حمله معترضان صربستانی به مجلس بلگراد/ الکساندر ووجیچ از خنثی شدن «انقلاب رنگی» گفت
صدها معترض ضد دولتی عصر یکشنبه، همزمان با تشدید خشونتهایی که رئیسجمهوری صربستان مداخله خارجی را عامل آن دانست و آن را تلاشی برای «انقلاب رنگی» خواند، تلاش کردند به مجلس شهر بلگراد نفوذ کنند.
معترضان صربستانی در حالی که درب شیشهای پارلمان بلگراد را میشکستند و شعار میدادند «برو بیرون» و «این صربستان است!»، مدعی شدند که قصد دارند نهادها را «آزاد» کنند.
بر اساس ویدیوهای منتشر شده از این ناآرامیها، پلیس صربستان داخل ساختمان سنگر گرفت و در را با پشت و سپرهایشان نگه داشتند. دستکم دو افسر پلیس در این درگیریها مجروح شدند. معترضان با پرتاب آجر از آنها میخواستند ساختمان را ترک کنند و «در کنار مردم بایستند.»
رادومیر لازوویکا، نماینده مجلس ملی صربستان که رئیس مشترک جبهه چپ-سبز (ZLF) است، مدعی شد که مخالفان صرفا به دنبال «دفاع از نهادها» هستند و از «ژاندارمری و همه نیروهایی که از زور استفاده میکنند خواست تا پناه بگیرند و به مردم اجازه دهند از بالکن مجلس صحبت کنند.» در حالی که معترضان به شکستن شیشهها با چوب و تخریب این ساختمان دولتی ادامه میدادند، او گفت: «هیچکس خواهان آسیب یا خشونت نیست.»
پس از رسیدن نیروهای کمکی پلیس ضد شورش، مقامات به سرعت جمعیت را متفرق کردند و حداقل ۳۵ «عامل محرک» را دستگیر کردند. همچنین الکساندر ساپیچ، رئیس شورای موقت بلگراد، ویدیویی از عواقب این رخداد را به اشتراک گذاشت که تخریب داخل و خارج ساختمان قانونگذاری صربستان را نشان میدهد.
الکساندر ووجیچ، رئیسجمهوری صربستان از پلیس به دلیل مقاومت در برابر آنچه «حملات وحشیانه» خواند و همچنین تلاش برای «حفظ استقلال و حاکمیت کشور» تمجید کرد.
اعتراضات ضد دولتی روز یکشنبه، پس از آن در صربستان آغاز شد که اپوزیسیون، «حزب حاکم پیشرو صربستان» (SNS) را به «سرقت آرا» در جریان انتخابات پارلمانی هفته گذشته متهم کرد. این انتخابات منجر به پیروزی حزب حاکم بر ائتلاف «صربستان علیه خشونت» (SPN) شد که طرفدار اتحادیه اروپاست.
رئیسجمهوری صربستان به دنبال وقوع خشونتها گفت: «امروز تلاشی برای تصرف نهادهای دولتی به زور انجام شد... کسانی که سوگند مبارزه با خشونت را میخورند، نشان دادهاند که اراذل واقعی هستند.»
ووجیچ که رهبری «حزب حاکم پیشرو صربستان» را بر عهده دارد، گفت که قبل از وقوع این اتفاقات، از آنها مطلع شده بود. او در سخنانی با اشاره به تحرکات معترضان گفت: «هیچ انقلابی در جریان نیست. هیچ چیزی به خواست آنها پیش نمیرود. کسانی که (اپوزیسیون) سوگند میخورند با خشونت مبارزه کنند، نشان دادهاند که اراذل واقعی هستند.»
ووجیچ با استناد به گزارشهای سرویسهای اطلاعاتی خارجی، مدعی شد که این اعتراض توسط قدرتهای غربی حمایت میشود که خواهان برکناری او به دلیل روابط صمیمانهاش با روسیه و امتناع از دست کشیدن از ادعای صربستان در مورد کوزوو هستند.
او در ادامه از «سرویسهای خارجی» که به نامشان اشارهای نکرد، تشکر کرد که به سرویسهای امنیتی صربستان اجازه دادند «دقیقا بدانند اراذل و اوباش واقعا به دنبال چه کاری هستند.»
بعد از الکساندر ووجیچ که بابت کمک سرویسهای خارجی تشکر کرد، آنا برنابیچ، نخستوزیر صربستان از سرویسهای امنیتی روسیه که به بلگراد در مورد شورشهای برنامهریزی شده در پایتخت این کشور هشدار داده بودند، قدردانی کرد.
نخستوزیر صربستان گفت: «فقط می توانم از شما تشکر کنم و این احتمالاً مورد پسند غربیها نخواهد بود. زمانی که دولت صربستان تلاش کرد تا سطح هشدار را بالا ببرد، برخی گفتند که این "روایت نادرست روسهاست که اخبار جعلی منتشر کنند." اما اینطور نبود.»
الکساندر ووجیچ، رئیسجمهوری صربستان
اصطلاح «انقلاب رنگی» یک واقعه اعتراضی را توصیف میکند که توسط یک دولت غربی – معمولا ایالات متحده – تأمین مالی و سازماندهی میشود. این انقلابها با هدف سرنگونی رهبران مخالف منافع ایالات متحده، معمولا توسط سازمانهای اطلاعاتی آمریکا حمایت و توسط مجموعهای از سازمانهای غیردولتی با بودجه ایالات متحده سازماندهی میشوند.
در حالی که این اصطلاح پس از «انقلاب رُز» در سال ۲۰۰۳ در گرجستان به طور گستردهای شناخته شد، اولین استفاده موفقیتآمیز از تاکتیکهای انقلاب رنگی در سال ۲۰۰۰ در یوگسلاوی اتفاق افتاد، زمانی که یک جنبش دانشجویی تحت حمایت ایالات متحده اسلوبودان میلوسویچ را مجبور به استعفا کرد.
رئیسجمهوری صربستان پیشتر در اوایل همین سال در جریان اعتراضات «ضد خشونت» گفته بود: «صربستان از انقلابهای شما خسته شده است. صربستان از ورود کسانی که تحت نفوذ خارجی هستند و نابود کردن هر چیزی که صربستانی است، خسته شده است.»