۵۰ مرد عادی که متهم به تجاوز گروهی به ژیزل پلیکو هستند

آن‌ها جوان، پیر، تنومند، لاغر، سیاه‌پوست و سفیدپوست هستند. در میانشان آتش‌نشان، راننده کامیون، سرباز، نگهبان، یک روزنامه‌نگار و یک دی‌جی دیده می‌شوند.

این‌ها ۵۰ مردی هستند که متهم هستند به درخواست دومینیک پلیکو، همسر ژیزل به او تجاوز کرده‌اند. مردی حالا ۷۲ ساله که همسرش را برای یک دهه با قرص‌های خواب‌آور تجویزی بی‌هوش می‌کرده است.

این واقعیت که این مردان به‌نوعی نماینده طیف وسیعی از جامعه فرانسه هستند، باعث شده آن‌ها را «آقای هر کس» بنامند.

این افراد قرار است در پایان محاکمه‌ای که از سپتامبر آغاز شده، محکوم شوند. در صورت اثبات جرم، مجموعا ممکن است بیش از ۶۰۰ سال زندان در انتظارشان باشد.

برخی از آن‌ها رفتار چالش‌برانگیزی از خود نشان می‌دهند، اما اغلب با نگاه‌هایی پایین‌افتاده به سئوالات قضات پاسخ می‌دهند و گاهی برای اطمینان به وکلای خود نگاه می‌کنند.

هشدار: ممکن است برخی از جزئیات این داستان آزاردهنده باشد.

این ۵۰ نفر همگی از شهرها و روستاهایی در شعاع ۵۰ کیلومتری از روستای محل سکونت پلیکو‌ها در مازان هستند.

برخی وکلای مدافع، در عادی بودن این افراد، یک خط دفاعی ارزشمند یافته‌اند. آنتوان مینیه، وکیل سه نفر از متهمان، گفت: «افراد عادی کارهای خارق‌العاده انجام می‌دهند.»

او به بی‌بی‌سی گفت: «فکر می‌کنم تقریباً همه می‌توانند در شرایطی قرار بگیرند – خوب، شاید نه دقیقاً مانند این – اما ممکن است مستعد ارتکاب یک جرم جدی شوند.»

«بدنم به او تجاوز کرد، اما مغزم نه»

دادستانی بر اساس عوامل تشدیدکننده تجاوز، درخواست محکومیت ارائه داده است. از جمله اینکه چند بار متهمان به خانه پلیکو رفتند، آیا آن‌ها به قصد لذت جنسی ژیزل پلیکو را لمس کردند و آیا تجاوز کامل انجام دادند.

ژوزف سی، ۶۹ ساله، مربی بازنشسته ورزش و پدربزرگی مهربان، در صورت اثبات جرم ممکن است به چهار سال زندان برای تعرض جنسی محکوم شود که سبک‌ترین حکم پیشنهادی دادستانی است.

در سوی دیگر طیف، رومن وی ۶۳ ساله قرار دارد که ممکن است به ۱۸ سال زندان محکوم شود. او با علم به اینکه اچ‌آی‌وی مثبت است، متهم است که شش بار بدون کاندوم به ژیزل پلیکو تجاوز کرده است.

دادستانی توانسته‌ به این سطح از جزئیات دست یابد، زیرا برخلاف اکثر محاکمات تجاوز، شواهد بسیار زیادی علیه متهمان وجود دارد. تجاوزها تقریباً طی یک دهه توسط دومینیک پلیکو فیلم‌برداری شده است و فیلم آنها موجود است.

دومینیک پولیکو همه اتهامات علیه خود را پذیرفته و به دادگاه گفته است که همه ۵۰ متهم دیگر نیز گناهکار هستند.

تمام این شواهد ویدیویی به این معنی است که هیچ‌یک از مردان نتوانسته‌اند انکار کنند که هرگز به خانه پلیکو نرفته‌اند. با این حال، اکثریت آنها قاطعانه با اتهامات تجاوز خشونت‌آمیز که احکام سنگینی به دنبال دارد، مخالفت کرده‌اند.

قانون تجاوز در فرانسه، تجاوز را به‌عنوان هر عمل جنسی که با «خشونت، اجبار، تهدید یا غافلگیری» انجام شود تعریف می‌کند و نیازی به اشاره به رضایت در آن وجود ندارد.

بنابراین، اگرچه بسیاری از متهمان اذعان دارند که آنچه انجام داده‌اند به‌طور فنی تجاوز محسوب می‌شود، اما استدلال می‌کنند که نمی‌توانند گناهکار باشند زیرا نمی‌دانستند ژیزل پلیکو در شرایطی نبود که رضایت خود را اعلام کند.

یکی از وکلای مدافع گفت: «بدون نیت ارتکاب جرم، نمی‌شود جنایتی وجود داشته باشد.»

کریستین ال، آتش‌نشان گفت: «بدنم به او تجاوز کرد، اما مغزم نه.»

تنها کسی از میان این ۵۰ نفر که به تجاوز به ژیزل پلیکو متهم نیست، ژان-پیر مارشال ۶۳ ساله است که او را «مرید» دومینیک پلیکو می‌نامند.

او پس از یادگیری چگونگی دارو دادن به همسرش برای سوءاستفاده از او، به مدت پنج سال این کار را انجام داده و به آن اعتراف کرده است.

«فریب‌خورده و گمراه ‌شده توسط پلیکو»

احمد تی، یک لوله‌کش ۵۴ ساله که ۳۰ سال است با عشق دوران کودکی‌اش ازدواج کرده، گفته اگر می‌خواست به کسی تجاوز کند، زنی ۶۰ ساله را انتخاب نمی‌کرد.

برخی نیز گفته‌اند که از دومینیک پلیکو ترسیده‌اند. یکی از وکلا او را «شخصیتی نفرت‌انگیز» توصیف کرده است.

او به قضات گفت: «شاید نتوانید از روی ویدیوها متوجه شوید، اما من واقعاً وحشت‌زده بودم!»

اکثریت معتقدند که دومینیک پلیکو آنها را فریب داده است. او آن‌ها را متقاعد کرده بود که در یک بازی جنسی با رضایت زن و شوهر شرکت می‌کنند.

کریستوف بروشی، وکیل ژوزف سی، به بی‌بی‌سی گفت: «آن‌ها در موقعیتی قرار گرفتند که فریب خوردند.» او افزود: «آن‌ها مورد سوءاستفاده قرار گرفتند.»

اما دومینیک پلیکو همیشه گفته است که به وضوح به مردان اطلاع داده بود که همسرش از این نقشه خبر ندارد.

او به آن‌ها دستور داده بود که مراقب باشند همسرش را بیدار نکنند یا ردی از حضور خود بر جای نگذارند. مثلا دست‌هایشان را پیش از لمس کردن او گرم کنند یا عطر نزنند و سیگار نکشند.

او گفت: «همه آن‌ها می‌دانستند، نمی‌توانند این را انکار کنند.»

از ماه سپتامبر، این ۵۰ مرد یکی پس از دیگری در دادگاه آوینیون حاضر شده‌اند.

معمولاً در پرونده‌های تجاوز، بررسی شخصیت متهمان ممکن است چندین روز طول بکشد. اما در این محاکمه، به دلیل تعداد بالای متهمان، این بررسی‌ها به چند ساعت محدود شده است. زندگی آن‌ها با سرعت بی‌سابقه‌ای مورد بررسی قرار گرفته و اغلب جلسات دادگاه به مجموعه‌ای از داستان‌های سوءاستفاده و تروما تبدیل شده است.

ژان-لوک ال، پدر چهار فرزند و ۴۶ ساله، به دادگاه گفت که چگونه او و خانواده‌اش زمانی که کودک بود با یک قایق کوچک از ویتنام فرار کرده و چندین سال در یک اردوگاه پناهجویان در تایلند زندگی کرده بودند تا اینکه به فرانسه مهاجرت کردند.

پدر سالخورده کریستین ال، آتش‌نشان، گفت: «من شوکه شدم، این رفتار اصلاً شبیه او نیست. او شادی زندگی من بود.»

این آتش‌نشان همچنین به خاطر داشتن تصاویر سوءاستفاده جنسی از کودکان تحت تحقیق است، همان‌طور که درباره چهار نفر دیگر نیز به همین دلیل تحقیق می‌شود و ممکن است با ۱۶ سال زندان مواجه شود. پدرش با حیرت گفت: «حتماً اتفاقی افتاده، شاید افسرده شده باشد.»

«همیشه کنار او خواهم بود»

کورین، همسر سابق تییری پا ۵۴ ساله و کارگر ساختمانی سابق، گفت که او همیشه نسبت به او و فرزندانشان «مهربان» و «محترم» بوده است و به نظر می‌رسد که درها را برای آشتی با او باز گذاشته است.

او گفت: «وقتی به من گفتند به چه چیزی متهم شده، گفتم: هرگز، غیرممکن است... اصلاً نمی‌فهمم چرا اینجا است.»

دوست‌دختر سابق ژوان ک، جوان‌ترین متهم که ۲۷ ساله و سرباز سابق ارتش فرانسه است، گفت: «همیشه کنار او خواهم بود، هر اتفاقی که بیفتد.»

او دو بار به تجاوز به ژیزل متهم شده است. اگرچه می‌دانست ژیزل پلیکو بی‌هوش است، اما گفت که متوجه نشده او رضایت نداده است.

زنی به نام سمیرا درحالیکه به شدت اشک می‌ریخت، گفت که او سه سال و نیم گذشته را «در جستجوی پاسخ» گذرانده است تا بفهمد چرا ژروم شش بار به خانه پلیکو‌ها رفته است.

او همچنان شریک زندگی ژروم است که در زمان دستگیری‌اش به‌عنوان فروشنده در یک سبزی‌فروشی کار می‌کرد.

ژروم یکی از معدود کسانی است که به تجاوز به ژیزل اعتراف کرده است و گفته که از ایده داشتن «کنترل کامل» بر او لذت می‌برده است اما این کار را به «شهوت غیرقابل کنترلش» نسبت داده است.

روی پوسترهایی که توسط یک گروه فمینیستی به دیوارهای آوینیون چسبانده شده نوشته شده «من تجاوز نکردم، بدن من بود، نه مغز من» و روی پوستر در پایین دیوار هم نوشته شده «۲۰ سال [زندان] برای هر یک از آنها.»

بسیاری از شرکای زندگی و همسران سابق یا کنونی متهمان آزمایش شدند تا مشخص شود آیا به آن‌ها نیز مانند ژیزل دارو داده شده بود یا نه.

از آغاز محاکمه، صحبت‌های زیادی درباره یافتن عاملی که همه این مردان را به هم متصل کند، مطرح شده است.

وکلای ژیزل گفته‌اند: «هیچ نقطه مشترکی به‌جز اینکه همه این مردان به میل خودشان به خانه پلیکو‌ها رفتند، یافت نشده است.»

ژاک سی، آتش‌نشان ۷۳ ساله، گفت که به آن فکر کرده بود اما «زندگی ادامه پیدا کرد».

پاتریس ان، برق‌کار ۵۵ ساله، گفت: «نمی‌خواستم یک روز کامل را در کلانتری هدر بدهم.»

در روزهای ابتدایی محاکمه، از ژیزل پلیکو پرسیده شد که آیا فکر می‌کند منطقی است که گفته شود این مردان توسط همسرش فریب خورده‌اند.

ژیزل بعد از این سوال پرسید: «چرا به پاسگاه پلیس نرفتند؟ حتی یک تماس ناشناس می‌توانست زندگی من را نجات دهد.»

پس از مکثی کوتاه گفت: «اما هیچ‌کدام این کار را نکردند. حتی یک نفر آنها هم سراغ پلیس نرفت.»