نگاهی به فعالیت "استقامت" از زمان فرود بر مریخ تاکنون
محققان پشتیبان ماموریت
به گزارش اس تی دی، مریخ نورد "استقامت" و محققان این ماموریت طی هشت ماه گذشته به موفقیت‌های بسیاری دست یافته‌اند. در آغاز این ماموریت، محققان زمان زیادی را برای برنامه ریزی فعالیت‌های استقامت اختصاص می‌دادند چرا که این مریخ‌نورد می‌بایست برای نخستین بار برخی کارها مانند اولین حرکت خود در مریخ و اولین استفاده از ابزارهای علمی و اولین نمونه‌برداری را انجام می‌داد. در ابتدا انجام این کارها و فعال کردن این ابزار برای بار نخست دلهره آور بود زیرا آنها بسیار پیچیده هستند و برای عمل کردن نیاز به پردازش چندین سیستم دارند.
در حال حاضر اما داستان تغییر کرده و انجام عملیات نمونه‌برداری به یکی از کارهای عادی این مریخ‌نورد تبدیل شده است و استقامت نیز با استفاده از ابزارهای نصب شده روی برجک که در انتهای بازوی رباتیک قرار دارد به کاوش مریخ می‌پردازد.
طی ماه‌های گذشته "استقامت" برای اولین بار عملیات نمونه‌برداری را آغاز کرد. سنگی که برای نمونه‌برداری مورد هدف قرار گرفت قطعه سنگی به نام "روشه"(Rochette) بود و مریخ‌نورد استقامت از یک مته در انتهای بازوی رباتیک دو متری خود برای حفر کردن سوراخی در این سنگ استفاده کرد. پس از حفر سنگ و نمونه‌برداری از مرکز آن، "استقامت" لوله مخصوص نمونه را پنج بار و هر بار به مدت یک ثانیه به لرزش درآورد. این روش که "percuss to ingest" نامیده می‌شود باعث سرازیر شدن نمونه به پایین لوله و پاک شدن لبه‌های لوله‌ی آزمایش از مواد باقی مانده می‌شود.
بازوی رباتیک و برجک یک پلتفرم بسیار پایدار و قابل اطمینان هستند که باید علاوه بر پشتیبانی مداوم بر دو ابزار PIXL و SHERLOC که در مجاورت آنها قرار دارند، از تمام ابزارهای دیگر نیز پشتیبانی کنند. شاید درک نحوه نصب همه این سیستم‌ها بر روی یک پلتفرم سخت باشد اما باید گفت این کار با یک طراحی مکانیکی هوشمندانه امکانپذیر شده است. ابزار SHERLOC بر روی بازوی رباتیک مریخ نورد استقامت تعبیه شده است. "SHERLOC" از طیف سنج، یک لیزر و یک دوربین برای جستجوی ترکیبات آلی و مواد معدنی که ممکن است تحت تأثیر زندگی میکروبی قرار گرفته باشند استفاده می‌کند. همچنین دوربین "WATSON" برای "SHERLOC" مانند دستیار زمین‌شناس عمل می‌کند و بافت سنگ و خاک مریخ را بزرگنمایی و ثبت می‌کند.
از طریق این پلتفرم، ابزار PIXL مشاهدات علمی فلورسانس اشعه ایکس را انجام داده و یک پرتو اشعه ایکس متمرکز با قطر حدود ۱۲۰ میکرومتر را منتشر می‌کند. برای انجام این کار، PIXL به طور مداوم فاصله بین خودش و سنگ مورد نظر را بررسی و تظیم می‌کند تا پرتو اشعه ایکس را با دقت منتشر کند. این عمل بسیار شبیه انداختن نخ در یک سوزن است و نیاز به دقت بالایی دارد.
منبع: ایسنا
66
