زمین میزبان ۳ سیارک می شود

به گفته ناسا، نزدیک‌ترین سیارک از میان این سه سیارک، تقریباً ۲.۲ میلیون مایل (۳.۵ میلیون کیلومتر) از زمین فاصله داشت که تقریباً معادل ۱۰ برابر فاصله بین زمین و ماه است. وقتی صحبت از فضا می‌شود، این فاصله‌ی نسبتاً کمی است، به این معنی که ناسا از این پرواز نزدیک برای جمع‌آوری داده‌ها و کمک به آماده شدن برای هر گونه رویکرد نزدیک در آینده استفاده می‌کند.

سه سیارک مهمان زمین

روز دوشنبه ۲۷ فوریه سیارکی به نام DK ۳۱، ۲۰۱۲ در فاصله تقریباً ۳ میلیون مایلی (۴.۸ میلیون کیلومتری) از کنار زمین عبور کرد. این صخره فضایی تقریباً ۴۵۰ فوت (۱۳۷ متر) عرض دارد که به اندازه ارتفاع یک آسمان‌خراش ۴۰ طبقه است و گردش آن به دور خورشید به این معنی است که هر چند سال یک بار از مدار زمین عبور خواهد کرد.

ناسا این سیارک را به عنوان یک سیارک بالقوه خطرناک طبقه‌بندی می‌کند، اگرچه هیچ تهدیدی فوری برای زمین به حساب نمی‌آید. با این حال، آنقدر بزرگ است که اگر در آینده با زمین برخورد کند، می‌تواند آسیبی جدی به آن وارد کند.

ناسا به طور کلی هر سیارکی با عرض بیشتر از ۴۵۰ فوت و در مدار ۴.۶ میلیون مایل (۷.۵ میلیون کیلومتر) را به عنوان یک سیارک بالقوه خطرناک یا PHA طبقه‌بندی می‌کند. شایان ذکر است که ناسا مسیر DK ۳۱، ۲۰۱۲ را برای ۲۰۰ سال آینده ترسیم کرده است و هیچ گونه برخوردی برای آن پیش‌بینی نشده است.

روز گذشته (۲۸ فوریه) نیز یک PHA به اندازه آسمان‌خراش در فاصله ۲.۲ میلیون مایلی (۳.۵ میلیون کیلومتری) از زمین قرار گرفت. این سیارک موسوم به BE ۵۵، ۲۰۰۶ که عرض آن تقریباً ۴۵۰ فوت است، تقریباً هر چهار یا پنج سال یک بار از کنار زمین عبور می‌کند.

آخر این هفته نیز در روز جمعه ۳ مارس، یک سیارک با ابعاد تقریباً ۲۵۰ فوت (۷۶ متر) در فاصله ۳.۳ میلیون مایلی (۵.۳ میلیون کیلومتری) از کنار زمین عبور خواهد کرد. این سنگ فضایی موسوم به QW ۲۰۲۱ به دلیل اندازه‌اش به عنوان یک PHA طبقه‌بندی نمی‌شود، اگرچه هر چند سال یک بار به زمین نزدیک می‌شود.

ناسا و آژانس فضایی اروپا دفاع از سیاره زمین را تقویت می‌کنند

خوشبختانه محاسبه‌های ناسا نشان می‌دهد که در سال‌های آینده هیچ سیارک شناخته‌شده‌ای در مسیر برخورد مستقیم با زمین قرار ندارد، اگرچه این احتمال را نباید نادیده گرفت که یک سیارک بر اثر اتفاقات پیش‌بینی‌نشده در آینده، می‌تواند در مسیر برخورد با زمین قرار بگیرد.

سال گذشته ناسا یک فناوری دفاع سیاره‌ای را با کوبیدن هدفمند فضاپیمای خود موسوم به DART به یک سیارک آزمایش کرد.

در عین حال، آژانس فضایی اروپا (ESA) نیز در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب یک رصدخانه فضایی به نام NEOMIR است که سیارک‌های نزدیک به زمین را که توسط تابش خیره کننده خورشید پنهان شده‌اند، شناسایی می‌کند.