زندگی در افغانستان طالبان چگونه می گذرد؟/ نگرانی، آسودگی، ناامیدی، غرور/ حقوق یک نیروی پلیس 142 دلار در ماه است/ ویدئو

بسیاری از  زنان افغانستان از کار و تحصیل منع شده اند  و برخی از قشرهای این کشور از اقتصاد متزلزل رنج می‌برند.

یکی از آنها زن مصممی است که قصد دارد کسب و کار خود را باز نگه دارد. یک کشاورز از پایان جنگ و افزایش امنیت، احساس آسودگی می کند. یکی از جنگجویان سابق طالبان به خدمت در دولت جدید افتخار می‌کند و دیگر دانشجوی سابق پزشکی است که مجبور به ترک تحصیل شده است.

"آرزو عثمانی" یک کارآفرین است که تلاش دارد کسب و کار خود را به جریان بیندازد.

او از بازگشت دوباره طالبان به قدرت "وحشت زده و ناراحت" بود. طالبان با تفسیرهای سختگیرانه از اسلام  وعده تحمیل قوانینی را داده است که زنان را از کار و تحصیل محروم می‌کند.

عثمانی 30 ساله که در سال 2021 یک شرکت تولید "پد بهداشتی با قابلیت استفاده چند باره" برای زنان را راه‌اندازی کرد، می‌گوید: "پس از بازگشت طالبان 10 روز از اتاق بیرون نرفتم. فکر می‌کردم همه چیز برای من تمام شده و این برای همه مردم افغانستان یکسان است".

او گفت: "اما وقتی بیرون رفتم، دیدم که مردم به زندگی خود ادامه می‌دهند. من امیدوار شدم و به خود گفتم باید در اینجا بمانم".

او که در اوج کسب و کار خود 80 زن را استخدام کرده بود، کار و کاسبی خود را به خاطر بلاتکلیفی در دوره روی کار آمدن طالبان و تسلط آنها بر کشور تعطیل کرد.

اما دو ماه بعد درهای کارگاهش را باز کرد، زیرا یکی از معدود جاهایی بود که زنان قادر به کار در آن بودند.

در زمان طالبان زنان از اکثر  مشاغل غیردولتی و دولتی اخزاج و برکنار  شدند. در ماه گذشته  آرایشگاه‌ها و سالن‌های زیبایی  که یکی از منابع اصلی درآمد زنان سرپرست خانوار به شمار می‌آمدند نیز تعطیل شد.

عثمانی گفت: "به تدریج خود را با شرایط وفق دادیم و خوشبختانه چون یک شرکت فعال در حوزه سلامت هستیم، موفق به ادامه کار شدیم. الان احساس خوبی دارم".

وی گفت که کاهش فعالیت‌های غیردولتی در کشور تحت حاکمیت طالبان به کسب و کار او ضربه سختی زده است. او هنوز 35 زن را استخدام کرده اما خریدار و مشتری زیادی برای محصولات او وجود ندارد.

آرزو عثمانی در سال 2021 یک کارگاه تولید پدهای بهداشتی چندبار مصرف در افغانستان تاسیس کرد/ خبرگزاری فرانسه

این زن که مادر 2 فرزند است می گوید: "در حال حاضر نه قراردادی داریم نه خریدار. اگر نتوانیم محصولات را بفروشیم ادامه کار سخت می شود اما سعی می‌کنیم روی پای خود بایستیم".

او با وجود چالش‌ها مصمم است هر چه که می‌تواند برای کشورش به ویژه زنان انجام دهد.

کشاورز افغان نگران از تامین معاش

راحت‌الله عزیزی کشاورزی است که تلاش دارد معاش خود و خانواده‌اش را تامین کند.

او از پایان جنگ و ایجاد امنیت شاکر است و از مزرعه کوچک خود در ولایت پروان در شمال کابل مراقبت می‌کند.

این مرد از اینکه می‌تواند بدون نگرانی شب و روز در شهر و خیابان حرکت کند خوشحال است.

عزیزی می گوید: "از آگوست 2021 تغییرات زیادی رخ داده است". "قبلا جنگ بود و حالا آرامش برقرار شده است".

براساس گزارش هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در درگیری‌های مسلحانه‌ای که بین سال‌های 2009 تا 2020 در این کشور رخ داد، 38 غیر نظامی کشته و 70 هزار غیرنظامی مجروح شدند.

با این حال این مرد که دو فرزند دارد از نگرانی رنج می‌برد.

اقتصاد افغانستان که پیشتر به دلیل دهه‌ها جنگ آسیب دیده بود، پس از  روی کار آمدن طالبان و قطع کمک‌های بین المللی در بحران فرو رفته است.

تولید اقتصادی افغانستان سقوط کرده اما راحت الله عزیزی تلاش دارد مزرعه کوچک خود را زنده نگه دارد/ عکس: خبرگزاری فرانسه

براساس گزارش برنامه توسعه ملل متحد، تولیدات اقتصادی افغانستان کاهش نشان داده و 85 درصد مردم این کشور در فقر زندگی می کنند.

خشکسالی و ملخ نیز آفت محصولات در این کشور شده است.

عزیزی که روی زمین استیجاری -بزرگتر از یک هکتار- کشاورزی می‌کند، می‌گوید: "مردم دیگر محصولات ما را نمی‌خرند".

او گفت: "قبلا 7 کیلو گوجه را 200 افغانی (2 دلار) می‌فروختم اما الان 80 افغانی می فروشم".

او قبلا از غلات هم درآمد داشت اما الان نه.

جنگجوی سابق طالبان پلیس فعلی افغانستان

برای "لعل محمد" 23 ساله بازگشت طالبان به معنای ثبات اقتصادی و درآمد بیشتر است.

او 4 سال پیش به این گروه پیوست. در آن زمان عضویت در طالبان به معنای یک جنگجوی شورشی و حضور در خارج از خانه بود.

او حالا یک نیروی پلیس در قندهار دومین شهر بزرگ افغانستان است و ماهانه حدود 12 هزار افغانی (142 دلار) حقوق می‌گیرد که برای او خانواده‌اش کافی است.

او که از داشتن این دستمزد خوشحال است، گفت که رویای داشتن خودرو یا پول دراوردن بیشتر را نداشته است.

برای "لعل محمد" بازگشت طالبان باعث ثبات اقتصادی بیشتر شده است/ خبرگزاری فرانسه

رویای او تحصیل و خدمت در دولت "امارت اسلامی" است و تا اخر به ان پایبند خواهد بود. امارت اسلامی نام منتخب مقامات طالبان برای دولت افغانستان است.

جنبش طالبان در قندهار در جنوب افغانستان شکل گرفت. آنها از سال 1996 تا 2001 قدرت در این کشور را در دست داشتند.

دانشجوی سابق پزشکی  افغانستان در جست و جوی آینده ای جدید

"حماسه باور" زمانی آینده خود در افغانستان را در حوزه پزشکی می‌دید.

اما از روی به کار آمدن مجدد طالبان، زنان از ورود به دانشگاه‌ها منع شدند. حالا تنها امیدهایش را در خارج از کشور می‌بیند.

این جوان 20 ساله که ساکن مزار شریف در شمال افغانستان است، می‌گوید: "تعطیلی دانشگاه‌ها نه تنها برای من بلکه برای تمام همکلاسی‌هایم ویرانگر بود. ما نابود شدیم و این بدترین اتفاقی بود که می توانست برایمان بیفتد".

"حماسه باور" زمانی آینده خود در افغانستان را در حوزه پزشکی می‌دید. حالا برای ادامه تحصیل به فکر ترک افغانستان است/ خبرگزاری فرانسه

او می‌گوید: "برای تحصیلاتم، چاره‌ای جز ترک افغانستان ندارم".

مادر باور معلم یک مدرسه ابتدایی است . سطحی که اکنون تحصیل دختران در آن متوقف شده است.