جنگ افغانستان هم بیشتر است.

اما واقعیت ماجرا احتمالا از این هم بدتر است. بر اساس گزارشی که روزنامه آمریکایی «یو اس ای تودی» نهم دسامبر (۱۸ آذر) منتشر کرد شمار فوتی‌های ناشی از اپیدمی کرونا در ایالات متحده دستکم ۲۰ درصد کمتر اعلام شده و عدد واقعی ممکن است از یک میلیون نفر هم گذشته باشد. خبرگزاری «بلومبرگ» دهم دسامبر (۱۹ آذر) اعلام کرد افزایش دورهمی‌ خانواده‌ها در تعطیلات به افزایش شمار موارد ابتلا و بستری‌ها در ایالات متحده شده است.

پزشکان در بسیاری از نقاط آمریکا می‌گویند آنها با وضعیت وحشتناک بیمارانی که در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها بستری می‌شوند و جان خود را از دست می‌دهند روبر هستند؛ علاوه بر این کمبود تخت بیمارستانی و کادر درمان نیز مشکلی دیگر است.

سوال مهم اینجاست که چرا پیشرفته‌ترین کشور جهان به ناکام‌ترین کشور در مبارزه با اپیدمی کرونا تبدیل شده است؟ و چرا ایالات متحده که به خود به عنوان «مدل نظام دموکراتیک» می‌بالد نمی‌تواند حتی حقوق اولیه بشر را برای مردم خود که همانا زنده ماندن است، تضمین کند؟ اینها سوالات مهمی است که به ذهن تمام مردم جهان خطور می‌کند.

با نگاهی به کل روند شیوع و انتشار ویروس کرونا در آمریکا، دشوار نیست که جهان متوجه شود کار پیشگیری از آن از ابتدا توسط سیاستمداران با منافع کاملا سیاسی، گرفته شد.

«دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا بخاطر انتخابات روش‌های علمی پیشگیری از اپیدمی را رد کرد و منافع سیاسی را بر جان مردم ترجیح داد. سران کنونی آمریکا هم برای فرافکنی خود را مشغول ردیابی سیاسی و مقصرسازی کرده که مستلزم هزینه و انرژی زیادی است و در نهایت جلوی روند پیشگیری از اپیدمی در ایالات متحده را می‌گیرد.

بسیاری از رسانه‌های آمریکایی معتقدند اگر سران این کشور می‌‌توانستند با مشکل کرونا علمی برخورد کنند، شمار کثیری از مردم مجبور نبودند هزینه آن را با جان خود پرداخت کنند.

باید گفت این به اصطلاح «نظام دموکراتیک آمریکا» در مواجه با اپیدمی کووید-۱۹ کاملا شکست خورده است. دولت فدرال و دولت‌های ایالتی با یکدیگر در نزاع هستند و روند پیشگیری از کرونا در آمریکا بشدت آسیب دیده است. دو حزب سیاسی دموکرات و جمهوریخواه همچنان در حال نبردهای بی‌پایان هستند و اقدامات ضداپیدمی بشدت سیاسی شده است.

واکسن زدن یا ماسک پوشیدن به موضوع اصلی بحث میان دو حزب و طرفداران آنها در آمریکا تبدیل شده و به این ترتیب پایه منطقیِ جلوگیری از اپیدمی در جامعه آمریکا شدیدا تضعیف گشته است. بر اساس آمار خبرگزاری «رویترز» بیش از ۴۵۰ هزار آمریکایی امسال به دلیل کرونا جان باختند و این در حالی است که بیشتر آنها واکسینه نشده بودند.

در حال حاضر،‌ آسیب ایجاد شده توسط اپیدمی کرونا به جامعه آمریکایی بسیار فراتر از حوزه بهداشت عمومی است. با توجه به تعطیلی بسیاری از شرکت‌ها شمار زیادی از آمریکایی‌ها مدت زیادی است که بیکار شد‌ه‌اند. سیاست پولی بی‌قاعده باعث افزایش تورم در ایالات متحده شده است. شاخص قیمت مصرف کننده یا همان تورم نسبت به مدت مشابه سال قبل ۶٫۸ درصد افزایش داشته یعنی به بالاترین سطح در ۴۰ سال گذشته رسیده است.

این اتفاق باعث افزایش شدید نگرانی و ناتوانی مردم آمریکا شده است. بر اساس نظرسنجی که اخیرا شبکه «سی ان بی سی» در سراسر ایالات متحده انجام داده پاسخ دهندگان امسال به طور میانگین ۱٫۰۰۴ دلار برای هدایای کریسمس هزینه کرده‌اند که ۱۳ درصد نسبت به سال گذشته بالاتر است و بالاترین سطح از سال ۲۰۱۸ را نشان می‌دهد.

بیماری‌های اجتماعی در ایالات متحده مانند نژادپرستی نیز به وخیم‌تر شدن بحران اپیدمی دامن زده است. نتایج چند نظرسنجی نشان می‌دهد که نرخ مرگ و میر رنگین پوستان مانند بومیان آمریکایی، اسپانیایی‌تبارها و آفریقایی‌-آمریکایی‌ها در اپیدمی کرونا به شکل چشمگیری بالاتر از سفیدپوستان آمریکایی‌ است. در واقع مهم نیست که «جرج فلوید» چگونه زیر فشار زانوی پلیس آمریکا بر گردنش فریاد می‌کشید،‌ مهم این است که سیاستگذاران آمریکایی صدای رنگین پوستان را نمی‌شنوند.

وقوع یک اپیدمی تناقض‌ها در حوزه‌های سیاست، اقتصاد و جامعه آمریکایی را نمایان ساخت و به یک ذره بین برای کمبودها و نقایص دموکراسی آمریکا تبدیل شد.

همانگونه که روزنامه فرانسوی «لو موند» به آن اشاره کرد بحران کرونا آسیب‌پذیریِ نظام دموکراسی آمریکا را آشکار ساخت. ایالات متحده نظام بهداشت و سلامت گرانقیمت را در اختیار طبقه ثروتمند خود قرار می‌دهد و اجازه می‌دهد فقرا از سیستم تامین اجتماعی محروم شوند. این یک نمونه کلاسیک از انحراف از اصالت دموکراسی محسوب می‌شود که نهایتا به ناتوانی در کنترل موثر اپیدمی کرونا منتهی شده است.

۵۰ میلیون نفر و ۸۰۰ هزار نفر (موارد ابتلا و فوتی‌های ناشی از کرونا) اعداد سنگینی هستند که بار دیگر زنگ هشدار را برای سیاستبازان واشنگتن به صدا در آورده‌اند. آنها باید سلامت و ایمنی مردم آمریکا را در اولویت قرار داده و به شکل واقعی، مردم اول باشند.