قصاص، مجازات داماد پرتوقع

رسیدگی به این پرونده از شهریور سال 1400 با مرگ مشکوک زن جوانی در یکی از بیمارستان‌های منطقه مسعودیه تهران آغاز شد.  تحقیقات اولیه تیم جنایی مشخص کرد همسر این زن در پی اختلاف خانوادگی او را مورد ضرب‌وشتم قرار داده است.

در ادامه جسد به پزشکی قانونی منتقل و قاسم همسر مقتول بازداشت شد.

وی در توضیح ماجرا به مأموران گفت: چند سال پیش ازدواج کردیم و به خاطر شرایط مالی‌مان مجبور شدیم خانه کوچکی اجاره کنیم. بعد از چند ماه خانواده همسرم به ما قول دادند برای حل مشکلات‌مان به ما کمک کنند. بارها این موضوع را مطرح کردند و منتش را سر ما گذاشتند اما هیچ کمکی نکردند.
متهم ادامه داد: روز حادثه بازهم درگیر مسائل مالی بودیم که همسرم با تأکید به من گفت خانواده‌ام از ما حمایت می‌کنند که همین موضوع مرا عصبانی کرد چراکه آنها فقط وعده و وعید می‌دادند. بحث‌مان که بالا گرفت، میترا را کتک زدم و به خودم که آمدم دیدم همسرم نیمه‌جان روی زمین افتاده است و نمی‌تواند بلند شود. بلافاصله او را به بیمارستان رساندم که ساعاتی بعد گفتند به خاطر شدت خونریزی تسلیم مرگ شده است. 

در ادامه پدر و مادر مقتول به اداره پلیس احضار شدند و در توضیح ماجرا گفتند: ما از همان ابتدا می‌دانستیم دامادمان وضع مالی خوبی ندارد به همین خاطر به آنها کمک کردیم تا زندگی‌شان را بسازند.  
خانه‌ای برایشان اجاره کردیم و هر وقت هم که لازم بود به آنها کمک‌های مالی می‌کردیم، اما دامادمان فکر می‌کرد وظیفه‌مان است. چند ماه قبل تصمیم گرفتیم با پرداخت مبلغی به‌عنوان سرمایه به او کمک کنیم تا بتواند کسب‌وکاری راه بیندازد اما به خاطر مشکلی که برای خودمان پیش آمد، پرداخت مبلغ با موانعی روبه‌رو شد و ما به آنها گفتیم چند ماه دیگر مبلغ را به شما پرداخت می‌کنیم، اما داماد ما طلبکار شده بود و هر چند روز یک‌بار سر پرداخت این مبلغ با دخترمان دعوا می‌کرد و آخر هم آنقدر او را کتک زد که منجر به فوت دخترمان شد.

از آنجایی که این زوج دختر 2 ساله‌ای داشتند ریاست قوه قضائیه از طرف وی درخواست پرداخت دیه کرد.پس از تکمیل تحقیقات، گزارش پزشکی قانونی و گزارش پلیس، پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.  در ابتدای این جلسه که برادرهای قربانی نیز حضور داشتند به متهم حمله‌ور شدند و اظهار کردند: به هیچ‌وجه از خون خواهرشان نمی‌گذرند. سپس پدر مقتول به جایگاه رفت و گفت: حاضرم سهم دیه نوه‌ام را بپردازم تا قاتل دخترم قصاص شود. ما نمی‌توانیم از خون دخترم گذشت کنیم.

سپس متهم در جایگاه ویژه ایستاد و با تکرار اظهاراتش عنوان کرد: باور کنید قصدم کشتن همسرم نبود و از کارم پشیمانم.  با پایان دفاعیات متهم، قضات وارد شور شدند و با توجه به مدارک‌ موجود در پرونده، وی را به قصاص محکوم کردند.