وقت آن رسیده که انگلیس به وابستگی عاطفی خود به استعمارگری قدیمی پایان دهد

 اما حقیقت این است که حاکمیت بر هنگ کنگ 25 سال پیش از انگلیس رسما به چین بازگردانده شده و حالا نخست وزیر انگلیس چنین حرفی زده است. لذا، به غیر از ارتباطات عاطفی اش به استعمارگری قدیمی خود، واقعا مشخص نیست که چه چیز دیگری می تواند دلیل این سخنان نخست وزیر انگلیس باشد.

تاریخ امپراتوری بریتانیا همیشه توام با تاریخ استعمارگری اش بوده است. در اوج قدرت این امپراتوری، در همه قاره های کره زمین جز قطب جنوب مستعمره داشت. در این مدت، چین در جنگ تریاک که از سال 1840 آغاز شد، در برابر انلگیس شکست خورد و در سال 1842، انگلیس مدیریت استعمابری بر هنگ کنگ را آغاز کرده و سالیان بعد از آن، چین تدریجا به یک کشور نیمه مستعمره تبدیل شد.

چنین تاریخچه ای شاید برای ایرانیان چندان ناآشنا نباشد، به هر حال، انگلیس در تاریخ چندین جنگ با ایران داشته و پس از کشف نفت در ایران نیز انگلیس نیز موفق شده بود تا ایران را به کشور نیمه مستعمره خود تبدیل کند.

البته بعد از جنگ جهانی دوم این سیستم استعمارگری قدیمی بر هم خورد و ملت ها در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین به استقلال رسیدند. هنگ کنگ نیز در سال 1997، طبق یک قرارداد به نام «بیانیه مشترک چین و انگلیس»، از انلگیس به میهن بازگشت. تا این جا، سرنوشت و جایگاه هنگ کنگ قطعی شد.

اما از آن پس، انگلیسی ها هرگز دست از تلاش برای تداوم نفوذ خود و کنترل هنگ کنگ برنداشته و همواره در سعی بوده است تا از طریق حفظ نظام های آموزشی، رسانه ای، حقوقی یا حتی قانونگذاری قدیمی خود در هنگ کنگ، به گسترش نفوذ در هنگ کنگ ادامه دهد.

این نوع وابستگی عاطفی انگلیس به کشورهای مستعمره قدیمی خود محدود به هنگ کنگ نیست. در مورد منطقه خلیج فارس که بسیاری کشورهای آن منطقه مستعمره انلگیس بود، نیز ادوارد هیت نخست وزیر سابق انگلیس در سال 1972 گفته است با آن که ارتش ما از این منطقه خارج شده اما این به معنای آن نیست که ما دیگر به این منطقه توجه نمی کنیم.»

البته، وابستگی عاطفی انگلیس به کشورهای مستعمره قدیمی خود چیزی مخفی نیست. طبق یک مقاله چاپ شده در سایت خبری «اقتصاد لندن» در سال 2020، یک نظرسنجی انجام شده در آن سال نشان می دهد 30 درصد انگلیسی ها به استعمارگری تاریخی خود افتخار می کنند و این رقم خیلی بیشتر از دیگر کشورهای اروپایی دارای تاریخ استعمارگری است.

این نوع رویکرد انگلیس به کشورهای مستعمره قدیمی خود بسیار بدیهیست و برخورد انگلیس با کشورهای مستعمره قدیمی خود ناشی از این رویکرد نیز بسیار قابل ملاحظه است. اما باید گفت این رویکرد اصلا دیگر به روز نیست. وقت آن رسیده است که سیاستمداران  به وابستگی عاطفی به استعمارگری قدیمی خود پایان دهند.