تلسکوپ جیمز وب ۱ سال دیرتر پرتاب می شود

به گزارش خبر فوری و به نقل از ایسنا، قرار بود این تلسکوپ در اکتبر 2018 با استفاده از موشک "آریان 5"(Ariane 5) که متعلق به آژانس فضایی اروپاست، از جزیره گویان فرانسه به فضا پرتاب شود.

مقامات ناسا اعلام کرده‌اند که تغییر در زمان پرتاب به دلیل مشکلات سخت‌افزاری و فنی نبوده است و صرفا اتصال بخش‌های تلسکوپ به یکدیگر و آماده‌سازی آن بیشتر از پیش‌بینی‌ها طول کشیده است.

ابتدا قرار بود که این تلسکوپ فضایی با هزینه ۱٫۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ میلادی در مدار زمین قرار بگیرد اما در سال ۲۰۱۱ مجلس نمایندگان آمریکا به خودداری از تأمین مخارج این پروژه رای داد.

تا آن زمان با هزینه ۳ میلیارد دلار، ٪۷۵ سخت‌افزارها در دست تولید قرار گرفته بود. پس از کنار آمدن با سنای آمریکا هزینه این پروژه تا سقف هشت میلیارد دلار افزایش یافت. برابر با برآورد تازه در سال ٬۲۰۱۳ هزینه این پروژه به ۸.8 میلیارد دلار رسید. در دسامبر سال ۲۰۱۴ میلادی اعلام شد که برنامه‌های این پروژه برابر روال پیش‌بینی شده به‌ پیش می‌رود ولی احتمال تأخیر هم هست.

آینه اصلی این تلسکوپ از 18 بخش تشکیل شده است که با لایه‌ای از طلا پوشانده شده است تا بیشترین قدرت ممکن در رصد را ایجاد کند. ابعاد این آینه بیش از چهار برابر آینه اصلی تلسکوپ هابل است.

جیمز وب قرار است که وضوح و حساسیت بی‌سابقه‌ای را با استفاده از طول موج بلند(نارنجی-قرمز) نور مرئی، و از طریق مادون قرمز نزدیک به اواسط مادون قرمز (۰٫۶-۲۷ میکرومتر) ارائه دهد.

با توجه به اینکه این تلسکوپ امکان میزبانی از فضانوردان را ندارد به همین دلیل می‌بایست تمام قابلیت‌ها و توانایی‌های آن بر روی زمین تست و آماده‌سازی شود.

قرار است این تلسکوپ در فاصله 1.5 میلیون کیلومتری از زمین مستقر شود. زمانیکه تلسکوپ هابل در سال ۱۹۹۰ به فضا فرستاده شد، دچار یک مشکل بزرگ بود که نمی‌توانست عکس‌های شفاف و پرجزییات بگیرد. با این حال ناسا در یک ماموریت جداگانه با شاتل، فضانوردانی را برای تعمیر آن فرستاد. هابل به ما نزدیک است و در مدار زمین گردش می‌کند. ولی جیمز وب پس از استقرار در فاصله‌ی ۱٫۵ میلیون کیلومتری زمین، دیگر دسترسی به آن برای انجام تعمیرات غیرممکن خواهد بود. بنابراین ماموریت جیمز وب فوق‌العاده حساس است و آینده‌ ماموریت‌های علمی پیچیده‌ ناسا به آن بستگی دارد.

این تلسکوپ در معرض خطرهای زیادی قرار دارد. مثلاً باید بتواند تمام فشارهای وحشتناک لحظه‌ پرتاب را تحمل کند. تلسکوپ به هنگام پرتاب به صورت تا شده درون کپسول بالای موشک قرار می‌گیرد و وقتی به فضا رسید، آینه‌ها و سپر خورشیدی آن باز می‌شوند. بعد از آن هم دستگاه‌ها و ابزارها به کار می‌افتند.

تلسکوپ جیمز قرار است به عنوان جایگزین تلسکوپ فضایی هابل مورد استفاده قرار بگیرد و ۱۰۰ بار از هابل تیزبین‌تر است و می‌تواند زمان پدیداری کیهان را با رصد کهکشانهای دوردست بهتر مشخص کرده و از رازهای ناگشوده کهکشان‌های اولیه، پیدایش ستارگان، اتمسفر سیاره‌های فراخورشیدی و شاید وجود زندگی در دیگر نقاط عالم پرده بردارد.

33