احتمال برخورد یک سیارک با ماه

 تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) برای اولین بار نگاهی اضطراری به سیارک نزدیک به زمین 2024 YR4 انداخت، پیش از آنکه در سال ۲۰۳۲ بطور خطرناکی به زمین نزدیک شود. این سیارک، که به اندازه یک ساختمان است، ممکن است کمی بزرگ‌تر و سنگی‌تر از آنچه مطالعات قبلی با تلسکوپ‌های زمینی نشان داده بودند، باشد. جیمز وب آنچه ناسا هفته‌ها پیش تأیید کرده بود را تأیید کرد: 2024 YR4 دیگر تهدیدی برای زمین محسوب نمی‌شود و هیچ شانسی برای برخورد آن با زمین در سال ۲۰۳۲ وجود ندارد. با این حال، احتمال برخورد مستقیم آن با ماه همچنان باقی است.

 و به نقل از لایوساینس، سیارک 2024 YR4 در دسامبر ۲۰۲۴ کشف شد و مشاهدات اولیه نشان داد که این سنگ فضایی قطری در حدود ۱۸۰ فوت(۵۵ متر) دارد. مسیر مداری آن بطور مکرر از مدار زمین به دور خورشید عبور می‌کند که احتمال برخورد مستقیم با سیاره ما را ممکن می‌سازد. اگر چنین برخوردی رخ دهد، می‌تواند یک شهر را با نیرویی معادل ۵۰۰ برابر بمب هیروشیما نابود کند.

در حین تجزیه‌وتحلیل مسیر این سیارک، پژوهشگران به‌طور موقت برآورد کردند که 2024 YR4 تا ۳/۱ درصد شانس برخورد با زمین در سال ۲۰۳۲ را دارد، اما ناسا این پیش‌بینی را به صفر درصد کاهش داد. در حالی که هنوز قطعیت وجود نداشت، آژانس فضایی اروپا(ESA) اعلام کرد که چندین ساعت از زمان اضطراری تلسکوپ جیمز وب به مطالعه اندازه و مسیر این سیارک بالقوه خطرناک اختصاص داده خواهد شد.

کلید این مشاهدات، سنسورهای مادون قرمز تلسکوپ جیمز وب بودند که می‌توانند مستقیماً حرارت منتشرشده از سیارک را شناسایی کنند و اطلاعات دقیقی درباره اندازه و ترکیب آن ارائه دهند. در مقابل، تلسکوپ‌های زمینی که نور مرئی را مشاهده می‌کنند، تنها می‌توانند نور خورشید منعکس‌شده از سطح سیارک را ببینند.

با استفاده از این داده‌ها، تیم تحقیقاتی تخمین زد که سیارک 2024 YR4 کمی بزرگ‌تر از برآوردهای قبلی است و قطری در حدود ۲۰۰ فوت (۶۰ متر) دارد. تجزیه‌وتحلیل حرارتی نیز نشان می‌دهد که این سیارک سردتر از حد معمول برای اجرامی با این اندازه است که می‌تواند به این معنی باشد که سطح آن سنگی‌تر از آن چیزی است که پیش‌تر تصور می‌شد.

حتی اگر 2024 YR4 کمی بزرگ‌تر و سخت‌تر از آنچه تصور می‌شد باشد، داده‌های تلسکوپ جیمز وب تأیید می‌کنند که این سیارک هیچ تهدید فوری برای زمین ندارد. با این حال، اندرو ریوکین، یکی از نویسندگان این گزارش و ستاره‌شناس دانشگاه جانز هاپکینز، به نیوساینتیست گفت که همچنان حدود دو درصد احتمال برخورد این سیارک با ماه در سال ۲۰۳۲ وجود دارد.

اگرچه برخورد با ماه ممکن است ترسناک به نظر برسد، ماه هر سال هزاران برخورد میکرو شهاب‌سنگ را تجربه می‌کند و آثار دهانه‌های برخوردی نشان می‌دهند که این جرم آسمانی برخوردهای بزرگ‌تری را نیز تاب آورده است. با این حال، مشاهده یک سیارک شناخته‌شده با اندازه و مسیر مشخص که به‌طور واقعی دهانه جدیدی بر سطح ماه ایجاد می‌کند، فرصتی بی‌سابقه و منحصر به فرد برای پژوهشگران ماه خواهد بود.

دور دوم مشاهدات تلسکوپ جیمز وب که برای ماه می برنامه‌ریزی شده است، به دقیق‌تر شدن مسیر مداری سیارک و ارزیابی احتمال برخورد آن با ماه کمک خواهد کرد.