متخصص اورولوژی تولید مثل در دانشگاه میامی مطرح کرد
کشف ریزپلاستیکها در بافت آلت تناسلی مردان
پژوهشگران برای نخستین‌بار در بافت آلت تناسلی مردان، ریزپلاستیک پیدا کردند و این در حالی است که نگرانی‌ها درباره گسترش ریزپلاستیکها و تأثیرات احتمالی آن‌ها بر سلامت انسان افزایش یافته است.
نتایج یک پژوهش که در یک مجله تحقیقاتی بین‌المللی به نام «داروی جنسی شما» منتشر شده، نشان می‌دهد که در چهار نمونه از پنج نمونه بافت آلت تناسلی مردان، هفت نوع ریزپلاستیک پیدا شده است.
ریزپلاستیکها قطعات پلیمری هستند که می‌توانند از کمتر از ۵ میلی‌متر تا یک میکرومتر متغیر باشند. هر چیز کوچک‌تر از این اندازه، یک نانوپلاستیک به شمار می‌رود که اندازه‌اش یک میلیاردم متر است.
وقتی پلاستیک‌های بزرگ‌تر خرد می‌شوند، یا از نظر شیمیایی تجزیه می‌شوند یا از نظر فیزیکی به قطعات کوچک‌تر تقسیم می‌شوند.
بر اساس نظر پژوهشگران، برخی از این ذرات ریز به سلول‌ها و بافت‌های بدن افراد حمله می‌کنند. همچنین شواهد حکایت از آن دارند که این ریزپلاستیکها به شکل گسترده‌ای در بدن ما وجود دارند.
رانجیت راماسامی، متخصص اورولوژی تولید مثل که این پژوهش را انجام داده، به شبکه خبری «سی‌ان‌ان» گفت که در پژوهش قبلی، شواهدی از ریزپلاستیکها را در قلب انسان پیدا کرده بود و از آن به‌عنوان مبنایی برای تحقیقات اخیرش استفاده کرده است.
این متخصص که در دانشگاه میامی مشغول به کار است، گفت که از یافتن ریزپلاستیکها در آلت تناسلی مردان تعجب نمی‌کند، زیرا این عضو بدن هم مانند قلب از تعداد بسیار زیادی «رگ‌های خونی» تشکیل شده است.
نمونه‌ها از شرکت‌کنندگانی به دست آمد که بین ماه‌های اوت و سپتامبر ۲۰۲۳ به دلیل اختلال نعوظ، تحت عمل جراحی در بیمارستان میامی قرار گرفته بودند.
سپس این نمونه‌ها با استفاده از تصویربرداری شیمیایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که مشخص کرد در بافت آلت تناسلی چهار مرد از هر پنج مرد، ریزپلاستیک وجود دارد.
در این پژوهش، هفت نوع ریزپلاستیک شناسایی شد که پلی‌اتیلن ترفتالات و پلی‌پروپیلن شایع‌ترین آن‌ها بودند.
راماسامی با بیان اینکه وجود ریزپلاستیکها در آلت تناسلی مردان تأیید شده است، گفت که به تحقیقات بیشتری برای بررسی ارتباط احتمالی بین اختلال نعوظ مردان و ریزپلاستیکها نیاز است.
او گفت که «ارتباط میان ریزپلاستیکها و اختلال نعوظ»، «سطحی که نشان‌دهنده آسیب‌زایی است»، و دیگر اینکه «چه نوع ریزپلاستیک‌هایی آسیب‌زننده هستند»، باید بررسی شوند.
راماسامی در مورد پیامدهای بیشتر این نتایج گفت که امیدوار است به «اطلاعات بیشتری درباره حضور اجسام خارجی در اندام‌های انسان دست یابند.»
تحقیقات گذشته نشان می‌دهند که در یک لیتر آب، یعنی معادل دو بطری استاندارد، به طور متوسط ۲۴۰ هزار ذره پلاستیکی وجود دارد.
راماسامی گفت که باید در خصوص مصرف آب و غذا از ظروف پلاستیکی احتیاط کرد و تا زمانی که تحقیقات بیشتر در مورد سطوح آسیب‌زایی ریزپلاستیکها انجام نشده است، استفاده از پلاستیک را محدود کرد.
متیو جی کامپن، سم‌شناس و استاد علوم دارویی دانشگاه نیومکزیکو در گفتگو با سی‌ان‌ان با ابراز نگرانی از نتایج این پژوهش، گفت پلاستیک‌ها معمولاً با سلول‌ها و مواد شیمیایی بدن انسان واکنشی ندارند، اما از نظر فیزیکی می‌توانند در عملکرد طبیعی بسیاری از فرآیندهای بدن، از جمله عملکردهای مربوط به نعوظ و تولید اسپرم، اختلال ایجاد کنند.
او در پژوهشی که نتایج آن در ماه مه منتشر شد، نشان داد که بیضه‌های انسان سه برابر بیشتر از بیضه‌های حیوان، ریزپلاستیک و نانوپلاستیک دارند.
در این پژوهش، ۲۳ بیضه اجساد مردانی که در زمان مرگ بین ۱۶ تا ۸۸ سال سن داشتند، بررسی شد. سپس ۱۲ نوع ریزپلاستیک شناسایی‌شده در این بیضه‌ها با ریزپلاستیک‌های موجود در ۴۷ بیضه متعلق به سگ‌ها مقایسه شد.
کامپن در مورد نتایج به دست آمده از این پژوهش، گفت میزان ریزپلاستیکها در بیضه‌های انسان سه برابر بیشتر از بیضه‌های سگ‌ها بود و در این حالی است که سگ‌ها از روی زمین غذا می‌خورند.
چه اقداماتی می‌توان برای کاهش ریزپلاستیکها در بافت آلت تناسلی مردان انجام داد؟
به گفته لئوناردو تراسانده، پزشکی که در یک مرکز درمانی بین‌المللی در نیویورک مشغول به فعالیت است، باید به جای ظروف پلاستیکی از ظروف استیل یا شیشه‌ای استفاده کرد.
او تأکید دارد که باید از گرم‌کردن ظروف پلاستیکی در مایکروویو، یا شستن آن‌ها با ماشین ظرف‌شویی خود‌داری کرد، زیرا حرارت باعث آزاد شدن مواد شیمیایی می‌شود که برای سلامت مضر است.
