ویتریاک؛ نمونه ای شاخص از پیشرفت علم معماری در جهان/ تصاویر

استودیو ماکنو ( MAKHNO Studio)  مستقر در کیف، اوکراین، طرحی را به عنوان یک مرکز بازدیدکنندگان مدرن ارائه کرده که به طور پایدار با نیازهای آینده سازگار است. در این پروژه که به نام  ویتریاک ( Vitryak )  شناخته می شود، سازه اصلی با  توربین های بادی  احاطه شده و به نوعی بازتاب دهنده حس دنیایی سبز و پایدار است.

پروژه ویتریاک که به عنوان ساختمانی برای آینده توصیف می شود، نیروی مورد نیاز خود را از انرژی بادی تامین می کند. این امر بر نقش حیاتی توربین های بادی به عنوان یکی از با ارزش‌ترین منابع برای تولید هیدروژن سبز و حفظ زیست‌بوم جهان تاکید می کند.

تیم طراحی معتقد است که پروژه ویتریاک می تواند به یک پارادایم مرکزی در جامعه معاصر تبدیل شده و ما را به طبیعت نزدیک‌تر کند. ویتریاک همانند پرنده ای بتنی در میان زمینی با حضور غول های فلزی است و می توان آن را نمادی از حرکت و پرواز آزاد در نظر گرفت.

ویتریاک؛ خطوط ملایم و رنگ های روشن در فضای داخلی 

نمای سفید ادغام ساختمان در محیط اطراف خود را موجب می شود و محو کردن محدودیت ها بین ساختمان و منظره را دنبال می کند. ساختمان دو طبقه پروژه ویتریاک دارای یک موزه، یک سالن کنفرانس، یک سکوی مشاهده، یک منطقه تفریحی و یک کافه است، در شرایطی که توربین های بادی فضای پیرامون را مشخص می کنند.

در چشم انداز مجموعه یک دریاچه گرد دیده می شود که در نهایت بخشی از معماری می شود. بلوک اصلی که میزبان موزه است شبیه یک بال بوده و بازتاب آن روی سطح آب شبیه پره های یک  آسیاب بادی  به نظر می رسد. دیواری مشبک با کاشی های سه بعدی در امتداد ساختمان کشیده است. سکوی مشاهده روی بلوک اصلی قرار گرفته و به توربین های بادی مشرف است. سالن کنفرانس و محوطه کافه نیز در طبقه اول قرار دارند.

معماران از خطوط نرم و رنگ های روشن در فضای داخلی نیز استفاده کرده اند که این زبان طراحی پژواکی از فرم های طبیعی منظره اطراف هستند. دیوارها با کاشی های سه بعدی تزئین شده و عناصر طراحی مشابه در درون و بیرون ساختمان دیده می شوند. حجم های هندسی بزرگ که از سقف منطقه کافه آویزان شده اند نیز حسی آینده‌نگرانه به آن می بخشند.

ویتریاک پروژه ای درباره آینده، درباره دانش صرفه جویی منابع طبیعی، و با هدف افزایش انعطاف‌پذیری سامانه های انرژی است.