توسعه زیر سایه صلح میسر است نه جنگ

دقیقا در آستانه این عید، دو رویداد بین‌المللی پرشکوه در چین با حضور مهمانان گرامی ایران در چین برگزار شد که یکی، مجمع زنان سازمان همکاری شانگهای در شهر «چینگ دائو» و دیگری مجمع نظامی «شیانگ شان» در پکن بود. 

در این دو رویداد که به ترتیب «زهرا بهروزآذر» معاون رئیس جمهور ایران در امور زنان و خانواده و امیر دریادار «حبیب الله سیاری» شرکت کردند. مهمانان در این رویدادها درباره صلح صحبت کردند و تاکید کردند توسعه اقتصادی و اجتماعی فقط زیر سایه صلح میسر است و با تضمین امنیت مشترک، دنیا از آینده زیبای مشترک نیز برخوردار خواهد بود.

با این حال، واقعیت بین‌المللی کنونی به ما می‌گوید که این طور نیست که همه کشورها اینگونه فکر کنند و برای برخی کشورها، توسعه و شکوفایی آنها مبتنی بر صلح نیست، بلکه مبنای آن جنگ است.

اقدامات ایالات متحده و انگلیس برای دمیدن بر آتش درگیری جاری روسیه-اوکراین تسریع و تشدید شده است. آنها از یک سو مذاکرات صلح را تضعیف می‌کنند و از سوی دیگر تشدید این درگیری را افزایش می‌دهند و این نهایتا اوکراین است که بیشترین هزینه را می‌دهد.

«آنتونی بلینکن» و «دیوید لمی» وزرای خارجه آمریکا و انگلیس طی سفر چهارشنبه هفته گذشته خود به اوکراین از بسته‌های کمکی جدید برای این کشور جنگ‌زده خبر دادند. این نخستین سفر در این سطح طی دهه گذشته محسوب می‌شود.

طبق گزارش‌ها، ایالات متحده قرار است 700 میلیون دلار در قالب کمک‌های بشردوستانه و انرژی به اوکراین بدهد و در عین حال حال انگلیس هم حدود 800 میلیون دلار در قالب کمک مالی و تجهیزات نظامی به کی‌یف اعطا خواهد کرد. متاسفانه، در میانه این باور متحدان غربی که درگیری اوکراین در حال وارد شدن به یک «لحظه حساس» است، سفر مشترک بلینکن و لمی هدفش به ارمغان آوردن صلح نبود.

به عقیده کارشناسان سفر وزرای خارجه ایالات متحده و بریتانیا به اوکراین بازتاب نگرش سیاسی واشنگتن و لندن است. این دو کشور قصد دارند اطمینان حاصل کنند که اوکراین موضع افراطی و سازش ناپذیر دارد و روسیه را از طریق کمک‌های غرب به اوکراین دچار فرسایش کنند. نیت واقعی آنها دمیدن بر شعله‌های جنگ و اطمینان یافتن از این است که اوکراین به عنوان یک آلت دست در این درگیری طولانی، به خدمت خود ادامه می‌دهد.

اکنون بیش از دو سال و نیم از بحران اوکراین می‌گذرد و دقیقا تحت مداخله آشکار و پنهان کشورهای غربی مانند آمریکا و انگلیس قرار دارد به گونه‌ای که بارها فرصت‌های صلح از دست رفته است.

«ویکتوریا نولاند» سفیر سابق آمریکا در ناتو اخیرا اذعان داشت که ایالات متحده و متحدانش در سال 2022 به اوکراین توصیه کردند که توافق صلح با روسیه را نپذیرد.

«دیوید آراخامیا» سیاستمدار اوکراینی نیز گفت «بوریس جانسون» نخست وزیر اسبق انگلیس در سال 2022 به کی‌یف سفر کرد تا به مقامات اوکراینی اطلاع دهد غرب هیچ توافقی را با مسکو امضا نخواهد کرد و تاکید کرد: «فقط بجنگید».

با این وجود این مردم اوکراین هستند که تاوان اقدام تحریک آمیز «فقط بجنگید» را با جان‌هایشان می‌پردازند و در عین حال آمریکا و انگلیس که همچنان در حال دمیدن بر شعله‌های جنگ هستند در حال محاسبه منافع سیاسی و اقتصادی خود هستند.

در غزه که بحران انسانی همچنان در آنجا ادامه دارد، این نکته بسیار آشکار است که زمانی که ایالات متحده حمایت خود از اسرائیل را کاهش دهد، شدت بحران نیز کاهش می‌یابد و حتی پایان خواهد یافت اما آمریکا این کار را نمی‌کند.

برای ایالات متحده «اقتصاد جنگِ» سودجویانه‌اش باعث نابودی و رنج کشورهای فراوانی شده و در عین حال به طور همزمان منافع هنگفتی برای مجموعه نظامی-صنعتی آمریکا به ارمغان آورده و چرخه شوم میان «جنگ و سود» را رونق بخشیده است.

تعجبی ندارد که «رابرد اف. کندی جونیور» نامزد مستقل انتخابات ریاست جمهوری آمریکا یکبار صراحتا اظهار داشت که ایالات متحده در حال مختل کردن مذاکرات صلح است زیرا واشنگتن جنگ می‌خواهد.