انسان‌های نخستین به دست ما منقرض شدند؟

 ما نمایانگر انسان‌های مدرن هستیم، اما قبل از نوع انسان‌های پیشرفته (هومو ساپینس)، گونه‌ها و زیرگونه‌های مختلفی از انسان‌ها وجود داشتند که درخت اجدادی ما در مقیاس تکاملی را نشان می‌دهند.

علم برای مدتی متحیر بود که چرا انسان های اولیه منقرض شدند. در مطالعه اخیر دانشمندان ادعا می‌کنند که تمایل نئاندرتال ها به آمیختگی با انسان‌های پیشرفته برای انقراض نهایی آنها بوده است. محققان موزه تاریخ طبیعی بریتانیا در انتشاراتی اخیر علل بالقوه تبادل دی‌ان‌ای غیرمعمول بین انسان‌های خردمند و اولیه‌ها را بررسی می‌کنند. آنها معتقدند که ادغام آنها ممکن است باعث انقراض نئاندرتال ها در جامعه انسان خردمند شود. دانش ما از تعامل بین انسان‌های خردمند و نئاندرتال‌ها در سال‌های اخیر پیچیده‌تر شده است، اما بحث علمی در مورد چگونگی آمیختگی بین این گروه‌ها هنوز نهان است. ما معتقدیم که این رفتار می‌توانست منجر به انقراض نئاندرتال‌ها شده باشدکه می‌توانست جمعیت آن‌ها را تا زمان انقراض ریشه داده باشد.

به دلیل آمیختگی بین 60000 تا 90000 سال پس از خروج انسان های پیشرفته، حدود 0.3 درصد از ژنوم های آفریقا تلفیقی از انسان‌های نخستین است. با این حال، وقتی محققان دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها را بررسی می‌کنند، دی‌ان‌ای اختصاصی هومو ساپینس کشف نمی‌شود. این نشان می‌دهد بدون دانستن دقیق ظاهر یا رفتار نئاندرتال ها، تنها می توانیم حدس بزنیم که انسان خردمند درباره بستگان خود چه فکری می‌کرد. با توجه به عمق این جدایی، احتمالاً تفاوت‌های زبانی و رفتار و غیره بیشتر از موارد امروزی بوده است.

محققان این فرضیه را مطرح کردند که آمیختگی بین گروه‌های مختلف شامپانزه‌ها و گروه‌های شکارچی گردآورنده ممکن است دلیل گرایش نئاندرتال‌ها به جفت‌گیری با انسان‌های خردمند باشد. در شامپانزه ها، اشاره شده است که گروه های جفت گیری به سمت ماده های گروه‌های رقیب کشیده می‌شوند. نرها و ماده ها مخفیانه با اعضای گروه های رقیب خارج از گروه خود جفت گیری می کنند.

در 32 ژنوم نئاندرتال که تاکنون یافت شده اند، هیچ نشانه ای از دی‌ان‌ای هومو ساپینس وجود ندارد. به گفته متخصصان، این اتفاق را می‌توان با این تصور توضیح داد که تنها یک راه برای تولید مثل بین دو گروه قابل تصور است. با توجه به فقدان دی‌ان‌دی میتوکندری نئاندرتال (که از ماده ها منتقل می‌شود) فقط نئاندرتال های نر و انسان های پیشرفته مونث می توانستند با موفقیت بچه تولید کنند. باروری هیبرید نر نیز ممکن است کمتر باشد.

احتمال دیگر این است که جمعیت نئاندرتال‌ها به جای جذب انسان‌های خردمند در گروه‌های خود، نئاندرتال‌ها را جذب کردند. این تیم ادعا می‌کند که شواهد قدیمی‌تر مبنی بر جذب نئاندرتال‌ها در جمعیت‌های انسانی، به جای برعکس، می‌تواند انقراض نئاندرتال‌ها را توضیح دهد.

برای بررسی صحت این ادعا، این تیم گفته است که فسیل های نئاندرتال و اندام تناسلی نئاندرتال بیشتری مورد نیاز است. این فرض ممکن است از اطلاعاتی که در کشف رسوبات باتلاق ذغال سنگ نارس به دست آمده بود، سرچشمه گرفته باشد. محققان در حال حاضر به دنبال این هستند که ببینند کدام جنبه ها درست هستند.