هوش‌مصنوعی طومار قرن هجدهمی را ترجمه کرد
یک دانشجوی ۲۱ ساله علوم کامپیوتر برای خواندن اولین متن یک طومار کربنی از شهر روم باستان برنده جایزه شده‌است؛ این طومار از زمان فوران آتشفشانی در سال ۷۹ پس از میلاد قابل خواندن نبود و مدفون شده بود.
در نزدیکی پمپئی این پیشرفت می‌تواند صد‌ها متن را از تنها کتابخانه دست نخورده‌ای که از دوران باستان یونانی-رومی باقی مانده است، بازخوانی کند.
این دانشجوی ۲۱ ساله که لوک فاریتور نام دارد، در دانشگاه نبراسکا-لینکلن به تحصیل مشغول است. وی یک الگوریتم یادگیری ماشینی ایجاد کرد که حروف یونانی را شناسایی کرده‌است.
فدریکا نیکولاردی، پاپیروولوژیست در دانشگاه ناپل در ایتالیا و یکی از اعضای کمیته آکادمیک که یافته‌های فاریتور را بررسی کرد، می‌گوید: «وقتی اولین تصویر را دیدم، شوکه شدم». او می‌گوید: این یک رویا بود. اکنون، طومار قابل خواندن شده‌است.»
صد‌ها طومار در اکتبر سال ۷۹ پس از میلاد توسط کوه وزوویوس مدفون شد، زمانی که فوران، هرکولانیوم را زیر ۲۰ متر خاکستر آتشفشانی قرار داد.
تئا سامرشیلد، مورخ یونان و روم باستان در دانشگاه Ca' Foscari ونیز، ایتالیا، می‌گوید: «در نهایت دیدن حروف و کلمات درون یک طومار "بسیار هیجان‌انگیز" است.»
این طومار‌ها در قرن هجدهم، زمانی که کارگران با بقایای یک ویلای مجلل روبرو شدند که احتمالاً متعلق به خانواده پدرزن ژولیوس سزار بود، کشف شدند.
سامرشیلد می‌گوید رمزگشایی از پاپیروس‌ها می‌تواند دانش ما از تاریخ و ادبیات باستان را ارتقا دهد. بیشتر متون کلاسیک که امروزه شناخته می‌شوند، نتیجه کپی برداری مکرر توسط کاتبان در طول قرن‌هاست. در مقابل، کتابخانه هرکولیوم حاوی آثاری است که از هیچ منبع دیگری، منتشر نشده است.
تا به امروز، محققان فقط می‌توانستند قطعات باز شده را مطالعه کنند؛ چند اثر لاتین شناسایی شده‌است، اما بیشتر آن‌ها حاوی متون یونانی مربوط به مکتب فلسفی اپیکوری هستند. بخش‌هایی از کتاب «درباره طبیعت» که توسط خود اپیکور نوشته شده و آثاری از فیلسوف کمتر شناخته شده‌ای به نام فیلودموس در موضوعاتی مانند رذایل، موسیقی، بلاغت و مرگ وجود دارد.
گفته می‌شود که کتابخانه ممکن است زمانی مجموعه کاری او بوده باشد. اما بیش از ۶۰۰ طومار، که اکثر آن‌ها در کتابخانه ملی ناپل و تعداد انگشت شماری در بریتانیا و فرانسه نگهداری می‌شوند، دست نخورده و باز نشده باقی مانده‌اند و پاپیروس‌های بیشتری هنوز در طبقات پایین ویلا یافت می‌شود که هنوز حفاری نشده‌اند.
برنت سیلز، دانشمند کامپیوتری که به راه اندازی چالش وزوویوس کمک کرده‌است، (چالش وزوویوس در سال ۲۰۱۹ آغاز شد و داده‌های اسکن را برای متخصصان AI سراسر جهان در دسترس قرار داد.) و تیمش سال‌ها را برای توسعه روش‌هایی صرف کردند تا با استفاده از اسکن‌های توموگرافی کامپیوتری اشعه ایکس (CT) لایه‌های نازک را اسکن کنند.
با این حال، خواندن طومار‌های دست نخورده همچنان یک کار بزرگ بود، بنابراین تیم تمام اسکن‌ها و کد‌های خود را برای عموم منتشر کرد و چالش وزوویوس را راه‌اندازی کرد.
حدود ۱۵۰۰ تیم از طریق پلتفرم Discord در حال گفتگو و همکاری بودند. جوایز به صورت مرحله‌ای طراحی شده‌اند و با رسیدن به هر نقطه عطف، کد برنده برای همه منتشر می‌شود تا بر اساس آن بسازند. فریتور که همیشه به تاریخ علاقه داشت و در کودکی لاتین آموخته بود، از همان ابتدا وارد این ماجرا شد.
اولین کلمه‌ای که در چالش وزوویوس رمزگشایی شد، یونانی πορφύρας به معنای "بنفش" است.
یک غروب در ماه اوت، او در یک مهمانی بود که هشداری دریافت کرد که بخش جدیدی منتشر شده‌است، او با اتصال از طریق تلفن خود، الگوریتم خود را روی تصویر جدید اجرا کرد. یک ساعت بعد که به خانه رفت، تلفنش را بیرون آورد و پنج حرف را روی صفحه دید. او می‌گوید: «من داشتم بالا و پایین می‌پریدم. اوه خدای من، این در واقع کار خواهد کرد.» از آنجا، اصلاح مدل و شناسایی ده حرف مورد نیاز برای جایزه فقط چند روز طول کشید.
