2 کشته و 2 محکوم به مرگ؛ نتیجه یک کینه‌جویی

پرونده این جنایت پیچیده در ورامین تشکیل شد. عاملان درگیری یکی از میدان‌های اصلی شهر را بستند و تیراندازی کردند که منجر به قتل یک نفر شد؛ اما در حالی که پرونده در دست بررسی بود دوستان مقتول سراغ برادر متهم پرونده رفتند و او را به قتل رساندند. این قتل‌ها منجر به تشکیل دو پرونده پیوسته به هم و صدور حکم قصاص برای هر دو متهم شد و این احکام در دیوان عالی کشور به تایید رسید.

سال 98 پلیس در جریان یک درگیری خیابانی قرار گرفت. آنچه رخ داد فراتر از یک دعوای معمولی بود. ماموران متوجه شدند درگیری گسترده است و طرفین هم سلاح گرم و هم سلاح سرد دارند. نزاع با حضور یگان ویژه مهار شد و پلیس یک جنازه در محل پیدا کرد که گوش او بریده شده بود. با انتقال جسد مقتول به نام دانیال به پزشکی قانونی تحقیقات گسترده‌ای آغاز شد و ماموران متوجه شدند این درگیری در واقع از داخل زندان شروع شده و به یک رقابت عشقی گره خورده است.

متهم اصلی پرونده به نام جواد در بازجویی‌ها گفت: من در زندان یک استوری گذاشتم. دوستان دانیال مسخره‌ام کردند و نوچه‌های من به آنها تذکر دادند اما همچنان به کارشان ادامه دادند. وقتی از زندان بیرون‌ آمدم با نوچه‌هایم که 18 نفر بودند تصمیم گرفتیم ادب‌شان کنیم. در این میان یکی از دوستان من با دختر مورد علاقه مقتول رابطه داشت و با هم تلفنی صحبت می‌کردند، تا اینکه مقتول متوجه این ماجرا شد. روز حادثه متوجه شدم قرار است دانیال و نوچه‌هایش به نمایشگاه اتومبیل دوستش بروند. به همین خاطر با نوچه‌هایم قرار گذاشتیم که کمین کنیم. درگیری بالا گرفت، آنها با قمه و چاقو و اسلحه حمله کردند و در این میان من هم کلاشنیکف داشتم و تیراندازی کردم، پسر جوان کشته شد و یکی از دوستانم هم گوش او را برید و برای دوستانش فرستاد.

با اعترافات این مرد نوچه‌هایش هم دستگیر شدند و پرونده برای رسیدگی به شعبه 7 دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. متهم در جلسه محاکمه اعترافاتش را پس گرفت و گفت قاتل کسی دیگر است و او ضارب نبوده است.

جواد گفت قاتل متهم ردیف دوم است و بررسی دوربین‌های مداربسته می‌تواند همه چیز را برملا کند.

جواد به قضات گفت: من به خاطر مرامم قتل را گردن گرفتم اما حالا می‌خواهم حقیقت را بگویم. من آن شب کلاشینکف در دست نداشتم و شهاب به دانیال شلیک کرد.

سپس قضات دستور دادند دوربین‌های مداربسته بررسی و گزارش از سوی دادسرا ارسال شود، در حالی که پرونده دوباره برای تحقیقات برگشته بود یک قتل دیگر به وقوع پیوست.

پلیس وارمین دوباره متوجه یک تیراندازی مرگبار شد. بررسی‌ها نشان داد مقتول برادر جواد، متهم ردیف اول پرونده قبلی، است. عاملان جنایت او را ردیابی و در فرصت مناسب به او شلیک کرده بودند. همچنین مشخص شد به ماشین مقتول ردیابی وصل شده بود.

تحقیقات ثابت کرد عامل قتل یکی از دوستان دانیال است. آنها برای گرفتن انتقام دست به قتل برادر جواد زده بودند تا زهرچشم بگیرند.

در دومین جلسه محاکمه جواد، دوربین‌های مداربسته ثابت کرد قتل را متهم ردیف دوم مرتکب شده است. هرچند او تلاش کرده بود با کم کردن وزنش این تصور را به وجود آورد که عامل قتل نیست و خطا ایجاد کند اما بررسی‌های فنی شلیک از طرف او را تایید کرد، به این ترتیب جای متهم ردیف اول و دوم جابه‌جا شد. در نهایت متهم ردیف دوم به اتهام قتل به قصاص و دیگر متهمان به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شدند.

با تکمیل تحقیقات پرونده قتل دوم نیز به شعبه 7 ارسال شد. اولیای دم مقتول درخواست قصاص کردند و گفتند کوتاه نمی‌آیند. در حالی‌که عاملان قتل همه چیز را انکار می‌کردند، در فضای مجازی استوری‌هایی دست به دست می‌شد که نشان می‌داد عاملان جنایت در تلافی خون دانیال دست به جنایت زده‌اند و به این جنایت افتخار می‌کنند.

با افشای این ماجرا پلیس که می‌دانست دوستان صمیمی‌ دانیال در جنایت کینه‌جویانه دست دارند چند نفر از آنها را بازداشت کرد. سرانجام یکی از آنها به نام پدرام لب به اعتراف گشود و به طراحی نقشه جنایت از سوی دوستانش اعتراف کرد. در نهایت قضات شعبه 7 دادگاه کیفری عامل این قتل را به قصاص و سایر متهمان را به حبس محکوم کرد.

احکام صادره مورد اعتراض قرار گرفت اما در نهایت دیوان عالی کشور بعد از بررسی پرونده، حکم قصاص و حبس در هر دو پرونده را تایید کرد و این پرونده پیچیده در مرحله رسیدگی بسته شد.