یک اثر هنری شنی/آفرینش صحنه میلاد حضرت مسیح(ع)

هافینگتون‌پست: ۷ دسامبر (۱۷ آذر) واتیکان در ادامه سنت سالانه خود در ایام منتهی به کریسمس، از صحنه میلاد حضرت مسیح(ع) در قالب یک اثر هنری در میدان سنت پیتر پرده‌برداری کرد؛ اثری که با سال‌های گذشته یک تفاوت اساسی دارد و آن استفاده از شن برای اولین بار است.

در طول ۲ هفته گذشته ریچ وارانو هنرمند متخصص شن، رهبری تیمی سه نفره و مجسمه‌ساز از کشورهای هلند، روسیه و جمهوری چک را برعهده داشت تا با استفاده از ۷۲۰ تن شن صحنه میلاد حضرت مسیح(ع) را خلق کنند؛ اثری که ۱۶ متر عرض و ۵ متر ارتفاع دارد.

وارانو، خالق این مجسمه غول پیکر، ۶۰ ساله و اهل آمریکاست که بیشتر وقت خود را در رفت و آمد به ایتالیا می گذراند. او را مرد شنی می‌نامند زیرا به گفته خودش شن عشق و زندگی اوست. او درباره این اثر گفت: برای من خلق یک اثر در جایی مثل اینجا بسیار خاص است؛ جایی با این سابقه فرهنگی، تاریخی و هنری که استادان بزرگ بر آن سایه افکنده‌اند. این کار تجربه‌ای به شدت عجیب و فروتنانه بود.

میدان سنت پیتر در طول چند روز گذشته شاهد رفت و آمد و تخلیه ماشین‌های سنگینی بوده است که شن مناسب مجسمه‌سازی را از نواحی شمال ایتالیا و سواحل شهر خسولو در نزدیکی ونیز را بارگیری کرده بوده‌اند. وارانو عقیده دارد شن‌ ساحل دریا برای همچین اثری قابلیت ندارد و شن مناسب می‌بایست از حاشیه رودخانه جمع‌آوری شده باشد. این شن‌ها به صورت قالب های مکعب مستطیلی جاگیر شده و مجسمه‌سازان کار خود را از پایین به بالا با ابزارهایی چون چوب، ماله و حتی ابزارآلات دندان‌پزشکی برای نقاط حساس‌ و ظریف اثر پیش می‌برند.

وارانو درباره این هنر توضیح داد: آنچه ما آرتیست‌های شنی را از آدم‌های معمولی که در کنار ساحل شن‌بازی می‌کنند متفاوت می‌کند این است که ما می‌دانیم شن‌ها را چطور به طرز مطلوبی به هم بچسبانیم.

صحنه بازسازی میلاد حضرت مسیح(ع) شامل پیکره هایی از حضرت یوسف(ع)، حضرت مریم(س)، نوزادی حضرت مسیح(ع)، فرشتگان و سه مرد عاقل است. این صحنه، اصطلاحا تابلوی ولادت نیز نامیده می‌شود و نوعی نمایشگاه دینی ویژه ایام کریسمس است و در آن عناصر مختلف صحنه ولادت حضرت عیسی(ع) را بازسازی می‌کنند. در ایام کریسمس اکثر خانواده‌های مسیحی تلاش می‌کنند تا تابلوی ولادت زیباتری با استفاده از عناصری مانند عروسک در منزل خود برپا کنند.

امسال ساخت این اثر مخالفانی هم داشته است که عقیده دارند در آفرینش همچین اثری می‌بایست از مصالح سنتی دیگری استفاده می‌شد. این اثر هنری غول‌آسا تا اواخر ژانویه پابرجاست و بعد شن آن برای ساخت مجسمه‌های دیگر جمع‌آوری می‌شود.

منبع: مهر

1981