زنان با ورزش در میانسالی می‌توانند سال‌های بدون فعالیت خود را جبران کنند
پژوهشگران می‌گویند نتایج تحقیق جدیدشان تأیید می‌کند که زنان می‌توانند با شروع ورزش در دهه ۴۰ یا ۵۰ زندگی، زمان را به عقب بازگردانند.
با افزایش جمعیت مسن جهان، زوال عقل، بیماری‌های قلبی و عروقی و پوکی استخوان تبدیل به یک اپیدمی می‌شوند. در این شرایط، بسیاری از افراد می‌خواهند بدانند چطور می‌توانند سالم‌تر، و نه فقط طولانی‌تر، زندگی کنند. حالا نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که برای زنان میانسال ضروری است که حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش کنند. حتی زنانی که پیش از میانسالی ورزش نکرده‌اند، از این ورزش بهره‌مند خواهند شد.
پژوهشگران استرالیایی با بررسی وضعیت ۱۱٬۰۰۰ زن در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی دریافته‌اند که میانسالی برای شروع ورزش دیر نیست. زنانی که در این مطالعه برنامه حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش هفتگی را برای ۱۵ سال حفظ کردند، از زنانی که چنین نکردند نمرات سلامتی بالاتری داشتند.
آخرین بررسی شرکت‌کنندگان نشان داد که زنانی که پیش از دهه ۵۰ ورزش نمی‌کردند، در آزمون‌های فیزیکی عملکرد تقریباً مشابهی با گروهی که پیش از میانسالی نیز مرتب ورزش می‌کردند داشتند. آن‌ها توانستند سلامت فیزیکی خود را به‌خوبی تا ۷۰ سالگی حفظ کنند.
از طرف دیگر، زنانی که در دهه ۶۰ ورزش را آغاز کردند، مانند افزاد گروه‌های بالا از مزیت آن بهره‌مند نشدند. پژوهشگران می‌گویند در این زنان احتمالاً فعالیت فیزیکی به‌قدر کافی انباشته نشده است که آثار آن در سن ۷۰ سالگی مشاهده شود.
این یافته‌ها تأیید می‌کنند که می‌توان با تغییرات سبک زندگی، مانند فعالیت فیزیکی، «زمان را برگرداند.» مطالعات بیشتری در آینده لازم است تا فواید ورزش در مردان میانسال نیز مشخص شود، اما می‌توانیم حدس بزنیم که این آثار در آن‌ها نیز مشابه زنان است. اثر ورزش منظم زنان میانسال در نمرات فعالیت فیزیکی کوچک اما معنادار است.
مزایای ورزش برای زنان میانسال
ورزش منظم اصلاً توصیه جدیدی برای افراد میانسال، یا هر سن دیگری، نیست. انبوهی از مطالعات هستند که به ارتباط میان فعالیت فیزیکی و ریسک کمتر مرگ اشاره می‌کنند. اما متأسفانه مطالعاتی که آثار ورزش را با افزایش سن افراد دنبال کنند بسیار کم هستند.
این پژوهش جدید، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۹ زنان ۴۷ تا ۵۲ سال را در استرالیا زیر نظر داشت. آن‌ها هر سه سال سلامت فیزیکی و روانی شرکت‌کنندگان را بررسی می‌کردند.
شرکت‌کنندگان خودشان فعالیت فیزیکی‌شان را گزارش می‌کردند، که ممکن است در مواردی با واقعیت منطبق نباشد. با این حال پس از کنترل عوامل اقتصادی-اجتماعی، رژیم غذایی و دیگر عوامل فیزیکی و روانی، یک مزیت کوچک اما معنادار آشکار شد.
زنانی که در میانسالی به‌طور مرتب ورزش می‌کردند، در آزمون‌های سلامت سه درصد بیشتر از زنانی که حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش نمی‌کردند، نمره گرفتند. شاید سه درصد مقدار کمی به‌نظر برسد، اما پژوهشگران توضیح می‌دهند که مثلاً بیماری آرتروز معمولاً باعث می‌شود افراد در آزمون‌های فیزیکی تنها ۱۰ نمره کمتر از افراد سالم بگیرند.
در حقیقت، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که حتی یک نمره تفاوت در آزمون فعالیت فیزیکی نیز می‌تواند ریسک مرگ‌ومیر در جمعیت کلی را کاهش دهد.
