پژوهش جدید: چای کیسهای میتواند میلیاردها ذره میکروپلاستیک وارد بدن ما کند
محققان دریافتند چای کیسهای میتواند میلیاردها ذره میکروپلاستیک و نانوپلاستیک را در هر میلیمتر آبی که در آن غوطهور میشود، منتشر کند.
میکروپلاستیکها را میتوان تقریباً هرجایی پیدا کرد و تاکنون پژوهشهای زیادی نشان دادهاند این ذرات مضر به بدن ما نفوذ کردهاند. اکنون محققان در پژوهش شگفتانگیز دریافتند میلیاردها میکروپلاستیک از طریق چایهای کیسهای وارد بدن ما میشود.
براساس گزارش ScienceAlert، پژوهش محققان دانشگاه خودگردان بارسلونا (UAB) در اسپانیا نشان میدهد کیسههای چای میتوانند میلیاردها ذره میکرو و نانوپلاستیک (MNPL) را در هر میلیمتر آبی که در آن غوطهور میشوند، آزاد کنند. شاید این ارقام خیلی زیاد به نظر برسند اما تحقیقات قبلی نیز نشان داده بودند وقتی ظروف غذا را در مایکروویو گرم میکنیم، همین مقدار MNPL پخش میشود.
میکروپلاستیک در چای کیسهای
محققان در پژوهش جدید خود میخواستند میزان دقیق نانوپلاستیکها را در 3 نوع چای کیسهای موجود در بازار محاسبه کنند. آنها با استفاده از تکنیکهای لیزری تصاویر بسیار دقیقی از مشخصات شیمیایی و فیزیکی ذرات منتشرشده از کیسههای چای به دست آوردند.
محققان 3 نوع چای کیسهای را آزمایش کردند. کیسههایی که عمدتاً از پلیپروپیلن ساخته شدهاند، حدود یکمیلیارد و 200 میلیون ذره در هر میلیلیتر منتشر میکنند که بهطور متوسط 136.7 نانومتر اندازه دارند. کیسههای سلولزی در هر میلیلیتر بهطور متوسط 135 میلیون ذره منتشر میکنند که اندازه حدودی آنها 244 نانومتر است. کیسههای نایلون-6 معمولاً 8 میلیون و 180 هزار ذره در هر میلیلیتر منتشر میکنند که اندازه آنها بهطور متوسط 138.4 نانومتر است.
علاوهبراین، محققان تعامل ذرات MNPL با سلولهای روده انسان را آزمایش کردند و دریافتند در سلولهای تولیدکننده مخاط، پلاستیکها به هسته سلولها هم نفوذ کردهاند. محققان میگویند: «ترکیب پلیمری MNPLها بهطور قابلتوجهی روی برهمکنشهای بیولوژیکی آنها تأثیر میگذارد و منجر به تأثیرات متنوع روی اندامها، بافتها و سلولها میشود و در درازمدت میتواند به سرطان بینجامد.»
محققان احتمال میدهند میکروپلاستیکها و نانوپلاستیکها با عملکرد طبیعی سلول تداخل داشته باشند و احتمال عفونت را افزایش دهند. همچنین آنها پلاستیکهایی را در روده دیدهاند که شرایطی مانند بیماری التهابی روده (IBD) ایجاد میکنند.
یافتههای این پژوهش در Chemosphere منتشر شده است.