بررسی نقش چند آنزیم در درمان سرطان

به گزارش تی ان، تحقیقات جدید محققان دانمارکی نشان می‌دهد که برخی آنزیم‌های خاص می‌توانند علائم اسید لاکتیک را حذف کنند.

نتایج این مطالعه ممکن است درک محققان از درمان سرطان و اینکه چگونه فعالیت بدنی می‌تواند بر اپی‌ژنتیک انسان تاثیر بگذارد، افزایش دهد.

اپی‌ژنتیک مطالعه اختلافات سلولی و فیزیولوژیکی است که بوسیله تغییر در توالی DNA ایجاد نمی‌شود، اپی‌ژنتیک اصولا مطالعه عوامل خارجی یا محیطی است که باعث روشن یا خاموش شدن ژن‌ها می‌شود و بر روی چگونگی خوانده‌ شدن ژن‌ها اثر می‌گذارد.

عضلات پس از انجام شنای سوئدی زیاد، اسکات یا دوچرخه سواری، اسیدی می‌شوند و علت این امر نیز اسید لاکتیک است.

ماهیچه‌های کشیده شده به سرعت انرژی تولید می‌کنند و محصول جانبی این فرآیند اسید لاکتیک است. با این حال، اسید لاکتیک در سلول‌های سرطانی نیز فراوان است و انرژی زیادی را صرف تقسیم و تشکیل تومورها می‌کنند.

اکنون نتایج مطالعه محققان دانشگاه کپنهاگ حاکی از آن است که آنزیم‌های خاص می‌توانند علائم اسید لاکتیک را از پروتئین‌ها حذف کنند و محققان امیدوارند که این امر درک آنها را از تاثیر داروی سرطان و سایر موارد افزایش دهد.

پروفسور "کریستین آدام اولسن"(Christian Adam Olsen) از دانشکده طراحی دارو و داروشناسی و رهبر این مطالعه گفت: البته هدف نهایی تولید داروهایی با کمترین عوارض جانبی ممکن است. هرچه بتوانیم اطلاعات بیشتری در مورد آنزیم‌هایی که قادر به حذف علائم اسید لاکتیک هستند به دست آوریم، طراحی داروهای مناسب جدید که قادر به مورد هدف قرار دادن این آنزیم‌های خاص هستند آسان‌تر خواهد بود. بنابراین این کشف ممکن است بر توسعه داروی جدید سرطان تاثیر بگذارد.

در این مطالعه، کریستین آدام اولسن و دیگر محققان، سلول‌های سالم انسانی و همچنین سلول‌های سرطانی را در آزمایشگاه رشد دادند. چندین آزمایش آنها شامل شکستن سلول‌ها به منظور مطالعه جزئیات قسمت‌های مختلف با استفاده از آنتی بادی‌های خاص است. با این حال، آنها همچنین سلول‌های زنده را مستقیما و با استفاده از معرف‌هایی که می‌توانند اجزای سلولی انتخاب شده را فلورسنت کنند، مورد مطالعه قرار دادند.

محققان پس از انجام این کار گفتند: این آزمایش نشان داد که این آنزیم‌های خاص واقعا علائم اسید لاکتیک را حذف می‌کنند. زمانی که آنزیم‌ها را حذف کردیم، سطح اسید لاکتیک به میزان قابل توجهی افزایش یافت. زمانی که آنزیم‌ها را با استفاده از داروهای موجود سرطان مهار کردیم نیز همین اتفاق افتاد.

نتایج مطالعه جدید می‌تواند به توسعه درمان‌های جدیدی برای سرطان کمک کند و درک آنها را از اپی ژنتیک افزایش دهد. نتایج تحقیقات قبلی نشان داده است که رژیم غذایی، خواب و فعالیت بدنی برخی از عواملی هستند که می‌توانند بر اپی ژنتیک ما تاثیر بگذارند.

محققان هنوز نمی‌دانند که آیا علائم اسید لاکتیک ارثی هستند یا خیر. اما در صورت وجود ارثی بودن، مطالعه تاثیر احتمالی رژیم غذایی، خواب و فعالیت بدنی بر علائم اپی ژنتیکی نسل بعدی ممکن است به نتایج جالبی بیانجامد.