یک سیارک خطرناک به اندازه یک نهنگ آبی از کنار زمین عبور می‌کند

این سیارک که با سرعتی در حدود ۲۷ برابر سرعت صوت حرکت می‌کند، در نزدیکترین فاصله خود به حدود ۴.۳ میلیون کیلومتری از زمین خواهد رسید که کمی بیش از ۸ برابر میانگین فاصله بین زمین و ماه است. این فاصله طبق استانداردهای کیهانی، یک فاصله کم به حساب می‌آید. ناسا هر شیء فضایی را که در فاصله ۱۹۳ میلیون کیلومتری از زمین قرار داشته باشد، به عنوان یک "شیء نزدیک به زمین" و هر جسم سریعی در فاصله ۷.۵ میلیون کیلومتری از زمین را به عنوان "بالقوه خطرناک" طبقه‌بندی می‌کند.

هنگامی که این اجرام، شناسایی و علامت‌گذاری می‌شوند، ستاره‌شناسان به دقت آنها را زیر نظر می‌گیرند و به دنبال هر گونه انحراف از مسیر پیش‌بینی‌شده آنها، مانند جهش غیرمنتظره از یک سیارک دیگر که می‌تواند آنها را در مسیر برخوردی ویرانگر با زمین قرار دهد، می‌گردند.

ناسا در حال حاضر مکان و مدار حدود ۲۸ هزار سیارک را می‌داند که آنها را با سیستم "آخرین هشدار برخورد زمینی سیارک" (ATLAS) نقشه‌برداری می‌کند. این سیستم، مجموعه‌ای از چهار تلسکوپ است که هر ۲۴ ساعت یک‌بار قادر به انجام یک اسکن کامل از کل آسمان شب است.

از زمانی که سیستم ATLAS در سال ۲۰۱۷ آنلاین شد، بیش از ۷۰۰ سیارک نزدیک به زمین و ۶۶ دنباله‌دار را شناسایی کرده است و از این میان، دو سیارک شناسایی شده به نام‌های "۲۰۱۹ MO" و " LA ۲۰۱۸" به زمین برخورد کردند که اولی در سواحل جنوبی پورتوریکو سقوط کرد و دومی در نزدیکی مرز بوتسوانا و آفریقای جنوبی فرود آمد. خوشبختانه این سیارک‌ها کوچک بودند و هیچ آسیبی ایجاد نکردند.

ناسا مسیر تمام اجرام نزدیک به زمین را تا پایان قرن حاضر تخمین زده است و خبر خوب این است که زمین حداقل تا ۱۰۰ سال آینده با خطر محسوسی از برخورد یک سیارک آخرالزمانی مواجه نخواهد شد؛ اما این بدان معنا نیست که ناظران فضا فکر کنند که باید از نگاه کردن به آسمان دست بردارند. اگرچه اکثر اجرام نزدیک به زمین ممکن است پایان تمدن زمینی را رقم نزنند، اما باز هم احتمال انححراف و برخوردی ویرانگر وجود دارد.

در ماه مارس سال ۲۰۲۱، یک شهاب‌سنگ به اندازه یک توپ بولینگ بر فراز شهر وِرمونت با نیروی معادل انفجار ۲۰۰ کیلوگرم TNT منفجر شد. همچنین شدیدترین رویداد شهاب‌سنگی اخیر در نزدیکی شهر چلیابینسک در مرکز روسیه در سال ۲۰۱۳ رخ داد که معادل انفجار ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تن TNT بود یا به عبارتی، معادل ۲۶ تا ۳۳ برابر انرژی آزادشده توسط بمب اتمی هیروشیما، قدرت داشت و گلوله‌های آتشین حاصل از انفجار آن بر این شهر و اطراف آن بارید و به ساختمان‌ها آسیب رساند، شیشه‌ها را شکست و حدود ۱۲۰۰ نفر را مجروح کرد.

در حالی که ستاره‌شناسان درحال نظارت سیارک‌هایی هستند که مستقیماً به سمت سیاره ما حرکت می‌کنند، سازمان‌های فضایی در سراسر جهان درحال کار روی راه‌های ممکن برای منحرف کردن این اجرام هستند. ناسا در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱، یک فضاپیما را به عنوان بخشی از آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک (DART) به فضا پرتاب کرد که قصد دارد سیارک غیرخطرناک "دیمورفوس" (Dimorphos) را از مسیر خود در پاییز ۲۰۲۲ خارج کند.

همچنین گزارش شده است که چین نیز در مراحل اولیه برنامه‌ریزی یک ماموریت تغییر مسیر سیارک است. این کشور امیدوار است با کوبیدن ۲۳ موشک "لانگ مارچ ۵" به سیارک "بنو"(Bennu)، این سنگ فضایی را از برخورد بالقوه فاجعه‌بار با زمین منحرف کند.