سلفی گرفتن پیش از اختراع دوربین عکاسی!
شاید فکر کنید «سلفی گرفتن» یا همان «خویش‌انداز» مرحمتیِ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تنها با دوربین ممکن می‌شود. در حالی که خیلی پیشتر از این که حتی دوربین اختراع شود، هنری به نام «سلف‌پرتره» رایج بوده است.
سلف‌پرتره به این معناست که هنرمندان نقاش، تصویر خودشان را روی بوم می‌کشیدند؛ از دوران رنسانس تا دوران معاصر، سلف‌پرتره‌های فراوانی از نقاشان در سبک‌ها و با تکنیک‌های مختلف به جا مانده‌است. نقاش در سلف‌پرتره سعی می‌کند خود واقعی‌اش را به تصویر بکشد؛ به عبارتی، تصویری است که نماینده خود هنرمند است. در ادامه به مشهورترین نقاشانی که خودشان را نقاشی کرده‌اند، می‌پردازیم.
لئوناردو داوینچی
سلف پرتره این نقاش مشهور ایتالیایی تقریباً در سال ۱۵۱۲ میلادی و با گچ قرمز به تصویر کشیده شده است. به نظر می‌رسد داوینچی در این اثر حدوداً ۶۰ ساله باشد.
ونسان ونگوگ
ونگوگ هلندی عشقِ سلف‌پرتره بوده و بین سال‌های ۱۸۸۶ تا ۱۸۸۹ حدود ۳۷ سلف‌پرتره کشیده است. یکی از این پرتره‌ها که محبوبیت زیادی هم دارد، سلف‌پرتره بدون ریشِ این نقاش هلندی است.
پابلو پیکاسو
پیکاسو، نقاش برجسته اسپانیایی و یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان قرن ۲۰ میلادی، در سال ۱۹۰۱ میلادی یک سلف‌پرتره از خودش ترسیم کرد. این اثر با رنگ روغن خلق شده است و در موزه این نقاش در پاریس نگهداری می‌شود.
رافائل سانتسیو
این نقاش ایتالیایی دوره رنسانس به نام کوچکش، رافائل شناخته می‌شود. او در سال ۱۵۰۶ میلادی، وقتی ۲۳ سال داشت، تصویر خودش را روی بوم آورد. این اثر هم اکنون در گالری اوفیتزی در فلورانس ایتالیا نگهداری می‌شود.
منبع: خراسان
72
کمال الملک یادتان رفت