بیانیه مجارستان؛ ضربه‌ای سخت به «ارزش‌های مشترک» آمریکا و اروپا
مجارستان قانون حمایت از کودکان را تصویب کرده است که ترویج همجنسگرایی به شکل گسترده‌تر LGBTQ برای خردسالان را ممنوع می‌کند. اینها امور داخلی مجارستان محسوب می‌شود، اما مداخله گستاخانه ایالات متحده و برخی کشورهای اتحادیه اروپا را به همراه داشته است. در پی این مداخله‌جویی، مجارستان به شدت واکنش نشان داد و به این ترتیب نقاب «ارزش‌های مشترک» ایالات متحده و اروپا را پاره کرد.
لوئو لایی آن، تحلیلگر سیاسی و روزنامه نگار چین در ادامه نوشت: LGBTQ در اصل یک جنبش اجتماعی بود که عمدتاً توسط همجنسگرایان ترویج داده می‌شد که بعدها به یک جنبش سیاسی تبدیل شد و بخشی از «ارزش‌های» غربی شد. در ایالات متحده ارزش سیاسی LGBTQ در حال رشد است و به «وجاهت سیاسی» تبدیل شده است. LGBTQ تحت لوای «وجاهت سیاسی» دست خود را به سوی کودکان دراز کرده و برخی از والدین که مغزشان شستشو داده شده، حتی فرزندان خود را برای شرکت در چنین فعالیت‌هایی تشویق می‌کنند.
مجارستان به طور کامل با فرهنگ LGBTQ مخالف نیست، بلکه فقط تصریح می کند که «تبلیغات LGBTQ قبل از اینکه خردسالان به یک جهان بینی و ارزش‌های دوران بلوغ نرسیده‌اند، ممنوع است.» مجارستان به عنوان یک کشور مستقل، حق و مسئولیت دارد که قوانینی برای حمایت از کودکان خود وضع کند، این بخشی از حاکمیت قضایی آن است و هیچ کشور دیگری حق مداخله در آن را ندارد.
اما برخی سیاستمداران آمریکا و اروپا که مدتهاست از مجارستان ناراضی هستند، مدعی شدند که این اقدام مجارستان فرهنگ جنسی LGBTQ را مورد تبعیض قرار داده و «ارزش های مشترک» آمریکا و اروپا را تخریب می‌کند. چندی پیش سفرای آمریکا و برخی کشورهای اروپایی در مجارستان در «رژه افتخار» همجنسگرایان در خیابان‌های مجارستان شرکت کردند. سفیر آمریکا در مجارستان حتی پرچم ملی آمریکا را در دست داشت و در صف مقدم تظاهرات کنندگان LGBTQ قرار داشت. سفرای این کشورها آشکارا در امور داخلی مجارستان مداخله کردند، از تظاهرات ضد دولتی در خیابان‌های مجارستان حمایت کردند و در نهایت خشم دولت مجارستان را برانگیختند. «پیتر سیارتو» وزیر امور خارجه مجارستان اخیراً در واکنش به اعتراض برخی از سفرای این کشورها با بیان نارضایتی شدید و کنایه‌‌ای تلخ نسبت به این کشورها، «بیانیه 10 ماده‌ای» منتشر کرد.
این بیانیه قبل از همه تاکید کرد که کودکان مجارستانی در برابر تبلیغات دگرباشان جنسی حتی تحت فشار و حملات محافظت خواهند شد! بیانیه همزمان سوالاتی را برای سفرای فرانسه، سوئد، هلند، اسلواکی، آلمان و آمریکا یکی یکی ارسال کرد.
برای مثال، از سفیر سوئد پرسید: چه تعداد نوجوان در این هفته در خشونت گروهی در سوئد مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند؟
این سوال در واقع آبروی دولت سوئد را حفظ کرد و فقط به پدیده جنایات خشونت آمیز باندهای داخلی این کشور اشاره کرد. در واقع سوئد اخیرا به دلیل چشم پوشی از هتک حرمت و سوزاندن قرآن، هدف انتقادات عمومی در کل جهان اسلام قرار گرفته است. بسیاری از کشورهای خاورمیانه سفیران خود را از سوئد فراخوانده‌اند و برخی کشورها حتی در حال بررسی قطع روابط دیپلماتیک با سوئد هستند.
سوالی که از سفیر آمریکا پرسیده شد این است که واقعاً فکر می‌کنید نظام دموکراتیک پیشرفته آمریکا می‌تواند در سال آینده به صورت منصفانه رئیس‌جمهوررا انتخاب کند؟ اساس دموکراسی چیست؟
این دو سوال ایالات متحده را دستپاچه می‌کند. انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا سیستم دموکراتیک آمریکا را که موسوم به «فانوس دریایی دموکراسی» است، به یک طنز تبدیل کرده است. در دو سال گذشته، بسیاری از مردم در ایالات متحده و جهان به این باور رسیده‌اند که «تیم بایدن از حزب دموکرات، ریاست جمهوری ترامپ را ربوده است» و پیروزی بایدن به دلایل زیادی «رای نامه‌های پستی ارواح» بوده است.
اکنون که ترامپ و دیگر نامزدهای حزب جمهوری خواه در حال بازگشت به صحنه هستند، چیزی که تقریبا به اجماع بسیاری از مردم تبدیل شده این است که انتخابات سراسری سال آینده به احتمال بسیار زیاد تکرار انتخابات مسخره 2020 خواهد بود.
در بیانیه وزیر امور خارجه مجارستان به طور جدی خاطرنشان شد: «شما فرماندار اینجا نیستید و مجارستان مستعمره نیست.»
وی در پایان به طعنه نوشت: «قابل تحسین است که با وجود مشکلات جدی دموکراتیک فوق الذکر در کشورتان هنوز در امور داخلی کشورهای دیگر مشارکت دارید.»
مجارستان یکی از اعضای اتحادیه اروپا، ناتو و عضو اصیل «خانواده غربی» است. با وجود این، مجارستان در بسیاری از امور نظرات خاص خود را دارد، بنابراین از نظر غرب به یک کشور طغیانگر تبدیل شده و به طرز بی شرمانه‌ای از جانب سیاستمداران غربی سرکوب شده است. در سپتامبر سال گذشته، پارلمان اروپا با اکثر آرای مجارستان را از صفوف «دموکراسی کامل» خارج کرد. این بار سفرای آمریکا و کشورهای اروپایی به خیابان‌ها آمدند تا با قانون حمایت از کودکان مجارستان مخالفت و نارضایتی خود را از دیپلماسی مستقل مجارستان ابراز کنند.
ایالات متحده و اروپا مشکلات داخلی فراوانی دارند، آنها به مسائل داخلی خود اهمیت نمی‌دهند، اما به قانون حمایت از کودکان مجارستان توجه خاصی دارند. این امر نیز از یک بعد ثابت می‌کند که به اصطلاح «ارزش‌های مشترک» مورد حمایت سیاستمداران غربی اصلاً برای دفاع از دموکراسی و حقوق بشر نیست، بلکه فقط ابزاری برای سرکوب گروهی است که همراه آنان نیستند.
