قاتل جسد مومیایی در انتظار محاکمه

 رسیدگی به این پرونده از ظهر شنبه 30 بهمن سال گذشته و به‌دنبال تماس زن جوانی با پلیس آغاز شد. زن جوان که شاهد صحنه‌ای تلخ و دردناک بود، گفت: پشت پنجره اتاقم در حال صحبت با تلفن بودم که با صحنه عجیبی مواجه شدم. در همسایگی ما یک کارگاه تولیدی و تعمیرات مبل است.

در کمال ناباوری مردی را دیدم که داخل حیاط در حال کشیدن جسدی است و آن را به داخل زیرزمین برد. با دیدن این صحنه خیلی شوکه شده بودم اما موفق شدم چند عکس با تلفن همراهم از این ماجرا بگیرم.
به دنبال تماس زن جوان، مأموران پلیس راهی محل حادثه در غرب تهران شدند و جسد مردی را که داخل پارچه‌ای سفید شبیه مومیایی پیچیده شده بود پیدا کردند.

مرد جوانی که در کارگاه بود خیلی زود به قتل اعتراف کرد و گفت: مقتول همکارم بود. این خانه ویلایی که کارگاه مبل‌سازی است، متعلق به پدر و برادرزن مقتول بود. من هم دو سالی می‌شد که در اینجا مشغول به کار شده بودم. چند شب قبل مبل‌هایی که ساخته بودم در بالکن بود و مبل‌های مقتول داخل ساختمان به او گفتم هوا ابری است و به احتمال زیاد باران ببارد بهتر است من هم مبل‌ها را بیارم داخل تا آسیب نبیند.

اما او اجازه نداد. سر همین موضوع بین من و مقتول جر و بحث درگرفت و او ناگهان به من سیلی زد، من که بشدت خشمگین و عصبانی شده بودم، ناخودآگاه میله آهنی را که کنار سالن بود برداشتم. چشم‌هایم را بستم و شروع کردم به ضربه زدن، وقتی چشم‌هایم را باز کردم دیدم ضربه‌ها به سر او اصابت کرده و خونین روی زمین افتاده است.

می‌خواستم جسد را به زیر زمین ببرم و دفن کنم اما هیچ وقت تصور نمی‌کردم که هنگام انتقال جسد کسی شاهد ماجرا باشد و لو بروم.
پس از تکمیل تحقیقات فرزند اول مقتول خواهان قصاص قاتل پدرش شد اما باتوجه به اینکه سن فرزند دوم مقتول قانونی نشده بود و پدربزرگش هم فوت کرده بود در این شرایط طبق ماده 356 قانون مجازات اسلامی، پرونده به دفتر رئیس قوه قضائیه فرستاده و درخواست دیه از طرف فرزند صغیر مقتول داده شد. بدین ترتیب پرونده با صدور کیفرخواست از سوی بازپرس شعبه ششم دادسرای امور جنایی تهران به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد.