نتایج یک مطالعه: چاقی در کودکان احتمالاً خطر ابتلا به ام‌اس را دو برابر می‌کند

پژوهشگران می‌گویند علت این امر احتمالاً این است که التهاب ناشی از چاقی می‌تواند احتمال توسعه ام‌اس را افزایش دهد.

بیماری ام‌اس می‌تواند مغز و ستون فقرات را تحت تأثیر قرار دهد. علائم این بیماری گسترده هستند و شامل مشکلات بینایی، حرکت دست‌ها و پاها، احساس یا تعادل می‌شوند. ام‌اس یک بیماری مادام‌العمر است که می‌تواند باعث معلولیت جدی شود.

پژوهش‌های گذشته از احتمال بین ارتباط شاخص توده بدنی (BMI) در جوانی و افزایش ریسک ام‌اس خبر می‌دادند. اما بسیاری از این مطالعات برپایه داده‌هایی بودند که خود افراد گزارش می‌دادند.

پژوهشگران مؤسسه کارولینسکا در سوئد در مطالعه خود ریسک ابتلا به ام‌اس را در یک جمعیت بزرگ از کودکان چاق با یک جمعیت عادی مقایسه کردند. آن‌ها از پایگاه داده درمان چاقی کودکان سوئدی استفاده کرده‌اند که یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های داده در نوع خود است.پژوهشگران می‌گویند کاهش وزن کودکان می‌تواند التهاب ناشی از چاقی و ریسک ام‌اس را کاهش دهد.

ارتباط ریسک ام‌اس با چاقی کودکان

پژوهشگران داده‌های کودکان دو تا ۱۹ ساله‌ای را بررسی کردند که بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۰ تحت درمان چاقی قرار گرفتند. تعداد این کودکان با میانگین سنی ۱۱ سال، به بیش از ۲۱٬۶۰۰ نفر می‌رسید. آن‌ها اطلاعات این گروه را با بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ کودک بدون چاقی مقایسه کردند.

این کودکان به‌طور میانگین به‌مدت شش سال تحت نظر قرار گرفتند. در طول دوره پیگیری، ۲۸ نفر (۰٫۱۳ درصد) از کودکانی که مبتلا به چاقی بودند دچار ام‌اس شدند. تعداد کودکانی گروه بدون چاقی که به ام‌اس مبتلا شدند ۵۸ نفر (۰٫۰۶ درصد) بود.

میانگین سن ابتلا به ام‌اس در هر دو گروه برابر با ۲۳ سال بود. این برابری باعث می‌شود تا بتوان داده‌های دو گروه را با یکدیگر مقایسه کرد.

نویسندگان می‌گویند پژوهش آن‌ها همچنان محدودیت‌هایی دارد. اما علی‌رغم محدودیت‌های دوران پیگیری، این یافته‌ها نشان می‌دهند که چاقی در کودکی، استعداد توسعه زودهنگام ام‌اس را بیشتر از دو برابر افزایش می‌دهد.

یکی از علائم چاقی در کودکی التهاب کم‌درجه اما مزمن است. پژوهشگران این مطالعه احتمال می‌دهند که این التهاب ریسک توسعه بیماری‌هایی مانند ام‌اس را افزایش می‌دهد.

التهاب مزمن و کم‌درجه ریسک بیماری‌های دیگری را نیز بالا می‌برد؛ ازجمله آسم، آرتریت یا التهاب مفصل، دیابت نوع ۱ و برخی از گونه‌های سرطان. بااین‌حال، می‌دانیم که کاهش وزن التهاب را کم می‌کند و به احتمال زیاد از این طریق ریسک توسعه این بیماری‌ها نیز کاهش می‌یابد.