بازمانده سیل امامزاده داوود: ۲۰۰ نفر زیر آوار هستند
محمد یکی از آن‌هایی است که شش عزیزش را در سیل از دست داده، بچه لرستان است و با پسرعمو‌ها و پسرخاله‌هایش برای ساختن زندگی بهتر به امامزاده داوود آمده بودند و رستوران و مسافرخانه‌ای را اجاره کرده بودند، از شش نفرشان سه جسد پیدا شده و سه نفر دیگر زیر خروار‌ها گل مدفون شده‌اند، بی‌حوصله است و به سختی جواب می‌دهد، می‌گوید: «همه چیزمان رفت، از ماشین‌ها تا تمام وسایل و مواد خوراکی و هرچه داشتیم، فدای یک تار مویشان، جوانان ۲۵ ساله‌مان را از دست دادیم. عموزاده‌ها و پسرخاله‌هایم رفته‌اند و خودم جسدشان را پیدا کردم».
پنجشنبه‌شب گذشته، درست پس از اعلان نارنجی سازمان هواشناسی کشور به ارتفاعات شمالی تهران، سیل روستای امامزاده داوود را برد. با وجود اعلام شرایط بحرانی، اما هیچ گروهی از راهداری، شهرداری و دیگر مسئولان ذی‌ربط اقدام به مسدودکردن جاده امامزاده داوود نکردند، یا به مردم روستا که اکثرا در خانه‌هایی ناایمن زندگی می‌کردند دستور خروج ندادند.
ساعت ۲۳ پنجشنبه، سیل آمد و هم زائران را برد، هم مردم محلی را عزادار کرد و هم با تخریب مغازه‌ها آنها را به خاک سیاه نشاند. در لحظه نگارش این گزارش کمتر از ۲۴ ساعت از وقوع سیل در فیروزکوه و تخریب خانه‌ها و ازدست‌رفتن مردم محلی می‌گذرد.
گوشه‌گوشه تهران درگیر سیل است و ساخت‌وساز‌های غیراصولی و کوه‌خواری و ویلاسازی از ما بهتران مردم تنگدست را به خاک سیاه نشاند. از متروپل تا امامزاده داوود، ترجیع‌بند تخریب یک چیز است: ساختمان‌های ناایمن و بی‌ارزش‌بودن جان.... این گزارش حاصل حضور چندساعته خبرنگاران در روز سه‌شنبه میان آوار روستای امامزاده داوود است. کمی پس از اعلان هشدار نارنجی‌رنگ هواشناسی و پیش از بارش سیل‌آسای دوباره باران....
بو، همان بوی متروپل است. بوی اجسادی که چند روز است پیدا نشده‌اند، تمام محوطه را برداشته. از اولین پیچ امامزاده داوود، مسیر‌ها را بسته‌اند و تنها با مجوز یا کارت خبرنگاری اجازه تردد داده میشود، چندین کیلومتر پایین‌تر نیرو‌های امداد به همراه سگ‌های زنده‌یاب در حال گشتن دره‌ها هستند.
احتمال اینکه سیل اجساد را تا این مسیر آورده باشد می‌رود. هرچه به روستا نزدیک‌تر می‌شویم به تعداد ابر‌های متراکم افزوده میشود. انگار نه انگار که تهران آفتاب است، اینجا آسمان گرفته است و به نظر می‌رسد ممکن است هر لحظه دوباره بارشی سیل‌آسا روستا را دربر بگیرد.
کمی بعد از گذر از روستای کیگا، گنبد امامزاده داوود را میشود دید و به تعداد نیرو‌های هلال احمر افزوده میشود. معبر ورودی را بسته‌اند و بالاخره با اصرار وارد می‌شویم. صدای نوحه و عزا کل کوچه باریک امامزاده را برداشته. مغازه‌ها تعطیل‌اند و سرتاسر دیوار‌ها عکس‌های مفقودان به دیوار چسبانده شده است.
از صحن اصلی اجازه ورود نمی‌دهند و از صحن امام حسین (ع) وارد می‌شویم. سراسر گل است و نیرو‌های جهادی مشغول به کار هستند. بیشتر از نیرو‌های امداد و نجات حضور نیرو‌های بسیج و سپاه است که به چشم می‌خورد.
مأموریت آتش‌نشانی تمام شده و بیشتر وسایل و تجهیزات خود را از امامزاده داوود خارج کرده و این مسئله‌ای است که نگرانی خانواده‌هایی که هنوز اجساد عزیزانشان را پیدا نکرده‌اند بیشتر کرده است.
چه جوان‌هایی اسماعیل...
محمد یکی از آن‌هایی است که شش عزیزش را در سیل از دست داده. بچه لرستان است و با پسرعمو‌ها و پسرخاله‌هایش برای ساختن زندگی بهتر به امامزاده داوود آمده بودند و رستوران و مسافرخانه‌ای را اجاره کرده بودند. از شش نفرشان سه جسد پیدا شده و سه نفر دیگر زیر خروار‌ها گل مدفون شده‌اند. بی‌حوصله است و به سختی جواب می‌دهد. می‌گوید: «همه چیزمان رفت. از ماشین‌ها تا تمام وسایل و مواد خوراکی و هرچه داشتیم. فدای یک تار مویشان، جوانان ۲۵ ساله‌مان را از دست دادیم. عموزاده‌ها و پسرخاله‌هایم رفته‌اند و خودم جسدشان را پیدا کردم».
از محمد درباره لحظه جاری‌شدن سیل سؤال می‌کنم... می‌گوید: «حدود ساعت ۱۱ شب بود، در رستوران نشسته بودیم و در حال دیدن باران بودیم، من داشتم فیلم می‌گرفتم که یک دفعه دیدیم یک کوه آب به سمت ما سرازیر است و همه‌چیز تمام شد...». مگر به شما دستور تخلیه و هشدار نداده بودند؟
این را من می‌پرسم و او می‌گوید: «به ما که در مرکز حادثه بودیم هیچ‌کس نگفته بود. اینجا کسی تلویزیون تماشا نمی‌کند. شما حساب کنید اگر راه را می‌بستند، حداقل این همه زوار و مسافر از بین نمی‌رفت... حداقل این همه آدم کشته نمی‌شدند. حداقل الان ۲۰۰ نفر آدم زیر آوار هستند. آدم‌های تکه‌تکه‌شده که آب صد بار به در و دیوار کوبیدشان. خودم حداقل چهار تا دست و پا پیدا کردم...».
می‌گویند مسئولان بالا با مردم جلسه دارند. آن‌هایی که پایین هستند و درجه‌دار، جواب هیچ سؤالی را نمی‌دهند. می‌گویند اجازه صحبت‌کردن ندارند، این جمله، جمله همه‌شان است، از امدادی‌ها تا جهادی‌ها ترجیح می‌دهند حرف نزنند. کار عملیاتی از متروپل بی‌نظم‌تر است و این شاید به وسعت تخریب بازگردد، اما به‌هرحال مردم از شرایط راضی نیستند.
کافی است بفهمند خبرنگاری و با اصرار می‌خواهند تو را به جایی ببرند که می‌گویند مغازه‌شان بوده و عزیزشان آنجا دفن است. یکی از آنها نامش اسماعیل است و در سیل سه نفر را از دست داده. محمد پیشدادی ۲۰ساله، مرتضی حاجی‌وند ۲۵ساله و عبدالله ۴۰ ساله مفقودی‌های آنها هستند.
اسماعیل می‌گوید: «همه جا را ول کرده‌اند و اصرار دارند بگویند اجساد را پیدا کرده‌اند. کلی کارگر در مغازه‌ها بوده‌اند که اصلا خانواده‌هایشان در جریان نیستند که محل کارگری آنها امامزاده داوود بوده. حالا چند وقت که بگذرد همه‌چیز معلوم میشود. شما فکر می‌کنید این بوی تعفن برای چیست؟ مگر میشود این بوی زننده از جسد دو، سه نفر باشد. تکه‌تکه‌های عزیزان ما اینجاست. اما همه خانه‌ها و مغازه‌های تخریب‌شده را ول کرده‌اند و صحن را جمع میکنند. این عادلانه نیست... تمام این سال‌ها کسی سراغ ما را نمی‌گرفت که اصلا زنده‌ایم یا مرده، ما بودیم که نوکری امامزاده را کردیم، حالا شده‌اند بزرگ‌تر امامزاده».
محمد یکی از مغازه‌دار‌های امامزاده داوود است. جایی بعد از پله‌های خروجی صحن امام حسین، همان‌جایی که بیشترین تخریب را داشته با لباس‌های گلی روی زمین به دنبال تکه‌هایی از بدلیجاتی می‌گردد که آب برده. ویترین کهنه و درهم‌شکسته‌ای را نشانم می‌دهد و می‌گوید: «از کل مغازه همین مونده. کلی انگشتر نقره داشتم... فقط یک عقیق پیدا کردم... بعد همان‌طورکه رویش را برمی‌گرداند زیر لب می‌گوید: زندگیم از دست رفت...».
ما به شما اعتماد نداریم!
جلسه طبقه سوم صحن امام حسین است. از پایین میشود ایوان‌های منتهی به اتاق‌ها را دید. فرماندار تهران و رئیس دادسرای جنایی و نماینده تعاونی مسکن با مردم محلی جلسه دارند. کسی جلوی ما را برای ورود به جلسه نمی‌گیرد. مردم عصبانی هستند و اجازه صحبت نمی‌دهند.
یکی از مردان لاغر و با محاسن بلند در جواب نماینده تعاونی مسکن می‌گوید: «یک نفر به ما خبر نداد که زندگی‌مان در خطر است. حالا شما آمده‌ای می‌گویی توافق کن؟ تا نظر و رضایت ما را جلب نکنی، من نمی‌ذارم یک آجر از مغازه‌ها رو خراب کنی. از رو نعش من باید رد بشی...».
نماینده بنیاد مسکن سعی می‌کند خونسرد باشد و می‌گوید: «آخر مسئله جنس‌های داخل مغازه به ما ربطی ندارد...». دوباره دعوا بالا میگیرد: یکی از اهالی بلند میشود و می‌گوید: «آقا بحث بحث اعتماده! ما به شما اعتماد نداریم. شما می‌خواین خراب کنید، بعد به من جا توی پارکینگ بدی؟ شما جسدای عزیزای ما رو از زیر آوار هنوز درنیاوردی... آقا امامزاده داوود مال شما... ما اینجا رو نمی‌خوایم... شما اینجا رو بخر هرکاری می‌خوای بکنی بکن...».
در جلسه میشود مرتضی طلایی را هم دید که بالای مجلس نشسته و سعی در آرام‌کردن مردم دارد. قاسم محمد طهرانی، فرماندار تهران، لحنش دوستانه‌تر است و سعی می‌کند مردم را آرام کند.
او می‌گوید: «ما هم به خدا سمت شما هستیم. گزارش‌های کارشناسی می‌گویند این خانه‌ها و مغازه‌ها دیگر امکان سرپاماندن ندارند، ما آمده‌ایم با شما توافق کنیم، تا شما ضرر نکنید...». دوباره یکی از اهالی فریاد میزند: «شما می‌خوای ملک ما رو خراب کنی، باید ما رو راضی کنی... همه این سال‌ها کی امامزاده داوود رو نگه داشت؟ کی اینجا رو درست کرد؟ ما زیر سایه آقا بودیم، این صحن و همه‌چیز رو ما درست کردیم. الان می‌خواین به زور اینجا رو خراب کنید؟ ما اگر اینجا موندیم از سر اجباره. شما به ما اندازه ملکمون مغازه توی تهران بدید، ما می‌ریم، یک دقیقه هم اینجا نمی‌مونیم...».
قاضی شهریاری، رئیس دادسرای جنایی تهران، از جایش بلند میشود و با مردم صحبت می‌کند. او می‌گوید: «نظر کارشناسان قضائی تخریب است. ما آمده‌ایم که این اتفاق با بهترین شرایط برای شما بیفتد. اگر به هم اعتماد نکنیم که نمی‌شود. ما آمده‌ایم اجساد عزیزان شما را دربیاوریم، به شما کمک کنیم... با دادزدن که به جایی نمی‌رسیم، اگر فکر می‌کنید نمی‌شود و به نتیجه نمی‌رسیم، خب ما هم جمع می‌کنیم و وسایلمان را هم می‌بریم و شما می‌مانید و اینجا و خودتان می‌دانید...».
یکی از اهالی می‌گوید: «آقای قاضی شما باید حق ما را بگیرید. ۸۰ درصد آدم‌هایی که در این جلسه هستند، مستأجرند، این‌ها که نمی‌توانند برای مال مردم تصمیم بگیرند...». دوباره کسی فریاد میزند: «شما باید حق ما رو بگیری...». شهریاری می‌گوید: «خب همین کار را می‌کنیم. حق شما چیست؟».
مردم عصبانی هستند، دوباره کسی با فریاد می‌گوید: «تو قاضی هستی. تو باید بگویی که حق ما چیست... الان اجساد عزیزان ما از همه‌چیز مهم‌تر است. به ما بگو چرا نیرو‌های آتش‌نشانی محل را تخلیه کردند. چرا آتش‌نشانی بیل مکانیکی را برد؟». شهریاری می‌گوید: «بابا، یک جوری ساختید، بیل مکانیکی نمیتونه رد بشه، برادر من چرا متوجه نیستی...».
دوباره دعوا بالا میگیرد. چیزی که مردم را عصبی کرده خبری دروغ مبنی بر اسکان ۷۰۰ نفر از اهالی امامزاده داوود است. مدیر سازمان آتش‌نشانی همان روز ابتدایی وقوع سیل از اسکان سکنه امامزاده داوود در سوله‌های مدیریت بحران خبر داده بود. خبری که مردم را عصبانی کرده و می‌گویند چنین اتفاقی نیفتاده.
یکی از مردم فریاد میزند: «ما به دروغ گویی‌هایی که ادعا میکنند ۷۰۰ نفر از اهالی امامزاده داوود را اسکان داده‌اند اعتماد نمی‌کنیم. تا رضایت ما رو جلب نکنید، من اجازه جابه‌جایی یک آجر رو نمی‌دیم، باید از روی نعش اهالی رد شوید...». قاسم محمد طهرانی، می‌گوید: «چه کسی چنین ادعایی کرده؟». فریاد می‌زنند، ما نمی‌دونیم، همین شما‌ها گفتید، شماهااااااااااا»
کمکم اهالی سالن را ترک میکنند. فرماندار تهران، برتری خود را به اینکه اهل مصاحبه نیست می‌داند. با تندی جواب ما را می‌دهد و می‌گوید: من اهل مصاحبه نیستم، شما کی دیدی من مصاحبه کنم؟ مصاحبه نکرده به من می‌گویند ادعا کرده‌ام ۷۰۰ نفر را اسکان داده‌ام. اصلا چه کسی گفته بیایید؟». این عادت در سال‌های اخیر بین مسئولان دولتی مسری است. مسئولانی که در قالب سلبریتی‌ها پشت‌کردن به تریبون‌های عمومی و سکوت را به پاسخ‌گویی به افکار عمومی ترجیح می‌دهند».
مأموریت ما تمام شده بود
جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش‌نشانی، در گفتگو با «شرق»، توضیحاتی را درباره دلایل خروج نیرو‌های سازمان آتش‌نشانی از امامزاده داوود ارائه کرد: «امروز دوشنبه روز آخر عملیات اجرائی ما در محله امامزاده داوود بود. فرماندهان ما بازدید میدانی از محل داشتند و برای مشاوره در خدمت دوستان هستیم، اما از لحاظ عملیاتی کار ما تمام شده و تا به حال هم موضوع تمدید کار با آتش‌نشانی مطرح نشده است».
وی در ادامه افزود: «تمام نقاطی که مسئولیتش به سازمان آتش‌نشانی سپرده شده بود، مورد جست‌وجو قرار گرفت و آن نقاطی که مسئولیتش به عهده ما بود، بیشترین اجساد از آن نقاط کشف شد، اما همچنان نهاد‌های دیگری که در این حوزه مسئولیت دارند مانند سازمان هلال احمر در حال جست‌وجو هستند».
اذان ظهر را گفته‌اند. وقت استراحت نیرو‌های امدادی است. چکمه‌های به گل آغشته‌شان را می‌شویند و عده‌ای در میان خرابه‌ها عکس یادگاری می‌گیرند. در حال خروج از امامزاده داوود، باران سیل‌آسا شروع به باریدن می‌کند... وحشت تجربه آنچه مردم راوی آن بودند، قلبمان را مچاله می‌کند... در حال دویدن و فرار به سمت ماشین، صدای نیرو‌های امدادی در میان رعد و برق گم میشود که می‌گویند: «یا امام زمان... پناه بگیرید...».
خدا به داد مردم برسه
عجب امام زاده مجربی
شاید فکر کنید من خرافاتی هستم اما اگر میخواهید از شر این بلاهای هولناک در امان بمانید صدقه بدهید و از یاری رساندن به دیگران دریغ نکنید..... اعمال نیکو باعث میشود بلاها از شما دور شوند....
با صدقه اگر درست شدنی بود تا الان مملکت گلستان بود، خود امامزاده رو آب برد بعد شما میگی صدقه بده بره تو جیب یکی دگ؟! کشور ما متاسفانه گرفتار نکبت شده، تا زمانی که دشمنی و نفرین فحش بین مردم باشه همینطور مصیبت به خودمون برمیگرده.
حالت خوشه ؟ این صدقات رو میخورن یه لیوان شربت خنک هم روش . به اسم خدا دزدی میکنند . الان حال و روز مردم رو ببین ! یم مشت بی عرضه شدن همه کاره این کشور
عزیزان اول اینکه اگر قرار بود امامزادگان عزیز دم به دم معجزه نشان دهند که با این حساب همه ی ما ترس از خدا داشتیم و کسی کوچکترین خطایی نمی‌کرد و دنیا گلستان می‌شد و بهشت و جهنم هم معنی نداشت پس به امامان عزیز توهین نکنید ....
اما در مورد صدقه به اطرافیان نزدیک خودتون و همسایه و کسانی که خودتون می‌شناسید بدهید
همسایه ما مردی بود که هر روز صبح که بیدار می‌شد حتی شده صدتا یک تومنی صدقه در می آورد پارسال پسرش تصادف کرد ماشین از جاده خارج شده و ده تا پانزده تا ملاق زده بود بطوریکه وقتی بردن تعمیر گاه گفته بودن ارزش درست کردن نداره.... اما در کمال ناباوری روی بدن این پسر حتی یک خش نیافتاده بود اگر این معجزه نیست پس اسمش چیه؟؟؟؟
به ناشناس، یاد معرکه گیرهایی که مار بازی میکردن واز این معجزات میگفتن افتادم، اگر باصدقه ونماز باران خواندن بود ایران باید گلستان بود به سیستان که بسیار مذهبی تر از کل کشور هستند توجه کن
واقعا سواله
چرا امامزاده به اینا کمک نکرده؟؟
یعنی سیل در حیطه کاری امامزاده نبوده؟،!!
چه ربطی داره؟!
چندین بار خلفا مرقد امام حسین (ع) رو به آب بستند تا اثری از امام باقی نمانه.
بی کفایتی مسئولین ربطی به امامزاده و امام و خدا نداره!!!
سیدعلی بزرگوار امامزاده خدا که نیست حتی فرشته های محافظ شما هم وقتی خداوند اذن می دهد از تو محافظت می کنند اگر دستور الهی باشد بروید کنار می روند بگوید محافظت کنید می مانند دوما اینکه به قول شاعر عملت چیست که مزدش دو جهان می خواهی؟؟؟ سوما هر چه خدا خواست همان می شود هر چه دلم خواست نه آن می شود ...چهارما چه می دانی خداوند به رفتگان چه مقام و درجاتی داده است اجر و پاداش آنها جاودانی است و پاداش بازماندگان نیز اجری عظیم خواهد بود و ذخیره آخرتشان هنگامیکه پرده بر افتد شما هم آنچه آنها در آن نعمت های جاوید غوطه ورند می بینی انشاءالله...خداوند صبر و تحمل عطا فرماید به بازماندگان این بلا و مصیبت....
در روز 10بارتونماز میگی خدایا فقط تورامی پرستم وفقط ازتویاری می جویم به عمل که میرسه میگی ای غیرخدا کمکم کن بعد که نمیتونه میگی تقصیرامامزاده نیست خدانخواسته خوب بت پرستان زمان پیغمبرهم همین جوری سرخودشون کلاه میذاشتن اونا هم خدای یکتا روقبول داشتن(سوره انعام آیه 136) بتها واسطه بین اونا وخدای یکتا بود چون واسطه قراردادن سرکه به اونا هم میگفتن مشرک این حرف من نیست آیه قرآنه کنی معنی بخونیم قرار نیست آخوندهای سواستفاده گربرای ما تفسیرکنن
معلمی به دانش آموزانش( که همگی ازروستا به شهر مهاجرت کرده بودند) گفت روستای خودراتوصیف کنید همه دانش آموزان در روستای خودامامزاده داشتند ولی یکی از دانش آموزان روستایشان امامزاده نداشت مجبور شد برای تعریف از روستای خود بنویسد« روستای ما امامزاده ندارد ولی قرار است در روستای ما امامزاده دربیاید»
جناب که میگی در روز ۱۰ بار نماز میخونی معلومه اصلا نماز نمیخونی صبح ظهر عصر و مغرب و عشا شمارش هم حتی بلد نیستی بعدش امامان معصوم و پیامبران که خدا نیستند فرستادگان و واسطه های متصل به نور خداوند هستند ما آنها را شفیع قرار می دهیم برایمان دعا کنند تا خداوند اجابت کند بت پرستان هم خدای یکتا را قبول نداشتند بت ها را می پرستیدند و اتفاقا چند خدایی بودند لات و عزی و ...نام خدایانشان بود الکی سفسطه نکن درست قرآن بخوان تحریف نکن اگر امامان و پیامبران را خدا بدانی که مشرکی!!! تو هنوز فلسفه وجودیت را نمی دانی بعد برایمان تفسیر قرآن می کنی؟؟ خداوند به انسان قدرت این را داده است که به نورش متصل شود حتی جنابعالی اگر به آنچه می گویی یعنی تنها پرستش خالق یکتا قطعا به نور الهی متصل خواهی شد و آنچه را که مسیحا می کرد را خداوند به تو نیز عطا می نمود پس چاخان پاخان تحویلمون نده ...
این سیلاب هم شده برای بعضی ها وسیله عقده گشایی نسبت به دین و مقدسات. مثل اینکه بگوییم چرا پزشکان مریض می شوند و در مقابل ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا نمی توانند مقابله کنند و بعضا متاسفانه جان خود از دست می دهند.
سیل ربطی به دولت ندارد .ولی دولت می‌تواند مقصرین این سیل که ساخت ساز های غیر اصولی است را شناسایی کند ،وخسارت به مردم بدهد ،به مردم کمک مالی کند
اتفاقٱ به تمام دولتها ریط دارد تمام کسانی که مجوز ساخت وانشعاب داده اند دولتی وحقوق بگیر بیت المال بوده اند شنیده ای که کسانی که این جنایتها را کرده اند اعدام شوند چون خود دولت است ومردم بی ارزش
مشکل اصلی اینجاست در دل دامنه جنوبی رشته کوه های البرز امامزاده، بازارچه، هتل، مسافرخانه، سکونتگاه و اماکن مسکونی اجاره ای بنا نهاده شده است! کسب پول و سود به هر قیمتی بلای جان آدمیزاد است! بیشتر جانباختگان از کسبه و بومیان محله امامزاده داوود (ع) هستند! مقصر اصلی دولت است که اجازه می دهد مردم بطور غیرقانونی در دل کوهها یا دامنه کوهها یا حاشیه رودخانه ها و دریاها مستحدثات اعم از مسکونی و تجاری بنا نمایند!
این آقا مرتضی طلائی خیلی فعاله از تورنتوی کانادا
تا امامزاده داود....
کاش امام زاده نجاتشان میداد البته شفای عاجل داده یه سره شهید شدن باید سهمیه وخانواده شهدا بشن
چطوری ربط به دولت نداره هرچی بیسواد که میوه فردش وگدازادا بودن دکترای مفت گرفتن برای این موقع بشینن کوفت کنن با غیر انتفاعی حقوق دولت ووو عجب روزگاریه پس ربط به افغانستان داره یا کشورای همسایه داره بیسواد
امامزاده اونجا چه کار میکرده؟
از سال ۵۷ تا الان صدها امامزاده کشف !!! شده اند که اکثرا در کوهها فوت کرده اند .مردم ساده لوح هم در اطراف این امام زاده ها به طور غیرقانونی ، خانه سازی کرده اند که این خانه ها از ایمنی مطلوب ، بی بهره اند . الان هم مشکل دولت صحن امامزاده است که باید دوباره بازسازی و قابل بهره برداری مسوولان!!! شود . من نمی‌دونم از دوازده تا امام ، چند تا امامزاده بوجود میاد ؟؟ چه قداستی این امام زاده ها دارند؟
گیرم پدر تو بود فاضل (امام)
از فضل پدر تو را چه حاصل؟؟؟؟؟.
امامزاده های توی ایران فرزندان ۱۲ امام نیستند، همه شون فرزندان امام موسی کاظم اند.
همون بی حجابی که باعث خشکسالی بود خیلی بهتر بود - حالا که گشت ارشاد اومده و بی حجابی ریشه کن شده همش سیل میاد و خسارت و مرگ
مسئولین محترم کلی عکس و فیلم با لباس گلی و خیس گرفتند شهردار شایسته تهران که تا هنوز لباس گلی از تنش در نیاورده و چندین فلش چند ده گیگ از عکس و فیلم پر کرده !! کار دیگه هم ازشون بر نمیاد چکار کنند
شفاعت گرفتن از امام و پیغمبر جا نمیخواد که این ها واسه خودشون نون دونی درست کردن پول پارو میکنن . مگر روح مقید به مکان و زمان است که بری چنگ بزنی بهش تا شفاعت کنه یا اتفاقی بیافته . تا وقتی خدا هست این ها شرک و کفر است . خود خدا گفته من برابی بنده ام بس هستم و لا غیر
أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿۳۶﴾سوره 39: الزمر - جزء 24
آیا خدا برای بنده اش [در همه امور] کافی نیست؟ و مشرکان [به پندار خود] تو را از کسانی که غیر خدا هستند، می ترسانند و هر که را خدا به کیفر [کفر و عناد] ش گمراه کند، او را هیچ هدایت کننده ای نخواهد بود؛
به ناشناس ۱۷:۴۰
صحبت های شما شبیه صحبت های اهل سنت می‌باشد...برای ما که از امامت معجزه دیده ایم طبیعی است که از مقام آنها دفاع کنیم اما شما رو نمی‌دونم چرا اعتقادی ندارید از خدا می‌خواهم شما هم معجزه این عزیزان را در زندگیتان با چشم ببینید تا اینقدر به این عزیزان توهین نکنید...توصل به انسانهای برگزیده خدا به این علت است که شاید ما خود گنهکار باشیم و دعایمان پیش خدا مستجاب نشود ولی از آنجا که معصومین گنهکار نبوده و پیش خدا دارای منزلت هستند از آنها می‌خواهیم شفاعت ما را نزد خدا ببرند فلسفه اش اینست نه اینکه خدا را فراموش و از آنها کمک بگیریم....
خدا به همگی بازماندگان این سیل ویرانگرصبر وعزیزان از دست رفته رحمت کنه.متاسفانه همه چیز این مملکت شده امنیتی.من یاد فیلمهای روسی ودوران استالین می افتم.
سلام.دوست عزیز ما چرا باید از لرستان بیاد تهران وامزاده داودد،البته دست تقدیر چه که نمیکنه!؟از سیل ۹۸ جان سالم بدر برده در تنگه امامزاده دچارش میشه!میگم این عزیزان که الان طلبکار همه هستند چرا به هشدارها دو روز قبل وپس از سیل اسطهبان توجه نکردند!؟بسیاری از حادثه دیدگان ادمهایی بودند که برای زیارت وسیاحت رفته بودند انجا!!!!ویادمان نرود هرگاه وهرجا به طبیعت دست درازی کنیم بالاخره یکروز هم یقه امان را میگیرد وهم سیلی میزند.🖤🇮🇷🖤
اونشب ما اونجا بودیم و جان سالم بدر بردیم بدترین شبی بود که طول عمرم تجربه کرده بودم واقعا نه راه پس داشتیم نه پیش زن و بچه همراهمون بود واقعا سخت بود تا برگشتیم