چرا ربات‌های انسان‌ نما را به رنگ سفید می‌سازند؟

با پیشرفت فناوری و توسعه هرچه بیشتر ربات‌های مختلف که در حوزه‌های گوناگون و با اشکال متفاوت فعالیت می‌کنند هنوز رنگ بخش عمده‌ای از ربات‌های ساخته شده سفید است. در این گزارش به بررسی علت انتخاب این رنگ و پیامد‌های آن می‌پردازیم.

ربات‌ها به چند دلیل اغلب سفید هستند. مورد اول این است که رنگ سفید می‌تواند به انعکاس گرما و خنک نگه داشتن اجزای داخلی ربات، به ویژه در محیط‌هایی با نور زیاد خورشید کمک کند و بنابراین از تجهیزات داخلی بدن ربات در برابر گرمای بیش از حد محافظت می‌شود.

علاوه بر این، رنگ سفید یک رنگ خنثی است که به راحتی در محیط‌های مختلف قابل مشاهده و تشخیص است. این در حالی است که رنگ‌های دیگر برای ربات‌های امدادرسان مانند رنگ زرد که بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد نیز استفاده می‌شود. همچنین رنگ سفید ظاهری تمیز و مدرن نیز به ربات می‌دهد.

از مسائل مالی در ساخت و توسعه ربات نیز نباید غافل شد. رنگ سفید معمولا از سایر رنگ‌ها ارزان‌تر است. اکثر پلاستیک‌ها به طور طبیعی بی‌رنگ هستند و رنگ سفید بیشترین رنگ اعمال شده روی آنهاست.

شاید رنگ ربات‌ها چندان مهم به نظر نرسد، اما با گسترش توسعه ربات‌های انسان‌نمایی که روز به روز بیشتر در زندگی ما ایفای نقش می‌کنند و افزوده شدن هوش مصنوعی به چنین ربات‌هایی که تعامل آن‌ها با انسان‌ها را به شدت بیشتر می‌کند رنگ ربات‌ها اهمیت پیدا می‌کند.

برای مقابله با این اثرات چه باید کرد؟ به گفته مهندسان طاهیرا رید (Tahira Reid) و جیمز گیبرت (James Gibert)، تمام تعاملات انسان و دستگاه‌ها باید با در نظر گرفتن تنوع طراحی شود، اما ربات‌هایی که رنگ سفید ندارند تقریبا نادر هستند.

راه حل این موضوع صرفا پوشاندن این ربات‌ها با پلاستیک قهوه‌ای یا سیاه نیست. مشکل عمیق‌تر از اینهاست. برای مثال ربات شخصیت سفارشی Bina۴۸ که برای ساخت آن از سر و شانه‌های همسر یک میلیونر آفریقایی آمریکایی الگوبرداری شده است، قابل توجه به نظر می‌رسد، اما گفتار و تعاملات آن محدود است و باید به تعامل و کاربرد این ربات‌ها نیز فکر کرد.

یکی از موضوعات ثابت این است که بدن افراد چقدر از طریق ژست و بیان و همچنین صداگذاری با دیگران ارتباط برقرار می‌کند و این که چگونه بین فرهنگ‌ها تفاوت وجود دارد. در این صورت، ساختن ظاهر ربات‌ها منعکس‌کننده تنوع افرادی است که از حضور آن‌ها سود می‌برند. برای مثال، دانشمندان علوم اجتماعی، طراحان و مهندسان، علاوه بر اینکه می‌توانند ربات‌ها را کمتر به رنگ سفید طراحی می‌کنند می‌توانند با هم همکاری کنند تا حساسیت بین‌فرهنگی بیشتری را در ژست‌ها و احساس‌ها ایجاد کنند و اینگونه تعامل افراد نیازمند به ربات‌ها با این دستگاه‌های دوپا راحت‌تر خواهد شد.

چنین تلاشی نوید آن را می‌دهد که تعامل بشر و ربات‌ها کمتر از پیش غیرعادی باشد به ویژه برای افرادی که به کمک نسل جدید ربات‌های همراه اجتماعی نیاز دارند.